All Chapters of Pighati Dulot ng Kanyang Pagibig: Chapter 281 - Chapter 290

Kahit na natigil ka na sa isang kahirapan!Ngumiti siya ng mahina. ‘Maaari pa ba akong kumuha ng arkitektura ngayon?’‘Bakit hindi? Hindi mo ba naisipang maghanap ng trabaho sa ganong linya?’ Sumulyap si Alex.Maaari pa ba siyang makakuha ng trabaho? Malungkot na umiling si Sabrina.‘Kung hindi mo susubukan, paano mo malalaman na hindi ka makakakuha ng trabaho?’ Sabi ni Alex. Kinagat ni Sabrina ang labi, nag-aalangan.Bumalik si Sebastian sa tagiliran ni Sabrina. Sa pagtingin sa oras, sinabi niya ‘Gabi na.’Huli na? Bumagsak ang puso ni Sabrina. Sino ang ibibigay sa kanya ni Sebastian? Mr Poole?Pinakausap siya ni G. Poole. O maaaring si Mr Herbs, na may peklat sa kanyang mukha?Hindi alam ni Sabrina, ngunit ibinaba niya ang kanyang ulo, naging isang malamig, walang puso na robot.Tumayo si Sebastian na may braso sa balikat. ‘Umalis na tayo ngayon. May bata pa sa bahay, kailangan nating bumalik ng mas maaga. ‘‘Paalam, kapatid, dapat magkita ulit tayo kung may oras tayo. Maaari

Makalipas ang ilang sandali, umiling siya sa sarili, ‘Hindi ko talaga alam kung madam na may kamay ang batang panginoon o kung ang batang panginoon ang kumokontrol kay madam. Talagang mahal ng dalawa ang isa't isa ngunit pinahihirapan din ang bawat isa…’Ano ang kaugnayan nito sa kanya?Pinulupot ni Sabrina ang kanyang mga kamay sa leeg ni Sebastian habang dinadala siya sa elevator. Umungol siya, ‘Ayos pala ito.’Tumingin sa kanya si Sebastian. ‘Ano?’Namula ang mukha niya dahil sa kawalan ng sirkulasyon ng hangin sa kotse, at medyo mainit. Laban sa kanyang yelo na malamig na leeg, pakiramdam nito ay nagsasaklaw sila. Napaka komportable niya. Nakaramdam din siya ng init.‘Hindi mo talaga ako tinatrato ng masama, hindi mo ako pinasama sa ibang lalake. Mabait ka rin kay Aino, at hinayaan mo pa siya na pumunta sa kindergarten’ bulong niya. ‘Nagpapasalamat ako sa iyo.’Walang imik si Sebastian. Gustong-gusto niya itong ibaba at marahas na agawin siya at sumigaw sa kanya. ‘Kilala mo a

Naaamoy ang samyo, si Sabrina, na nagugutom na, ay nagsimulang magsagawa ng gana. Naupo siya, at nakita niyang umupo si Sebastian sa harapan niya.Walang imik si Sabrina. Siya ba ay kakain? Hindi siya naglakas-loob. Pakiramdam niya ay napilitan ako.‘Para saan ka nakaupo? Paglingkuran mo ako ng ilan sa nilagang!’ Utos ni Sebastian, hindi nagbabago ang ekspresyon.‘Oh.’ Masunurin namang tumayo si Sabrina.Tinitigan siya nito nang walang emosyon, pinapabalisa ito. Nanginginig ang kanyang kamay habang hinihimas niya ang nilagang, sanhi ng pagdilig nito sa mesa.Inagaw sa kanya ni Sebastian ang sandok. ‘Ni hindi mo magawa ang isang bagay na kasing simple ng ganito, ngunit patuloy mong iniisip ang tungkol sa pagpapanatili ng ibang mga kalalakihan!’Walang imik si Sabrina. Isang alon ng hinaing ang bumaha sa kanyang puso. Siya mismo ang nagsabi, na kailangan niyang magbayad ng sampung milyon! At kailangan niyang magbayad para sa kanyang sarili! Ngayon ay sinisisi niya siya? Nagsimulang

Hindi sumugod sa loob si Sabrina. Tumayo siya sa labas ng bintana, nakatingin sa pares ng mag-ama. Masigasig na itinayo ni Sebastian ang kahoy na bahay. Nakita ni Sabrina ang isang parang bata at masayang kinang na inilalabas niya. Bigla siyang nakaramdam ng labis na kaligayahan. Kahit na alam niyang lahat ito ay kasinungalingan, lahat ng iyon ay ang kanyang makasariling hangarin lamang. Gayunpaman, sapat na para sa kanya na makaramdam ng isang bugso ng init.Humantong ito sa pag-iisip ni Sabrina noong siya ay labindalawang taon. Ipinadala siya sa pamilyang Lynn ng kanyang ina. Mula sa araw na iyon, tiningnan niya ang pamilyang Lynn na masayang nakatira araw-araw. At isa lamang siyang hindi ginustong anak na inampon. Tumingin siya habang itinatapon ni Lincoln at Jade si Selene sa hangin at hinawakan siya bago siya nahulog. At tatawa si Selene ng masaya. Habang siya ay tulad ng isang aso na walang may-ari, nakatingin sa tabi, nangangarap na hawakan ngunit hindi makuha ito.Bawat taon,

Nagkunwari siyang hindi naririnig ang pagtadyak ni Aino, at dumiretso sa ward kasama si Aino.“Mabaho na pwet, saan mo ako dadalhin? Sinusubukan mo ba akong ibenta sa bahay ampunan? " Galit na tanong ni Aino, ngunit alam niyang hindi siya ibebenta ng Stinky Bum."May isang matandang lalaki na nais na makita ka." Katotohanang sinabi ni Sebastian.Isang matandang lalaki? Walang naisip si Aino kahit kanino, at sinundan si Sebastian papasok sa ward.Napaka marangya ng ward, at limang dalubhasang nars ang nasa loob. Nandoon din sina Sean Ford at Rose Quinton."Pa." Tumawag si Sebastian pagpasok niya.Nang makita ni Sean si Aino, natigilan siya. May pangit na ekspresyon sa mukha ni Rose.Mayroon siyang tatlong anak, ngunit lahat sila ay pumanaw sa panahon ng kanilang kalakasan, at hindi iniiwan ang anumang mga apo para sa kanya. Sa halip, ang anak na babae ng bastardong bata na iyon ang natitirang inapo ng pamilya Ford. Ito ay hindi kapani-paniwala nakakahiya.Si Sebastian ay isang ba