บทที่ 39

โจชัวไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมองเลยสักนิด

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาก็พูดเรียบ ๆ ว่า “ออกไปได้แล้ว ฉันอยากอยู่คนเดียว"

"ก็ได้ค่ะ" ออร่าถอนหายใจยาวและเดินออกจากห้องทำงานของโจชัวไป

ณ โถงบันไดนอกห้องทำงานของท่านประธาน

แซคและยูริที่กำลังพักเบรคอยู่ก็แอบโทรหานีล

“หัวหน้า เดาสิว่าเมื่อกี้นี้เราได้ยินอะไรมา? คุณย่าลินช์มาที่ห้องทำงานของท่านประธานลินช์และโวยวายหนักมาก ผมได้ยินพวกเขาพูดบางอย่างเกี่ยวกับการยกเลิกการหมั้นด้วย…”

นีลที่อยู่ที่ปลายสายอีกด้านหนึ่งรู้สึกตื่นเต้น “แล้วยังไงต่อ!”

“เราไม่ค่อยได้ยินอะไรมากนัก แต่หลังจากที่คุณย่าลินช์จากไป ออร่าและท่านประธานลินช์ก็คุยกันเรื่องการยุติการหมั้น ผมเดาว่าพวกเขาน่าจะเลิกกันในไม่ช้าก็เร็วนี้!”

“เยี่ยมมาก!” นีลถอนหายใจ หลังจากชมแซคและยูริแล้ว นีลก็วางสายไป

เขาเดินวนไปวนมาในบ้านอย่างตื่นเต้น สุดท้ายเขาก็อดไม่ได้ที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาสั่งอาหารมื้อใหญ่

หนึ่งชั่วโมงต่อมา แอนน์ตกตะลึงเมื่อเห็นอาหารวางอยู่บนโต๊ะมากมาย “หนูไปเอาเงินเพื่อซื้ออาหารพวกนี้มาจากไหน?”

นีลยักไหล่ของเขา “จากการเป็นนักส่งสแปมออนไลน์”

แอนน์ขมวดคิ้ว “หนูเป็นคนส่งสแปมเหรอ?