"Miss Shella ay I mean Shella, pwedeng sa master's bedroom ka nalang muna tumuloy. Naayos at naligpit ko na ang mga gamit ko na nandoon," Agad naman akong napanlakihan ng mga mata sa sinabi ni Lawrence, kararating lang namin dito sa penthouse niya. At isa lang ang masasabi ko, malaki siya. Oo! Literal na malaki at malawak ang lugar na tinitirhan ni Lawrence. Bukod pa roon, iisipin mong hindi lalaki ang nakatira doon dahil sobrang linis nito. Ni alikabok nga wala eh. "Ha? Hindi na Lawrence, okay lang naman ako sa kahit na anong kwarto. Bahay mo ito kaya dapat lang na doon ka sa master's bedroom-" "Okay lang Shella, gusto ko din na maging kumportable ka habang nandito ka sa penthouse ko. Huwag kang mahihiya. Pwede mong gamitin lahat ng bagay na nakikita mo. Pati na rin iyong mga pagkain sa refrigerator at maging sa cabinet, pwede mo din iyon galawin. Just feel free to do whatever you want to do," wika ni Lawrence kasabay ng isang matamis na pagng

SHELLA POV"LAWRENCE?" tawag ko sa pangalan ng binata nang makitang nag-aayos ito ng mga pinamili sa kanyang refrigerator. Halos kakarating lang din kasi nito galing sa labas. Namili nga siya ng mga dagdag groceries lalo na at dalawa na raw kaming kakain ngayon. Isinasama niya ako kanina pero tumanggi ako, medyo sumasakit kasi ang ulo ko at baka ano pang mangyari sa akin kaya mas pinili kong manatili na lamang dito sa loob ng penthouse niya.Saglit itong napatigil at lumingon sa direksyon ko. "Bakit Shella? May kailangan ka ba?" tanong nito at sandali munang iniwan ang ginagawa. Dahan-dahan na rin muna niyang isinara ang pinto ng refrigerator. Nagdadalawang-isip naman ako ngayon kung babanggitin ko pa ba ang nasa isip ko na katanungan o hayaan na lamang ito at kalimutan. Pero hindi kasi ako mapakali. Dalawang araw ko na itong gustong-gustong itanong sa binata. "Shella?" usal ni Lawrence para makuha siguro ang atensyon

MALAPIT na mag-alauna ay wala pa ring Jolo'ng dumadating dito sa penthouse ni Lawrence. Kanina pa siya natapos sa virtual meeting niya at hangga't ngayon ay wala pa rin siyang narereceive na tawag o text mula sa boss niya. Hindi ko alam kung naging busy ba talaga bigla si Jolo at hindi na niya magawang magparamdam pa. Na kahit sa secretary niya ay nakalimutan niya ring mag-abiso. "Hey, Shella. Are you okay?" agad akong napalingon sa pintuan ng kusina nang marinig ang boses ni Lawrence. Inalis ko sa pangangalumbaba ang kamay ko at ibinaba ito. Marahas rin akong nagpakawala ng isang malalim na buntong-hininga. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko kay Lawrence. Iyong bang totoo o magkukunyari nalang ako na ayos lang ako kahit na sa loob-loob ko ay gusto ko nang suntukin sa pagmumukha si Jolo sa oras na makita ko ito. "Ayos lang ako-""I know you are not. Ikaw naman Shella, hindi mo kailangang maglihim sa akin. So

LUMIPAS na nga ang ilang araw ay walang Jolo ang dumating sa penthouse ni Lawrence. At sa tuwing mapapansin niyang napapatulala ako ay agad na gumagawa ng paraan si Lawrence para makuha ang atensyon ko. "Hey Shella, are you okay?" napabaling ang mga mata ko nang marinig ang boses ng binata. Kasalukuyan kasing nakaupo ako sa harap ng telebisyon ngunit ang pokus ay wala sa pinapanood. Parang hinahayaan ko lang na marinig ng kanan kong tenga ang sinasabi ng palabas at hahayaan ulit itong lumabas sa kaliwa nang hindi man lang iniintindi ito. "Shella?" isang beses niya pa ulit na tawag sa pangalan ko. Tipid lamang akong ngumiti at umusog ng kaunti sa kinauupuan. Na para bang sinasabi ko na tabihan ako ni Lawrence sa pagkakaupo. Tila naintindihan naman niya ang gusto kong ipahiwatig dahil agad na itong naupo sa tabi ko.  "Okay ka lang ba?" siya ulit ang nagtanong.Dahan-dahan akong tumango na para bang iyon na ang pin

"HELLO, Lawrence? Yes, please guide the investor accordingly. Hindi pa rin pala ako makakaabot dyan sa opisina. Angel really would not let me to leave by her side. Ikaw na muna ang bahala dyan. I know you can do this job perfectly."Hinintay ko lamang na sumagot si Lawrence sa mga sinabi ko bago ko tuluyang binaba ang tawag. Napapailing akong lumingon habang ibinabalik sa loob ng bulsa ko ang aking cellphone."Oh see? Pwedeng-pwede mo naman palang iutos nalang kay Lawrence ang mga trabaho mo eh. Hindi ka na nawala sa paningin ko, hindi mo pa ako magagawang lokohin o iwan-""Can you please just fuck it off, Angel? Lagi nalang na iyan ang bukambibig mo. Hindi ka ba nagsasawa?" walang kapaga-pag asa kong saad sa kanya at bagsak ang mga balikat na umupo sa isang malapit na upuan.Nasstress na ako dito. I don't know kung dahil ba iyon sa kasama ko kasi si Angel o dahil sa ideyang naiisip ko na para na akong nasasakal. I can't do the things I really wanted to d