'อะไรกันเนี่ย?' ชาร์ล็อตเคาะประตูถึง 9 ครั้งจนนิ้วจะหักอยู่แล้ว เธอเพิ่งเปิดประตูและเข้ามาในห้อง เพราะแซคคารีไม่ตอบ โอเค? ชาร์ล็อตที่เดินเข้าไปในห้อง เห็นแซคคารีจ้องมองล็อกเก็ตมรกตอย่างงุนงง เธอไม่ต้องการรบกวนเขา ดังนั้นเธอจึงพยายามเขย่งเท้ากลับไปที่ห้องนอนโดยไม่ส่งเสียงดัง แต่เธอถูกจับได้ซะก่อนที่เธอจะเคลื่อนไหว เมื่อเห็นว่าแซคคารีดูค่อนข้างไม่พอใจ ชาร์ล็อตจึงไม่อยากเถียงกับเขา เธอจึงยิ้ม “โอเค ฉันผิดเอง ต่อไปฉันจะเคาะประตูแล้วกันนะ ไม่รบกวนนายละ นายตกอยู่ในภวังค์ของนายต่อแล้วกัน” แซคคารีอ้าปาก แต่ก่อนที่เขาจะมีเวลาพูด ชาร์ล็อตก็เดินเข้าไปในห้องนอนของเธอ และปิดประตูอย่างแรง แซคคารีขมวดคิ้วที่งดงามของเขา 'ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์! นี่เธอต่อต้านฉันงั้นเหรอ?’ ... ชาร์ล็อตซึ่งกลับมาที่ห้องนอนของเธออย่างสงบสุข เธอถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก ถ้าเธอออกจากห้องไม่ทันเวลา เธอก็ไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไรให้เธอลำบากขนาดไหน เมื่อนึกถึงแซคคารี เธออดไม่ได้ที่จะนึกถึงล็อกเก็ตมรกตที่เขาจ้องมองอย่างว่างเปล่า เพราะเธอเคยเป็นเจ้าของมัน... 4 ปีที่แล้ว หลังจากที่เธอกับไบรสันได้ประกาศความสัมพันธ์อย่

ชาร์ล็อตกลับไปที่ห้องนอนของเธอ แต่หัวใจของเธอยังคงเต้นแรง ขณะที่เธอมองเข้าไปในกระจก ริมฝีปากของเธอก็แดงก่ำราวกับว่ามีเลือดออก ปากของเธอก็เต็มไปด้วยรสหวานของเลือดที่ค้างอยู่ในคอ ราวกับว่าจูบอันเร่าร้อนของแซคคารียังคงติดอยู่ที่ริมฝีปากของเธอ... เมื่อใดก็ตามที่แซคคารีเข้ามาหาเธอ เธอจะรู้สึกตื่นตระหนกและหวาดกลัวอยู่เสมอ เธอยังมีภาพหลอนว่าเธอได้กลับไปสู่คืนที่คนแปลกหน้าคนนั้นทำให้เธอเปื้อนมลทินเมื่อ 10 เดือนก่อน ครั้งนี้เป็นเพราะแซคคารีเข้าใจผิดว่าเธอเป็นผู้หญิงที่เขารักเหรอ? จูบของเขาช่างหอมหวานเสียจนชาร์ล็อตสัมผัสได้ถึงความอบอุ่น "ฮึ!" ชาร์ล็อตชูนิ้วกลางสะท้อนเงาในกระจก เพื่อแสดงถึงการดูถูกและบ่นพึมพำเพื่อปลอบโยนตัวเอง “ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์ เธอไม่ได้เป็นอะไร เธอไม่ได้ผิดปกติ ไม่มีผู้หญิงคนไหนต้านทานเสน่ห์อันน่าสะพรึงนั้นได้หรอก” … ขณะที่ชาร์ล็อตกำลังนอนอยู่บนเตียงและลูบท้องของเธอ เธอก็นึกถึงเด็กที่เธอให้กำเนิด เด็กถูกพรากไปทันทีที่เขาเกิด เธอไม่มีโอกาสได้เห็นหน้าเด็กเลยด้วยซ้ำ เธอรู้เพียงว่าเขาเป็นเด็กผู้ชาย เขางดงามและน่ารัก เธอเคยใช้ชีวิตอยู่ในคำโกหกของไบรสันมาก่อน โดยคิดว่า

จากนั้น แซคคารีก็จำแผนเดิมของพวกเขาได้ "โอเค" น้ำเสียงของเขาฟังดูสบาย ๆ แต่ก็ยังทำให้ทุกคนรู้สึกว่าเขาเพิ่งจำเกี่ยวกับการประชุมได้ เขาก้าวขาอันยาวเรียวยาวและเดินไปหาลูคัส “นายไม่ไปกับฉันเหรอ?” ลูคัสจ้องชาร์ล็อตต์ ซึ่งโดนแซคคารีทิ้งไว้ตรงหน้าประตูห้องนอน “นายท่านรอง คุณมีช่วงเวลาที่ใกล้ชิดกับคุณชาร์ล็อตเมื่อไม่กี่นาทีที่แล้ว... คุณจะทิ้งเธอไว้แบบนี้จริง ๆ เหรอครับ?” ขณะที่เขาพูด จู่ ๆ ลูคัสก็รู้สึกเย็นยะเยือกที่กระดูกสันหลังของเขา เขาเงยศีรษะขึ้น และเป็นไปตามที่คาดไว้ เขามองเข้าไปในการจ้องมองอันน่าสยดสยองของแซคคารี เขากลัวมากจนแทบจะคุกเข่าลงตรงนั้นและเอ่ยปากขอการยกโทษ การจ้องมองอย่างเฉยเมยของแซคคารีเป็นสิ่งที่เขาต้องเผชิญทุกวัน และการมองเพียงครั้งเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เขากลัวจะมีปัญญา ทำไมแซคคารีถึงจ้องมองเขาด้วยสายตาที่น่าสยดสยองเช่นนั้น? 'เดี๋ยวก่อนนะ! นายท่านรองรีบออกจากที่นั่นอย่างเร็ว… เขาพยายามหลบหน้าคุณซิมม่อนส์เหรอ?’ ลูคัสเหลือบมองชาร์ล็อตอีกครั้ง เธอดูตื่นตระหนก สับสน และตกตะลึง และเขาก็เดาได้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น “เข้าใจแล้ว นายท่านรอง เดี๋ยวผมจะพาคุณไปที่

