บทที่ 43 เข้าใจผิด

ชาร์ล็อตกลับไปที่ห้องนอนของเธอ แต่หัวใจของเธอยังคงเต้นแรง ขณะที่เธอมองเข้าไปในกระจก ริมฝีปากของเธอก็แดงก่ำราวกับว่ามีเลือดออก ปากของเธอก็เต็มไปด้วยรสหวานของเลือดที่ค้างอยู่ในคอ ราวกับว่าจูบอันเร่าร้อนของแซคคารียังคงติดอยู่ที่ริมฝีปากของเธอ...

เมื่อใดก็ตามที่แซคคารีเข้ามาหาเธอ เธอจะรู้สึกตื่นตระหนกและหวาดกลัวอยู่เสมอ เธอยังมีภาพหลอนว่าเธอได้กลับไปสู่คืนที่คนแปลกหน้าคนนั้นทำให้เธอเปื้อนมลทินเมื่อ 10 เดือนก่อน

ครั้งนี้เป็นเพราะแซคคารีเข้าใจผิดว่าเธอเป็นผู้หญิงที่เขารักเหรอ? จูบของเขาช่างหอมหวานเสียจนชาร์ล็อตสัมผัสได้ถึงความอบอุ่น

"ฮึ!" ชาร์ล็อตชูนิ้วกลางสะท้อนเงาในกระจก เพื่อแสดงถึงการดูถูกและบ่นพึมพำเพื่อปลอบโยนตัวเอง “ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์ เธอไม่ได้เป็นอะไร เธอไม่ได้ผิดปกติ ไม่มีผู้หญิงคนไหนต้านทานเสน่ห์อันน่าสะพรึงนั้นได้หรอก”

…

ขณะที่ชาร์ล็อตกำลังนอนอยู่บนเตียงและลูบท้องของเธอ เธอก็นึกถึงเด็กที่เธอให้กำเนิด

เด็กถูกพรากไปทันทีที่เขาเกิด เธอไม่มีโอกาสได้เห็นหน้าเด็กเลยด้วยซ้ำ เธอรู้เพียงว่าเขาเป็นเด็กผู้ชาย เขางดงามและน่ารัก

เธอเคยใช้ชีวิตอยู่ในคำโกหกของไบรสันมาก่อน โดยคิดว่า