All Chapters of Billionaire's Servant: Chapter 201 - Chapter 210

"Uh, Air putih , Ice Tea, Strawberry Shake and Orange Juice.""Air putih , Ice Tea, Strawberry Shake and Orange Juice for drink,Sir Wala na ho ba kayong gustong idagdag?"muling tanong ko rito tumingin ito sa mga Kasamahan niya kung may gusto pa silang idagdag. Sabay sabay na umiling ang mga toh bilang sagot"Wala."sagot nito sakin tumango na lang Ako rito"Just wait a minute,Sir orders will be serve within a minute."wika ko rito bago sila iniwan at nag tungo sa kusina para ibigay ang listahan..At tulad ng sinabi ko sakanila ay ilang minuto lang ay handa na ang mga order nila dahil halos lahat ng waitress at waiters ay may kanya kanyang customer na iniasikaso wala akong mapag hingihan ng tulong kaya inisa Isa ko ang apat na tray na kinalalagyan ng orders nila..."Enjoy your meal,Sirs!" masiglang saad ko sakanila saka nilapag ang pang huling tray sa table nila..Kaagad akong lumapit sa bagong dating na groupo ng kababaihan at halata sa mga ayos nilang galing sila sa mamayayang pamilya.

"For the club, siyempre." Sabi ko at sinulyapan ulit ang gitara niya na nasa pagitan naming dalawa. I'm really trying my best not to ask him about it."I still wonder why he's not inviting me to help with our club works." Iritado niyang sinabi."Baka ayaw ka lang maabala." I said, pretty unsure of it."Baka ayaw niya akong makaabala." He answered firmly.I didn't get what he said so I just remained silent. Sinundan ko na lang ng tingin ang ilang dumadaan sa harapan namin na para bang interesado talaga ako doon."Anyway, I'd like to say sorry about what happened earlier.." Mayamaya ay sinabi niya. Kahit alam ko na naman simula pa kanina na 'yon talaga ang gusto niyang pag-usapan, parang nabigla pa rin ako nang marinig iyon. I guess, there's just something about how he says it."Nothing to be sorry about. Okay lang 'yon, Jay. Wala 'yon sa akin." I tried to smile comfortably even though my thoughts are v roaming around somewhere."Well, I'm not okay with that." He said while looking at m

Sumabog ulit ang buong paligid at nagsitalsikan ang hindi mabilang na mga white knights. Nagkalat na ang lahat ng mga natitirang sundalo ngayon nina Liune at Kakojen habang pinapagitnaan nila si Ace na tila'y hindi man lang makikitaan ng kunting pagod kahit na puro mantsa na ng dugo ang katawan niya, samahan pa ng matinding pag-agos ng pawis na malinaw na nagpapahiwatig na matinding pakikipaglaban na ang nagawa niya sa mga sandaling ito para ubusin ang halos 240 white soldiers na kalaban sa kaniyang paligid."Hindi kona kayang panoorin lang 'to." Galit na bulong ni Liune sa sarili't inalis ang suot na kapa sa katawan. Sabay nilingon ang katabi. "Pagtulungan na natin ang batang 'to para matapos na."Nakahalukipkip lang na hindi gumalaw si Kakojen tsaka ito sumagot. "Ang layunin mo sa pagsalakay na ito'y hindi ang patayin si Ace, kundi ang sirain ng tuluyan ang East Camp at dakpin ang prinsipe. Walang kinalaman do'n ang pakikipaglaban mo sa isang 'to." Sabay turo sa direksiyon ni Ace."

"Kailan ka pa napana ni kupido? Bakit wala ka man lang sinasabi sa'kin?" Kunwari ay nasaktan siya at nagtampo pero hindi nito iyon nakita, his too busy on his own problem. To his own pain and misery. "Dahil lang ba sa babae kaya ka nakipag-away? My God, hindi ka na bata para-""I'm planing to court her and tell her how I really feel toward her but how can I do that? Tell me?" Nakatiim bagang ito at halos yupi na ang lata ng beer dahil sa higpit ng paghawak nito.Napalis ang ngiti niya. Hindi niya alam pero parang dinudurog din ang puso niya habang nakikitang nasasaktan at nahihirapan ang kaibigan. Malayong-malayo ito sa kilala niyang Gray Villaroman na napakaseryoso. Palagi lang nakapoker face, madalang ngumiti, masungit pero mabait at maaalalahanin and he always act cool and calm. He never get mad.Ngayon lang isinatinig ni Gray kung ano ang nararamdaman nito."G-Gray.""Leave me alone!" Halos pabulong lang na sabi nito. "No! Hindi kita iiwan. Dito lang ako." Umiling-iling pa siya."

Ang kaninang galit na postura nito ay napalitan ng ngisi sa labi. Ngunit hindi nagpatinag si Louisse, sinalubong niya ang mga mata nito nang walang bahid ng takot.Naputol lang ang titigan nila nang marinig niya ang malamig na boses ni Zairus. Iniwas niya ang tingin kay Reese at naibaling niya ang mata sa kamay nitong hinarang nito sa pinto. "You can now leave my office, Reese. Don't make me call the guards to send you out."Tila wala namang pakialam ang lalaki sa sinambit ni Zairus. Nakita pa niya na mula sa kan'yang peripheral vision na mas lalo lamang itong napangisi. "This make me more interested," bulong lamang iyon pero sapat ng dahilan para muli niyang lingunin si Reese. Ang mga mata nito ay tila naghuhumiyaw na may nalalaman itong isang sikreto.Nakahinga lang siya ng maluwag nang tuluyang umalis ang lalaki at makasakay ng elevator. Nagkibit-balikat na lamang siya saka niya pa lang naisipang ibaling ang mga mata kay Zairus na noon ay nakaupo sa swivel chair. May mga iilang pap