บททั้งหมดของ ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก: บทที่ 31 - บทที่ 40
450
บทที่ 31
แกร๊ก!ร่างสูงโปร่งปรากฏที่ประตูห้องทันทีที่โจชัวเปิดเข้ามา เขาก็เห็นผู้หญิงนั่งอยู่บนบันไดปีนห้องใต้หลังคาเธอนั่งอยู่ตรงพื้นในขณะที่ตรงหน้าตักมีอัลบั้มรูปวางอยู่ หญิงสาวกำลังจ้องมองคนในรูปโดยไม่สนใจสิ่งรอบตัวเธอสวมชุดนอนกระโปรงพริ้วสีเหลืองอ่อน ลอนผมยาวหยักโศกแผ่สยายลงมาถึงช่วงเอวที่โค้งเว้าทำให้ร่างของเธอดูอ้อนแอ้นและบอบบางภายใต้แสงไฟอันมืดสลัว ท่อนขาเรียวเปลือยเปล่าดูเย้ายวนและมีเสน่ห์ ในขณะที่เท้าขาวซีดเล็ก ๆ ของเธอกำลังสวมใส่รองเท้าสำหรับใส่ในบ้านรูปตัวการ์ตูนนุ่มฟูแบบเดียวกันกับของเนลลี่สายตาของชายหนุ่มที่กวาดมองภาพตรงหน้าหยุดลงผู้หญิงคนนี้ ดึกดื่นแล้วเธอยังคงไม่นอน มิหนำซ้ำมาโผล่อยู่กลางห้องทำงานเขาราวกับนางไม้จำแลงเช่นนี้ เธอกำลังจงใจยั่วยวนเขาอยู่หรือยังไง?เมื่อกลางวันเธอเกือบตายไปแล้ว และตอนนี้ค่ำคืนกำลังจะผ่านพ้นไป เธอตั้งใจจะทำอะไรกันแน่!คิดได้อย่างนั้นชายหนุ่มพลันเปลี่ยนสีหน้าเป็นเย็นชาลงทันที เขาเดินเข้าไปและถามเธอ “เธอกำลังทำอะไร?”ลูน่ากำลังตกอยู่ในภวังค์ขณะที่กำลังดูรูปภาพอยู่ตรงบันได เธอจึงตกใจกับการมาถึงของชายหนุ่ม ลูน่าชักมือกระตุกด้วยความตกใจจนทำใ
Read More
บทที่ 32
เนลลี่กะพริบตาปริบ ๆ จากนั้นถึงตระหนักได้ว่าเธอพูดอะไรผิดไปเธอไม่กล้ามองหน้าพ่อจึงหันหน้าหนีไปอีกทาง “คุณแม่ตอนนี้เหรอคะ…”ก่อนที่จะพูดจบประโยค เธอก็เห็นลูน่ากำลังยืนอยู่ตรงทางเข้าห้องทำงานเสียงของเด็กน้อยกลืนหายไปในลำคอทันทีโจชัวหันไปมองหญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงทางเข้า น้ำเสียงเขาไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด “เธอมีอะไรจะพูดหรือเปล่า?”“ค่ะ”สีหน้าของลูน่ายังคงไม่แสดงอารมณ์ “สาวใช้ข้างล่างบอกว่าอาหารเช้าพร้อมแล้ว และอยากทราบว่าคุณหนูจะลงไปทานเมื่อไหร่คะ”“ถ้าหิวก็ทานก่อนได้เลย”เขาเหลือบมองเธอเคือง ๆ “เนลลี่กับฉันเสร็จธุระเมื่อไหร่จะลงไปทานเอง”“ได้ค่ะ”เธอยิ้มและพยักหน้ารับ จากนั้นก็หันหลังเดินออกไปโดยไม่ลังเลหลังจากที่ลูน่าออกไป โจชัวจึงปิดประตูห้องทำงานลงและหันกลับมาถามเนลลี่ต่อ “เมื่อกี้หนูพูดว่าตอนนี้แม่เป็นยังไงนะ?” เนลลี่ชะงัก ก่อนจะแหงนหน้ามองผู้เป็นพ่อ “คุณแม่… ตอนนี้เธอน่าเกลียดค่ะ”เธอพยายามอย่างถึงที่สุดที่จะหวนนึกถึงสภาพลูน่าแต่เดิม “ใบหน้าเธอเลวร้ายมาก มีรอยแผลเป็นเต็มไปหมด อีกทั้งยังต้องพันผ้าพันแผลไว้รอบหัวตลอดเวลาด้วย พ่อเห็นได้แต่ลูกกะตาเธอเท่านั้นแหละค่ะ”“บา
