All Chapters of Love and Expectation: Chapter 61 - Chapter 70

Chapter 31Natataranta at nanginginig ang buong katawan ko ng bumalik ako ng campus. Nagwawala ng puso ko at pakiramdam ko ano mang oras ay lalabas na ito sa dibdib ko.I couldn't even think straight. Para akong nakalutang sa ere at 'yong utak ko ay tinatangay ng hangin.Hindi maaaring malaman ni Kairo ang totoo. Hindi niya dapat malaman na ako ang best friend niya noong mga bata pa kami. Natatakot ako sa posibleng mangyari.I know he has the right to know the truth but I am yet ready for it. Wala pa akong lakas ng loob na aminin sa kaniya kung sino ako. Kasi hanggang ngayon dala ko pa rin 'yong takot sa puso ko. Bumalik ako sa booth na wala sa sarili. Hindi ko naabutan si Irish at masyado na akong tulala para hanapin pa siya. Sobrang kinakabahan ako at hindi ko alam kung bakit. Simpleng tanong lang naman 'yon pero ganito na agad ang epekto sa akin. "Hey," I was back with myself when someone called my attention. Napa

Chapter 33FLASHBACK"Bes, samahan mo muna ako sa CR please?" Napaangat ako nang ulo nang marinig ang sinabi ni Irish. Napanguso ko siyang tinignan."Nasa'n ang yaya mo? Sa kaniya ka na lang magpasama," sabi ko at ibinalik ang atensiyon sa ginagawa.Abala ako sa pagdadrawing nang bigla siyang pumasok at tumabi sa upuan ko para lang magpasama sa banyo."Hindi ko makita si yaya rosa eh,""May ginagawa pa 'ko, Irish. Mapapagalitan tayo ni ma'am kung hindi natin 'to tatapusin,""Hindi 'yan. Sige na balik tayo agad promise," aniya.Tumigil ako sa pagkukulay nang puno at nilingon siya. Nakanguso niya akong tinignan at nagpapaawa pa talaga ang kaniyang mukha.Napabuntong hininga ako."Sige na nga. Nakakainis!" Reklamo ko.Malapad siyang ngumiti. Mabilis siyang tumayo at lumabas nang classroom. Iniwan ko na

Chapter 34 Sumapit ang araw ng intrams and everyone were busy. Alas sais pa lang ng umaga nang maghanda na kaming lahat para sa gaganaping parade. Pagkatapos nito ay magsisimula na ang mga laro at maglalaban ang school namin sa isang sikat na University.  Halos lahat sa mga classmates ko ay may sinalihang sports ako lang yata 'yong hindi sumali. Si Irish naman ay sumali sa volleyball at mamayang hapon pa 'yong laro nila.  "Trixie, ikaw na muna mag attendance sa mga nag participate sa parade ha?" ani ni Anne na Vice President ng room namin.  Tumango ako sa kaniya since wala naman akong gagawin. Kumuha ako ng isang bond paper at ballpen saka inilista ang mga classmates kong narito ngayon. Pagkatapos kong maglista ay hinanap ng mga mata ko si Irish.  Natagpuan ko siya sa may cr sa building namin kaya agad akong lumapit sa kaniya. "Ay taray ang ganda mo naman sa sports attire mo," I complimented her. Napatingin naman si

Chapter 36Tinakbo ko ang gate ng Xavier para lang makita si Kaizer. Kanina ko pa siya hinahanap pero hindi ko siya makita. Pinuntahan ko na rin ang mga lugar kung saan ko siya maaaring makita pero kahit doon ay hindi ko siya matagpuan.Nagsisimula na rin akong kabahan lalo na't sumasagi sa isip ko ang itsura niya kanina. Oh God. Please it's not my intention to hurt him. That's the least thing I want to do with him. Alam kong iba ang pagkakaintindi ni Kaizer sa narinig niya sa sinabi ko kanina. I need to clear everything to him. Hindi maaaring masira ang samahan naming dalawa dahil lang doon.Hinihingal ako nang makarating sa gate ng school. Nakita kong may guard doon kaya mabilis akong lumapit sa kaniya."Manong, nakita niyo ho ba si Kaizer Collins?" tanong ko."Uh, nakita ko po siyang lumabas kanina at mukhang nagmamadali," Naikuyom ko ang aking kamao. Damn it! Where are you now, Kaizer?Nagpasalamat

Chapter 38May mga bagay pala talaga sa mundo na mahirapan tanggapin kahit na gaano mo pa ito kagusto. Mga bagay na akala mong madali lang pero hindi pala.Tulad na lang ng pagmamahal ng mga magulang natin sa atin. Akala ko kaya kong tanggapin ang dahilan kung bakit wala silang oras sa akin pero hindi ko pala kaya. Akala ko magiging okay na ulit ako kapag nasabi ko na sa kanila ang mga hinanakit ko pero hindi pa rin kasi ang totoo ay may kulang at may kulang pa rin sa sarili ko.Isang bagay na hindi ko mapangalanan.Dahil sa nangyari mas lalo ko lang napapatunayan sa sarili ko na hindi ko pa rin pala kayang magmahal ng iba. Because how am I supposed to love someone when I couldn't love myself first?Paano ko ipaparamdam sa kanila ang pagmamahal na hinahanap nila kung hindi ko iyon mahanap sa sarili ko?I suddenly remembered Kaizer and our relationship. I remembered what he had been through for me. Marami na siyang nagawa para sa akin. He nev