บทที่ 44 ครั้งที่ 2

ชาร์ล็อตตกใจมากจนขาและเท้าของเธอพุ่งไปเองอย่างเร็ว พวกมันเคลื่อนไหวราวกับว่าร่างกายของเธอไม่ได้อยู่ภายใต้การควบคุมของสมองอีกต่อไป และด้วยเหตุนี้ เธอจึงเดินเข้าไปหาเขาโดยอัตโนมัติ

จากนั้นเธอก็รู้สึกว่ามีน้ำหนักดึงไหล่ของเธอลงทันที แซคคารีกำลังดึงเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา เธอพุ่งเข้าไปตรงร่างของเขา ซึ่งแข็งพอ ๆ กับแผ่นเหล็ก มันจึงทำให้เธอรู้สึกเจ็บเล็กน้อย

ก่อนที่เธอจะฟื้นจากความมึนงงนี้ ริมฝีปากของแซคคารีก็สัมผัสได้ถึงเธอแล้ว

อึ้ง...

ริมฝีปากของพวกเขาประกบกันอย่างแน่นอีกครั้ง

เสียงฟ้าร้องกระทบความมึนงงในใจของเธอ และพื้นที่ในหัวใจของเธอดูเหมือนจะว่างเปล่า เธอต้องการหลบหนีด้วยความตื่นตระหนก แต่มืออันแข็งแกร่งของแซคคารีได้จับด้านหลังศีรษะของเธอไว้ และดันใบหน้าของเธอเข้าหาเขา

“อืมมม!”

ความเยือกเย็นอันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของเขาราวกับมินต์และกลิ่นหอมจาง ๆ ของสุราที่ปกคลุมเธอราวกับคลื่นซัดสาด ชาร์ล็อตดูเหมือนจะถูกกลืนกินเข้าไป และรู้สึกเหมือนกับว่าเธอกำลังตกอยู่ในความฝันอันแสนหวาน เธอจมลึกลงไปในนั้นและไม่สามารถพาตัวเองกลับขึ้นมาได้

เธอสูญเสียความมีเหตุผลของเธออีกครั้งและเริ่มจำยอม