Read More
บทที่ 33
เมื่อมองเห็นภาพตรงหน้า คิ้วของโจชัวก็ขมวดเข้าหากันเล็กน้อยหลังมื้อเช้าเสร็จสิ้น เนลลี่กระโดดลงจากเก้าอี้ตัวเล็กของเธอ “หนูกลับห้องก่อนนะคะ!”สิ้นเสียงเล็ก ๆ เด็กน้อยก็ขึ้นบันไดไปลูน่านั่งอยู่บนเก้าอี้จ้องมองผมหางม้าของเด็กน้อยที่กวัดแกว่งไปมาขณะจ้ำอ้าวขึ้นบันไดพลางส่ายหัวไปมาเบา ๆ อย่างอดไม่ได้เด็กอย่างไรก็คือเด็กที่อารมณ์เปลี่ยนไปมารวดเร็วราวกับพายุจากท่าทีของเธอตอนนี้ ดูเหมือนจะลืมเรื่องราวเมื่อวานนี้ไปเสียแล้วสักพักเธอก็ลุกขึ้นยืนและเตรียมที่จะขึ้นไปข้างบน“เดี๋ยวก่อน”ทันทีที่เธอลุกขึ้น โจชัวก็เรียกเธอลูน่ามองชายหนุ่ม “มีอะไรจะพูดกับฉันหรือเปล่าคะ คุณลินช์?”“มีสิ”โจชัวกระแอมไอเล็กน้อยก่อนจะเอ่ย “ฉันอยากทำอาหารให้เนลลี่”เขายังจำคำพูดของเด็กชายตัวน้อยเมื่อคืนนี้ได้“ถ้าพ่อแท้ ๆ ของผมมาอยู่ตรงหน้าล่ะก็ ผมหวังว่าเขาจะทำอาหารอร่อย ๆ ให้ผมทาน เลือกชุดตัวเก่งให้และเล่านิทานก่อนนอนให้ฟังสักเรื่องครับ”ถึงแม้ว่าเด็กผู้หญิงและเด็กผู้ชายอาจจะมีความต้องการที่แตกต่าง แต่เพื่อเนลลี่ อย่างน้อยเขาก็ต้องลองดูเกือบหนึ่งสัปดาห์แล้วที่เนลลี่กลับมาหาและเขาไม่เคยให้ของขวัญสักชิ้
Read More
บทที่ 34
“คุณซิมเมอร์”ลูน่าขยิบตาให้แอนน์ จงใจทักทายเธอเหมือนกับว่าเป็นเพียงแค่คนรู้จักกัน “ออกมาซื้อของเหมือนกันเหรอคะ?”แอนน์ขมวดคิ้วกำลังจะเอ่ยปากตอบ ในตอนที่โจชัวซึ่งยืนอยู่ตรงข้ามเธอเหลือบมองนีลเล็กน้อย “เราเจอกันอีกแล้วนะ”ต่อหน้าลูน่า นีลไม่กล้าพูดอะไร และทำได้แค่เพียงยิ้มให้เขาอย่างเขินอาย “... ครับ เจอกันอีกแล้ว”แอนน์ช็อคจนพูดไม่ออกเกิดอะไรขึ้น?ลูน่าดูสนิทสนมกับคนที่ดูเหมือนจะเป็นโจชัว ลินช์?แถมนีลยังรู้จักกับโจชัวอีก?เธอยิ้มเจื่อน “แหม ดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันหมดเลยนะคะ...”“สวัสดีครับ”โจชัวเพิ่งสังเกตเห็นผู้หญิงที่กำลังเข็นนีลอยู่ “คุณคือแม่ของเด็กคนนี้เหรอ?”แอนน์ “???”แม่ของเด็กก็อยู่ข้าง ๆ เขาไง!“นี่ไม่ใช่แม่แท้ ๆ ของผม น้าแอนน์เป็นแม่ทูนหัว”นีลพูดแทรกขึ้น “แม่ของผมเธอยุ่งอยู่กับการทำงานพาร์ตไทม์และไม่มีเวลามาดูแล ผมเลยต้องมาอยู่กับแม่ทูนหัวนี่แหละครับ”คำพูดของเด็กน้อยทำให้แอนน์กลืนคำพูดที่จะเอ่ยกลับเข้าไปจนหมดเธอกระแอมไอเล็กน้อย พูดคุยเล่นกับลูน่าอีกนิดหน่อยและรีบเข็นนีลออกไปโจชัวคอยมองแอนน์และนีลจนกระทั่งพวกเขาเดินไปจนลับสายตาก่อนที่จะหันหลังกลับ“
Read More
บทที่ 35
