[Crystal]“So, final na? Seryoso ka bang bumalik sa gagong Liam na 'yon?” nagmamaktol na tanong ni Noah bago itapon ang sarili sa kama ko.“Oo, Noah. Ang gusto ko ay magkaroon ng mas malawak na access sa Spencers bago simulan ang anumang bagay na napagplanuhan.” tugon ko. “Atsaka, hindi mo ba naisip na magiging maganda nga iyon dahil maibabalik mo rin ang mga gamit ni Amara sa silid na ito?” pinagmasdan ko ang aking sarili sa salamin ng magpahid ako ng crimson lipstick sa aking mga labi.“We don't have to do that, though. Sigurado akong matutuwa ang kapatid kong si Amara na may gumagamit ng kwarto niya. Hindi na rin namin ibabalik ang dating mga gamit niya. This color combination would be better than pink stuff, as I believe Amara now prefers it.”Nagsalubong ang aking mga kilay sa sinabi ni Noah. Hindi ko alam kung paano magugustuhan ng isang batang babae ang ganitong kulay. Sa edad niya, walan

“I knew it!” I exclaimed ecstatically habang ang mga mata ko ay hindi magkandahumayaw sa paglibot ng paningin dahil sa sobrang lawak at ganda ng lugar.“You knew what?” naguguluhang tanong ni Liam habang baluktot ang mga kilay na nakatingin sa akin.He couldn't believe how much I am amaze right now. Hindi ko na lang siya sinagot at nagpatuloy sa pag-ikot ng mga mata ko habang nakaawang ang mga labi. This place is so beautiful in the distance, the crystal-like color of the water is really heart-warming. The whole perimeter surrounded by stones seems to have been deliberately arranged to be perfectly positioned just for my eyes to look at.Tila sa fantasy movies lang nage-exist ang ganitong lugar. Para bang lumabas mula sa mga pinapanood ko noon. Para akong nasa isang fairytale.Paano kaya kung biglang may lumitaw na diwata sa harapan ko? Napapaligiran din ang lawa ng matataas na puno ngunit hindi nito natatakpan at itin

Suot ko ngayon ang white shirt ni Liam na patuloy pa rin ang pagtulo ng tubig.Hindi na ako nakapagpalit ng damit dahil itinapon niya iyon sa lawa kanina.Hindi ko alam kung ano ang pumasok sa isip niya nang magpasya siyang itapon ang damit ko sa lawa, at saka niya inutusan ang guwardiya na kunin ito sa tubig.Hindi ba parang baliw? Kaya niya nga ako pinahiram ng shirt niya ay para may tuyo pa akong susuotin pabalik.Siguro nga may sapak talaga itong si Liam.Nakarating na kami sa tapat ng manor, pero tumutulo pa rin yung tubig sa polo na suot ko kaya hindi ako komportable habang naglalakad. Hindi ko na rin sinuot ang sandals ko para makalakad ako ng maayos at hinawakan ko nalang ang mga 'to sa kanang kamay habang pinipisil ang tubig sa buhok ko gamit ang aking kabilang kamay.Sinalubong kami ng mga staff at binalot kami ng tuwalya para patuyuin ang sarili.Thank god, muntik na akong mamatay sa lamig dahil sa suot ko. Hindi ko na rin

[THIRD-PERSON POV]Hindi nagtagal ay tinawagan ni Noah si Crystal matapos marinig mula kay Blade ang nangyari.“Just wait for me there and I'll fetch you back home. Alam kong marami kang pinlano para diyan at ibinuhos mo lahat ng oras at pagod mo, pero hindi talaga ako mapakali sa pag-iisip na nasa kamay ka ng mga maruruming tao na 'yan. You have been there for not even a day, pero pakiramdam ko sasabog na ang ulo ko sa sobrang pag-aalala sa'yo.” Noah whined in anguish mula sa kabilang linya.Napapikit ng mariin si Crystal sa sobrang inis dahil ginawa ni Blade. Agad na nakarating kay Noah ang sitwasyon, pagkatapos niya lang magbihis ay tinawagan na siya nito na puno ng gulat at pagaalala.Humugot ng malalim na hininga si Crystal para pakalmaahin ang sarili bago sagutin ang hindi mapakaling si Noah sa kabilang linya.“Noah, kung ano man ang narinig mo kay Blade— kalimutan mo na lang. Hindi naman talaga ako nasaktan, at baka n

"Ginoo.  Spencer, ito ay talagang malawak na isyu.  Ang pagkawala ng ating mga supplier ay mababawasan nang malaki kung hindi tayo magpapatuloy sa pakikitungo sa mga Villareal.  Hindi kami makakakuha ng mga makina maliban sa kanila upang mapabilis ang produksyon at pagproseso ng aming mga baging, at ang kanilang transportasyon ay mahalaga para sa amin upang ipamahagi ang aming mga produkto sa buong mundo."  Nakaupo na ngayon si Liam sa upuan habang nakasubsob ang ulo sa kanyang mga kamay, malalim ang iniisip habang nagsasalita ang head manager na si Mr. Leo.  "Ito ang dahilan kung bakit hindi natin dapat hayaan silang mawala." Ang mga daliri ni Liam ay nakapatong sa tungki ng kanyang ilong. Wala sa kanila ang namalayan na si Crystal ay tahimik na nakikinig sa kanilang chat mula sa labas ng opisina. “Kung gayon, ano ang mga mungkahi ng board?  Huwag mong putulin ang relasyon natin sa mga Villareal?” &nbs