CHAPTER SIXTY-FIVE: ADVICES AND SUBTLE GOODBYE PART 2Karmine's Point of ViewNang makita kong nag-sinked in at na-process na niya iyong mga sinabi ko ay ipinagaptuloy ko ang pagsasalita at pagbibigay ng mga effective advices na alam ko.“Ang tanging maipaparamdam mo lang sa kanila ay iyong hindi mo sila pakikinggan. That their opinions don't matter. That they have no voice to speak their thoughts and ideas. Kapag ginawa mo iyan at patuloy mo na naiparamdam sa kanila na wala silang karapatang magsalita, na wala silang karapatang mapakinggan ay magrerebelde talaga sila. Matutugo silang maglihim sa iyo. Matututo silang magtago ng mga bagay-bagay sa iyo. Matututo silang i-exclude ka sa mga masasaya at importanteng milestones sa buhay nila dahil iisipin nilang wala kang pakialam. At ang pinakamasakit at pinakamasaklap sa lahat ay kamumuhian ka nila. Magagalit sila sa iyo at sa mga desisyon mo. At kahit na tama ka pa ay hindi sila makikinig sa iyo kasi bukod sa nagrerebelde sila ay gusto n

[Warning: Rated SPG ahead! Some scenes are not suitable for some readers, specifically young readers for this contains sexual activity and is intended for mature readers. Readers discretion is advised.] CHAPTER SIXTY-SIX: THE ART OF MAKING LOVE PART 2Karmine's Point of ViewI buried my fingers on his hair and on the back of his nape and pulled him even closer to me. Marahan at puno ng senswal na minasahe ko ang batok niya.Pati ang hangin ay mahihiyang dumaan sa pagitan namin.He groaned, like a wounded, ferocious animal, in sheer pleasure and ecstacy. Nagdulot iyon ng vibrations dahilan iyong kuryente ay tumulay sa labi ko papunta sa gulud-guluran ko. Pati ang mga paro-paro sa tiyan ko ay nagkakasiyahan at nagkakatuwaan.Kung kanina ay mabagal at punong-puno ng pagsuyo at pagmamahal ang halik na pinagsasaluhan namin ngayon naman ay para kaming nauuhaw sa disyerto at ang labi lang ng isa't isa ang makakapawi ng uhaw na iyon.We kissed like there's no tomorrow. We kissed like this is

CHAPTER SIXTY-SEVEN: ANOTHER DAY WITH THE MONDRAGONS PART 2Karmine's Point of ViewKulang na lang ng crickets sa sobrang tahimik nila at buo na ang sound effects. Napa-tsk ako pero ilang minuto pa muna ang nagdaan na sobrang tahimik ng lahat.The thick, tense and awkward atmosphere dissipitated when Juno asks us a personal question na ikinatawa ko ng malakas."Uh, so what are you guys doing in his room for hours?"He looks like a kid very curious of the questions swarming on his mind. Nilingon ko ang katabi kong pinamulahan agad ng mukha at nag-iwas ng tingin. Binatukan naman ni Bruno ang sariling Kuya dahil sa tanong nito.Humagikgik si Reina at tiningnan kami ng kapatid niya ng makahulugan habang itinataas-baba niya ang magkabilang kilay niya, "So, what did you guys do? I mean mula ten AM hanggang eight PM? Hindi naman puwedeng nag-jack-en-poy lang kayong dalawa sa kwarto ni Kiel, hindi ba?""S-Shut up, Reina!" paasik na saway ni Robert sa kapatid niya habang bahagyang nag-stutter p

CHAPTER SIXTY-EIGHT: THE ACT OF BETRAYAL PART 2Karmine's Point of View"I'm sorry."Silly me.So damn stupid of me to think that they will understand me and forgive me for betraying them.My sorry is not and will never be enough for the damage I’ve done to them and the betrayal I’ve just committed. I bit my lips hard I felt the rusty smell and that rustic aftertaste of blood in my mouth as I let my tears fall, “I’m really sorry, guys. Oh, God! Patawarin niyo ako...”“B-Bakit? Bakit, Karmine? Hindi ba ako naging mabuting ama sa iyo? Hindi pa ako naging mabuting kaibigan? May pagkukulang ba ako? May nagawa ba ako'ng kasalanan sa iyo na hindi ko alam? Ano’ng mali ang ginawa ko sa iyo para traydurin mo ako—kaming lahat ng ganito kalala at kalupit? Nakalimutan mo na ba kung ano’ng klaseng hirap ang naranasan mo ng dahil sa kaniya? Kung—”“Correction, Westley. My darling doll suffered not just in my hands but yours as well. ‘Wag kang masiyadong maghugas ng kamay dahil isa ka rin sa dahilan

CHAPTER SIXTY-NINE: AMIDST LIFE AND DEATHKarmine’s Point of View“Argh!”I woke up with a splitting headache and my ears are ringing. Parang gusto kong biyakin ang ulo ko para mawala ang sakit at kirot.Sinubukan kong imulat ang mga mata ko pero halos hindi ko magawa. Ramdam ko ang pangangapal ng mata ko maging ng buong mukha ko na para bang kinagat ng ‘sangkatutak na lumilipad na nakakadiring ipis. Ni hindi ko nga magawang maibuka ng maayos ang mga mata ko dahil kapag sinusubukan kong gawin ay ramdam na ramdam ko ang sumisigid na kirot dito dahilan para mapilitan ako'ng ipikit ang mga mata ko.That mother-fucking-son of a bitch! I swear I will make him pay for all of this one day! One way or another!Hindi lang pala ang ulo ko ang sobrang masakit kundi maging ang buong katawan ko. Damn. What the hell did just happened?“Your plan backfired on you, huh.” My head snapped back—it added to the intensity of the pain I am feeling—when I heard that familiar cold voice of a woman I’ve known