โจชัวแปลกใจเล็กน้อยหากจำไม่ผิดผู้หญิงคนนี้ดูแลเนลลี่ยังไม่ถึงหนึ่งสัปดาห์เลยด้วยซ้ำเธอรู้เกี่ยวกับเนลลี่มากมายขนาดนั้นได้อย่างไร?เขานั่งลงบนโซฟาและมองดูเธอพลิกเลือกเสื้อผ้าเด็ก พลันใบหน้าของลูน่ากิบสันก็ลอยขึ้นมาในภวังค์หากเธออยู่ข้าง ๆ เขา เธอคงเหมือนกับลูน่าที่มีพลังและกระฉับกระเฉงราวกับผึ้งงานตัวน้อยที่ขยันขันแข็ง เธอคงจะยุ่งอยู่กับการดูแลลูกสาวตัวน้อยของเธอหรือจะพูดอีกอย่างก็คือ ความห่วงใยของลูน่าที่มีต่อเนลลี่ และการอ่านใจเนลลี่ว่าต้องการอะไร มันดูมากเกินกว่าความสัมพันธ์เพียงแค่พี่เลี้ยงกับลูกสาวของเจ้านายเขายังจำได้ว่า เหตุการณ์บนชิงช้าสวรรค์เมื่อวานนี้เป็นอย่างไร เธอตัดสินใจปกป้องเนลลี่แม้ว่าชีวิตของเธอจะเสี่ยงตายทันใดนั้นเขาก็รู้สึกได้ว่า แม้เธอจะเข้าหาเขาด้วยความไม่หวังดี แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลยอย่างน้อย เธอก็พยายามดูแลเนลลี่อย่างดีที่สุดเนลลี่มีรสนิยมดีไม่เบา ตั้งแต่ที่กลับมา เธอก็หาคนดูแลที่มีความสามารถขนาดนี้มาได้“คุณลูกค้าครับ”อาจเป็นเพราะว่าเขานั่งบนโซฟานี่อยู่นานแล้ว พนักงานขายจึงเข้ามาทักทายเขาอย่างสุภาพ “ไม่ทราบว่าทางด้านนั้นคือภรรยาของคุณ
Read More
บทที่ 36
หลังจากที่วางสายจากแอนน์ ลูน่าก็เข้าทวิตเตอร์ทันทีเป็นไปอย่างที่คิด หัวข้อที่ได้รับความนิยมสูงสุดในตอนนี้คือ ‘ออร่า กิบสัน ร้องไห้กลางไลฟ์’เธอกดเข้าไป มันคือการถ่ายทอดสดของออร่า กิบสันในขณะนั้น ออร่ากำลังนั่งร้องไห้อยู่บนเก้าอี้ เธอแสร้งทำเป็นเสียใจและอธิบายว่า “ได้โปรดอย่าเชื่อข่าวลือนะคะ ฉันและโจชัวรักกันมาก ฉันเชื่อใจเขา ความจริงไม่ใช่อย่างที่พวกคุณเห็น ได้โปรดหยุดเผยแพร่ข่าวลือเถอะค่ะ โจชัวอาจจะต้องประสบกับคำครหามากมาย เขาไม่ใช่คนเจ้าชู้เลยจริง ๆ นะคะ”เมื่อเห็นน้ำตาปลอม ๆ ของออร่า หัวใจของลูน่าก็เย็นชา ไม่แปลกใจที่ผู้หญิงคนนี้จะเป็นนักแสดง ทักษะการแสดงของเธอช่างยอดเยี่ยมนักโจชัวไม่ใช่คนเจ้าชู้เหรอ? ถ้าอย่างนั้นก่อนหน้านี้เขาไปคบกับออร่าได้อย่างไร?“คุณแม่คะ ดูอะไรอยู่เหรอคะ?” เมื่อเนลลี่ลองสวมเสื้อผ้าชุดสุดท้ายเสร็จ เธอก็เห็นลูน่ายิ้มเยาะใส่โทรศัพท์ เนลลี่จึงเดินเข้าไปดูใกล้ ๆ ด้วยความสงสัยลูน่าล็อคหน้าจอโทรศัพท์ของเธออย่างรวดเร็ว “ไม่มีอะไรหรอกลูก”จากนั้นเธอก็ก้มหน้าลงและมองไปที่เนลลี่ในชุดเอี๊ยมการ์ตูนกับเสื้อสีเหลือง “ชุดนี้น่ารักดีนะ”คำพูดของลูน่าเบี่ยงเบนความส
Read More
บทที่ 37