เธอใช้มือเท้าสะเอวที่ผอมบางที่ขนาดเท่ากับกระดาษ A4 และยิ้มเยาะ“มาเร๊ว มาดูหญิงสำส่อนที่อ่อยคุณคอนเนอร์กัน ทุกคน… ตลกไหมล่ะ คุณคอนเนอร์เป็นคนที่สง่างามที่สุด เขามีอาการกลัวผู้หญิงอย่างรุนแรง หญิงสาวบริสุทธิ์ผุดผ่องไม่เคยอยู่ในสายตาเขาเลย นับประสาอะไรกับผลลัพธ์อื่น ๆ ล่ะ ทำไมคุณคอนเนอร์ถึงอยากได้นางแบบมือสองที่ไม่เป็นที่ต้องการของคนอื่นด้วยละ? เธอคงเบื่อเขาแล้ว ดูความสนิทสนมของเธอกับผู้หญิงคนนั้นสิ เธอเปลี่ยนเป้าหมายหลังจากที่อ่อยผู้ชายไม่สำเร็จงั้นเหรอ? ตอนนี้เธอตามตื้อผู้หญิงงั้นสินะ?ความรู้สึกเย็นชาเกิดขึ้นภายในใจของชาร์ล็อต เธอเงื้อมือขึ้น พร้อมที่จะตบผู้หญิงคนนั้น...แต่ไวน์แดงดันสาดไปที่หล่อนซะก่อน“ว๊าย!” ใบหน้าที่สวยงามของผู้หญิงคนนั้นเลอะไปด้วยสีของไวน์ หล่อนจ้องไปที่โครอลไลน์ที่อยู่ข้าง ๆ ชาร์ล็อตอย่างไม่อยากจะเชื่อขณะที่หล่อนเช็ดไวน์ออกจากหน้า “แกกล้าดียังไง! แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?”โครอลไลน์เงยหน้าที่เล็กขนาดเท่าฝ่ามือพร้อมกับแววตาที่กระด้างกระเดื่อง เธอยิ้มด้วยมุมปากสวยของเธอและตอบกลับว่า “เออ ฉันรู้อยู่แล้ว! ฉันทนเห็นหมาบ้าไล่กัดคนแปลกหน้าทั่วไม่ได้ เพราะงั้น ฉันก็แค่ต

‘แซคคารี คอนเนอร์เป็นสัตว์ประหลาดงั้นเหรอ?’ “ถือว่าอาชีพของเธอในวงการบันเทิงได้จบลงแล้ว จากนี้เป็นต้นไป ฉันจะทำทุกอย่างด้วยอำนาจของฉันเพื่อทำลายเธอ” แซคคารีพูดด้วยเสียงแหบเบา ๆ แต่แววตาของเขาดูเย็นชาและร้ายกาจเหมือนกับของซาตานสีหน้าของซาร่าห์ซีดเผือดเธอเป็นนางแบบที่มีชื่อเสียงและเพิ่งจะเริ่มอาชีพของเธอในวงการบันเทิงแค่ครึ่งปีก่อน หน้าตาที่งดงามและรูปร่างที่น่าทึ่งของเธอได้สร้างเส้นสายกับผู้มีอิทธิพลจำนวนหนึ่งในวงการบันเทิง เธอไต่อันดับขึ้นเป็นนักแสดงหญิงระดับ B ในเวลาเพียงครึ่งปีอย่างไรก็ตาม ซาร่าห์ยังไม่พอใจนักเธออยากจะเป็นนักแสดงระดับ A และแสดงในรายการใหญ่ ๆ แต่เส้นสายของเธอกับผู้มีอำนาจเหล่านั้นก็ไม่เพียงพอที่จะดันเธอไปยังจุดนั้น มีแค่คนอย่างแซคคารีเท่านั้นถึงมีอำนาจที่จะ…มันไม่สำคัญว่าแซคคารีไม่ได้ชอบเธอ คืนนี้คือทั้งหมดที่เธอต้องการ และเธอก็สามารถแบล็คเมลแซคคารีเพื่อทำให้เธอมีชื่อเสียงน่าเสียดายที่ตรงกันข้ามกับการคาดหวังของซาร่าห์ เธอได้ทำให้ตัวเองมีปัญหา เธอไม่สามารถขึ้นไปสู่การมีชื่อเสียงได้ ในทางกลับกัน แซคคารีคงส่งเธอตรงดิ่งสู่นรกแทน“ขุดเหมืองถ่านหินในฟริคานาค