Umaga ng magising si Tajana ay nakita na niya sa kanyang tabi si Calvin. "Kumusta na ang pakiramdam mo?""Okey na ako." medyo mahinang sagot ng dalaga dala ng panghihina pa rin niya dahil sa sakit."Mabuti na lang at bumaba na ang lagnat mo. Kasi kapag hindi pa, idadala na talaga kita sa ospital."May sumilay na ngiti sa labi ni Tajana kaya naman gumaan lalo ang loob ng binata."Mabuti na ang pakiramdam ko. Salamat sa pag-aalaga mo.""Hindi ako ang nag-alaga sayo.""Huh? Sino? Teka..." Nag-isip ng sandali si Tajana bago ipinagpatuloy ang kanyang sinasabi."Oo nga pala paano ako napunta dito?""Alam kong tatanungin mo 'yan. Tumawag sa'kin iyong may-ari ng shop kung saan ka nakatulog.""Huh? Paano nila nalaman ang number mo?""Hmm... Baka naiwan mong nakabukas ang phone mo."Pero wala naman ang number niya sa phone ko. Ginagamit ko lang iyon kapag nagpupunta ako ng syudad."A-Ah siguro nga.""Bakit hindi mo sa'ki

Matapos ang paglabas ng mga sikreto na pilit itinatago ni Tajana sa lahat ay tuluyan ng nawalan ng pakialam sa kanya si Don Ismael. Ni-hindi niya kinausap ang kanyang apo ng harapan. Hindi na din nadinig pa ni Tajana ang boses nito kahit na alam niyang galit ito sa kanya.Nakahanda na ang ilang gamit ng dalaga para sa kanyang pag-alis. Nag-uunahan pa rin ang paglabas ng kanyang mga luha. Kahit na pilit niyang pinipigilan ang kanyang nararamdaman ay patuloy pa rin niya itong napapakita. Hindi na niya alam ang kanyang gagawin. Gusto niyang maging maayos ang lahat. Pero alam din niyang wala na siyang babalikan pang pamilya ngayon.Tatlong beses na kumatok si Tajana habang tinatawag si Don Ismael sa kwarto. Pero hindi pa rin lumabas ang matanda."Lo... Humihingi po ako ng tawad sa lahat ng nagawa ko. Alam ko po na... Sobra ko kayong nasaktan." Unti-unti ng humihina ang boses ni Tajana habang siya ay nagsasalita sa tapat ng pinto ng kwarto ng kanyang lolo."Mahal na mahal ko po kayo lolo.

Tuloy pa rin ang pagmamasid ni Tajana sa mga magagandang damit habang sila ay naglalakad ni Zoe. Nagpasama sa kanya ito para mamili sa mall."Zoe, hindi na kailangan.""Huwag ka ng mahiya. Pumili ka ng mga damit na gusto mo. Ako ang bahala sa lahat.""Okey lang talaga ko. Meron naman akong maaayos na damit." Tiningnan ni Zoe ang buong kasuotan ni Tajana."Alam mo hanggang ngayon sinasanay ko pa rin ang sarili ko na makita ka sa ganyang klaseng damit. Pati iyong pagtawag ko sayo ng Tajana. Okey lang ba na Jana pa rin ang itawag ko sayo?""Ikaw ang bahala.""Good. Let's go Jana."Kahit na ayaw pumayag ni Tajana ay bumili pa rin ng mga damit si Zoe para sa kanya."How about we go to a party tonight?" masiglang tanong ni Zoe."Zoe, naglibot na tayo buong maghapon. Saka maaga pa kong maghahanap ng trabaho bukas.""Ako na ang bahala do'n. I'll make sure na magkakatrabaho ka bukas. Kaya please samahan mo na ko sa party.""Sa totoo lang Zoe ayoko ng pumunta sa mga club. Alam mo naman na isa '

Nanlamig ang buong katawan ni Tajana ng makita niya ang nakangiting si Zoe. "A-Anong ginagawa mo dito? Paano ka nakapasok?!" Puno ng takot at galit ang nararamdaman ngayon ng dalaga. "Wala man lang bang good morning diyan? Saka bakit ka sumisigaw? May masama ka bang napaginipan?" sabay hawak nito ng dahan-dahan sa mukha ni Tajana.Agad na lumayo si Tajana kay Zoe ng hawakan siya nito."Paano ka nakapasok dito?""Ano pa nga ba? Syempre alam ko ang passcode mo. Sabi ko nga sayo hahanapin kita palagi. Hindi ko hahayaan na mag-isa ka.""Zoe naman, tigilan mo na ko please lang. Madami ng nangyayari sa buhay ko. Umalis ka na." pagmamakaawa ni Tajana habang nanggigilid na ang luha nito."Sssh. Ano ka ba Jana. Ayokong nakikita kang umiiyak saka alam kong madami kang pinagdadaanan. Papasayahin kita okey?"Mabilis na pumunta si Tajana pabalik ng kanyang kwarto at hinanap ang kanyang cellphone.Lumapit lang naman si Zoe sa pintuan nito saka sumandal doon.Tumawa ito."Jana, don't make things s

"Huh?" nagtatakang tumingin ang binata.Tumawa ng malakas si Tajana dahil sa naging reaksyon ni Terrence. "Binibiro lang kita. Ang seryoso mo naman." Kahit na nasa trabaho na si Terrence ay tuloy pa rin ang pag-alala niya sa tanong ni Tajana. Hindi siya makapaniwala na magbibiro ng gano'n ang dalaga. Pero binaliwala na lang niya ito. Para sa kanya ay mas maganda na makita niyang nakakangiti si Tajana kesa makita niya muli itong nakatulala lamang sa kawalan. "Nandito na ko." imik ni Terrence ng makauwi siya. Inaasahan niya na lalabas si Tajana para salubungin siya pero hindi niya ito nakita. Kaya naman nagtuloy lang siya sa paglakad papasok. "Tajana?" tawag niya sa pangalan ng dalaga pero tila walang sumasagot. Nakailang tawag pa si Terrence pero hindi niya nakita ang anino ni Tajana. Dahil dito ay hinanap na niya ito sa kwarto. Pero pagpunta niya do'n ay wala ang dalaga. Nabalot ng pag-aalala si Terrence. Kinuha agad niya ang kanyang cellphone at sinubukang tawagan ang dalaga.