ลูน่ายิ้มให้โจชัวอย่างอ่อนโยนและส่งชามกระเบื้องให้เขา“ตีไข่ค่ะ”โจชัวเม้มริมฝีปากเบา ๆ และรับไข่มาจากเธอในขณะที่เขากำลังรับไข่เหล่านั้นมา นิ้วของเขาก็โดนเข้าที่หลังมือของเธอ ลูน่ารีบดึงมือตัวเองออกทันที“คุณลินช์ ฉันคิดว่าฉันควรจะวางส่วนผสมไว้บนเคาน์เตอร์นี้ดีกว่า คุณจะได้หยิบพวกมันได้สะดวกหน่อย”ลูน่ายิ้ม “ยังไงคุณก็มีคู่หมั้นแล้ว มันคงไม่เหมาะสมที่เราจะโดนตัวกันมากเกินไป”โจชัวขมวดคิ้วและมองมาที่เธอ วันนี้ผู้หญิงคนนี้เป็นอะไรของเธอ?โดนตัวกันเหรอ? พวกเขาแทบจะไม่เคยโดนตัวกันสักหน่อย?เมื่อเผชิญหน้ากับการจ้องมองที่เต็มไปด้วยความงุนงงของเขา ลูน่าก็เพียงแต่ยิ้มให้ จากนั้นเธอก็สอนขั้นตอนอื่น ๆ ให้เขาต่อ ทว่าเธอยังคงตั้งใจรักษาระยะห่างจากเขาหนึ่งชั่วโมงต่อมา เนลลี่ก็ลงมาที่ชั้นล่างและประหลาดใจ “ว้าว! คุณพ่อทำอาหารให้หนูด้วย! หนูจะทานเยอะ ๆ เลยค่ะ!”รอยยิ้มไร้เดียงสาของเนลลี่ทำให้โจชัวรู้สึกอัศจรรย์มาก เมื่อเขาตักอาหารให้เนลลี่ เขาก็ทำแบบเดียวกันให้ลูน่าด้วย “ลองชิมดูสิ”ลูน่ายิ้มเล็กน้อย เธอตักอาหารที่โจชัวนำมาให้เธอใส่ชามของเนลลี่ จากนั้นเธอก็ตักบางส่วนกลับมาให้ตัวเองอีกครั้
Read More
บทที่ 38
“แต่เธอไม่ได้ทำอะไรผิดนะครับ”“เธอสร้างปัญหาให้เจ้านาย นั่นเป็นความผิดพลาดที่ร้ายแรงที่สุด!”“เธอไม่ได้สร้างปัญหาอะไรให้ผมเลย” โจชัวพูดเรียบ ๆ และขมวดคิ้วคุณย่าลินช์กระแทกไม้เท้าลงด้วยความโมโห “แต่เธอสร้างปัญหาให้กับออร่ายังไงล่ะ! ในอนาคตออร่าจะเป็นนายหญิงของบลูเบย์วิลล่าและจะเป็นเจ้านายของเธอด้วย!”โจชัวหันไปมองออร่าด้วยสายตาเย็นชาอย่างสงบ “เธอก็เห็นด้วยกับคุณย่าเหรอ?” ใบหน้าของออร่าถอดสีเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดของเขาเธอเม้มปากและแสร้งทำเป็นเสียใจก่อนที่จะก้าวถอยหลังและก้มหน้าลง “ฉันได้อธิบายให้คุณย่าฟังหลายครั้งแล้ว นี่เป็นเพียงการคาดเดาจากผู้คนบนโลกโซเชียล เราไม่จำเป็นต้องทำอะไรเพียงเพราะความคาดเดาของพวกเขา…”“ความคาดเดาอย่างนั้นเหรอ?” คุณย่าลินช์จ้องไปที่ออร่าด้วยความโกรธเคือง "ยังไง? ฉันต้องรอจนกว่าสาวใช้คนนั้นจะได้ในสิ่งที่หล่อนต้องการ ต้องรอจนกว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นระหว่างหล่อนกับโจชัวก่อน เธอถึงจะยอมกำจัดหล่อนอย่างนั้นเหรอ? แล้วถ้าหล่อนเกิดท้องขึ้นมาล่ะ?”จากนั้นคุณย่าลินช์ก็จ้องไปที่โจชัวอย่างเย็นชา “ฉันจะถามแกอีกครั้ง แกจะไล่สาวใช้คนนี้ออกไหม?”“ไม่ครับ”“หึ” คุณย่าลิ
Read More
บทที่ 39
โจชัวไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมองเลยสักนิดหลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาก็พูดเรียบ ๆ ว่า “ออกไปได้แล้ว ฉันอยากอยู่คนเดียว""ก็ได้ค่ะ" ออร่าถอนหายใจยาวและเดินออกจากห้องทำงานของโจชัวไป ณ โถงบันไดนอกห้องทำงานของท่านประธานแซคและยูริที่กำลังพักเบรคอยู่ก็แอบโทรหานีล“หัวหน้า เดาสิว่าเมื่อกี้นี้เราได้ยินอะไรมา? คุณย่าลินช์มาที่ห้องทำงานของท่านประธานลินช์และโวยวายหนักมาก ผมได้ยินพวกเขาพูดบางอย่างเกี่ยวกับการยกเลิกการหมั้นด้วย…”นีลที่อยู่ที่ปลายสายอีกด้านหนึ่งรู้สึกตื่นเต้น “แล้วยังไงต่อ!”“เราไม่ค่อยได้ยินอะไรมากนัก แต่หลังจากที่คุณย่าลินช์จากไป ออร่าและท่านประธานลินช์ก็คุยกันเรื่องการยุติการหมั้น ผมเดาว่าพวกเขาน่าจะเลิกกันในไม่ช้าก็เร็วนี้!”“เยี่ยมมาก!” นีลถอนหายใจ หลังจากชมแซคและยูริแล้ว นีลก็วางสายไปเขาเดินวนไปวนมาในบ้านอย่างตื่นเต้น สุดท้ายเขาก็อดไม่ได้ที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาสั่งอาหารมื้อใหญ่หนึ่งชั่วโมงต่อมา แอนน์ตกตะลึงเมื่อเห็นอาหารวางอยู่บนโต๊ะมากมาย “หนูไปเอาเงินเพื่อซื้ออาหารพวกนี้มาจากไหน?”นีลยักไหล่ของเขา “จากการเป็นนักส่งสแปมออนไลน์”แอนน์ขมวดคิ้ว “หนูเป็นคนส่งสแปมเหรอ?
Read More
บทที่ 40
ไม่นานหลังจากนั้นโทรศัพท์ของลูน่าก็ดังขึ้นอีกครั้งเธอมองไปที่หน้าจอที่แสดงชื่อผู้โทรว่า ‘มัลคอล์ม ควินน์’ เธอขมวดคิ้วและรับสาย“ลูน่า” เสียงทุ้มต่ำของมัลคอล์มดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง “ผมเห็นข่าวในเมืองบันยันแล้ว”มัลคอล์มถอนหายใจ “ทำไมคุณถึงได้ไปเป็นสาวใช้ของโจชัว ลินช์ล่ะ?”ลูน่ายักไหล่ “เรื่องมันยาวน่ะ”ก่อนที่จะเดินทางกลับมาที่ประเทศนี้ เธอได้เตรียมการหลายอย่างเพื่อที่จะได้เข้าถึงโจชัวอย่างไรก็ตาม ก่อนที่เธอจะทันได้ดำเนินการตามแผนใด ๆ ของเธอ นีลก็ได้ส่งเนลลี่ไปอยู่กับโจชัวก่อนแล้ว เธอจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องมาเป็นคนรับใช้ของโจชัวทุกอย่างผิดไปจากแผนเดิมของเธอ แต่อย่างไรเธอก็ยังคงสามารถรับมือกับมันได้“ผมเห็นว่าคนของโจชัวเริ่มจัดการกับข่าวลือบนโลกออนไลน์แล้ว” เสียงของมัลคอล์มฟังดูจริงจัง “แต่กลุ่มคนที่สร้างข่าวลือนั้นดูเหมือนจะเป็นพวกที่รับมือได้ยาก คนของโจชัวกำลังประสบปัญหาในการจัดการกับพวกเขา คุณอยากให้ผมช่วยจัดการไหม?”ลูน่าถอนหายใจ “ไม่เป็นไรค่ะ”ย้อนกลับไปในตอนนั้น มัลคอล์มเป็นคนที่ช่วยชีวิตเธอจากทะเล เขาช่วยชีวิตเธอและลูกสามคนของเธอไว้ ในช่วงหกปีที่ผ่าน
Read More
ก่อนหน้า
123456
...
45
DMCA.com Protection Status