CHAPTER ELEVEN I used to believe before that everyone in this world can turn their back towards you during your hard times except your parents but, I think I was wrong. That night I was kidnapped. And I can't just forgive them that fast. They don't know what I've been through. Call me Unappeasable but I don't care. According to the pros, we should try to forgive for the sake of our own health and happiness. Refusing to forgive, they say, is like drinking poison and expecting the other person to die. I have always heard about that. Many times. I was brought back to reality when I heard ate Leona's panick voice. Nilingon ko 'to. I frown when I noticed her paled lips.  "What's wrong?" I quizzically asked. Tumingin ako sa likod nito at nakita si Alyssa na umiiyak. I didn't see Aaliyah. &nb

CHAPTER THIRTEEN It's okay to lose your pride over someone you love. Don't lose someone you love over your pride. If kung 'to lang ang tanging paraan wag lang mawala ang mga anak ko gagawin ko. I can't imagine my life without my daughters.  As mother I'm not perfect. I make mistakes. I forget things. I lose my cool. And some days I go a little crazy. But it's okay because in the end, no one could ever love my children the way I do. "Please, help me." hagulhol na sabi ko. From the moment I become a mother, my purpose has been to love and protect my children with everything I have. Tumayo si Dad sa pagkakaupo. Lumapit 'to sa akin. Yumuko 'to sa harap ko. Napatitig ako kay dad. "You've grown up so much my child," napansin ko na may luha ring tumutulo sa mga mata nito. Mas lalo akong napaiyak sa nakita. Hinawakan nit

CHAPTER FIFTEEN I was brought back to reality when we heard a knock on the door. I stopped crying. I rubbed my wet cheek before standing up.  I looked in the direction of Kuya who was just silently looking at me. Next to mommy. May kumatok ulit.  My forehead furrowed. “My bisita ba kayong inaasahan?” my eyes bore in Dad. Alam kong pugtong pugto na ng mga mata ko kakaiyak. Nakaluhod pa rin 'to sa harap ko. Tumikhim muna si Dad bago umayos ng tayo. Napatingin din 'to sa may pintuan. “Wala,” tiim bagang na sambit nito habang nakatingin pa din sa may pintuan. Mukhang wala ata silang balak buksan ang pinto kaya ako na ang naglakad patungo sa pintuan at binuksan 'to. Sinigurado ko munang wala ng luha ang pisngi ko bago tuluyang binuksan ang pinto. Agad akong nanlamig ng

CHAPTER SEVENTEEN“Bad Guys! Stop hurting mommy!” I heard Aaliyah scream as she sobbed and saw Lucien's men pull me again.Nagpumiglas ako ngunit mas humigpit ang hawak ng mga 'to sa akin dahilan kung bakit hindi ako makagalaw at makapalag.Ang sakit ng tiyan ko. Ang lakas ng pagkakasuntok ng isang tauhan ni Lucien sa ‘kin.My fists clenched in anger.Napatingin ako sa direksyon ni Alyssa na patuloy pa ring pinapalo sa bewang si Lucien. Kita mo sa mga mata nito ang puno ng galit.My Alyssa.“You're a monster!” galit na galit na sigaw ni Alyssa

CHAPTER NINETEENTahimik na nakasunod lang ako sa likod ni Mr. Rivera habang nakayuko at may tina-type sa hawak na ipod. Tinitignan ko ang mga susunod na schedule ngayon ni Mr. Rivera.Napatingin ako sa wrists watch ko.Patungo kami ngayon sa conference room. Nando’n na ang lahat maliban sa’min ni Mr. Rivera.Hindi ko maiwasang kabahan lalo na at alam kong nando’n din sa loob conference room si Lucien.Knowing na nado’n si Lucien sigurado akong hinding-hindi ako makakapag concentrate sa trabaho ko.Nang makapasok na kami sa loob ng conference room ay agad na nagsitayuan ang lahat ng nando’n maliban kay