VANCE'S POVNARAMDAMAN kong saglit na humigpit ang hawak ni Steven sa kamay ko habang tinatanaw namin ang ganda ng kabilugan ng buwan. Nakaupo kami ngayon sa tabi ng dagat. Nakayakap sa likod ko si Steven habang nakaupo ako sa pagitan ng mga hita niya. Magkayakap kaming dinadama ang init ng aming mga katawan sa gitna ng malamig na gabi.Kani-kanina lang ay mayroong bonfire sa harap namin pero pinatay na namin 'yon nang sakupin ng liwanag ng buwan ang paligid. Mas ginusto namin na ang buwan nalang ang magbigay liwanag sa amin. May mga sandaling hinahayaan namin na manahimik ang isa’t isa at hayaang pagmasdan lang ang buwan. Mga sandaling tila napagod na kami sa dami ng mga kwentuhan namin na parang walang katapusan. Sabay kaming napasulyap sa mga kaibigan ko sa di kalayuan nang marinig namin ang tawanan nila. Naglalaro sila habang nakapalibot sa bonfire. Nangingibabaw ang boses ni Wena na halatang inaasar na naman siya ng mga kaibigan kong lalaki. Napangiti ako pagkatapos ay muli k

VANCE'S POVNANATILI lang silang nakatingin sa akin. "Tulad ni Wena mga human rights advocates sila," pa-uulit ko, "mga aktibista lang sila at hindi armaduhan!""Wala silang pakialam," agad na sagot ni Braxton bago niya ibuga ang usok ng sigarilyo, "at alam mo dapat 'yon," madiin pero maingat niyang sabi.Para akong sinampal sa sinabi ni Braxton. Blangko akong napatitig sa kanya.Ah! oo nga pala. Kilala ko ang Tito at ang Daddy ko.Tinatawag silang tagapaglingkod ng bayan pero humihinga at umaakto sila na pag-aari nila ang lahat ng meron sa probinsya namin pati na ang mga tao, pati ang mga buhay nito. Kahit na iniluklok sila ng taong-bayan para magsilbi, gampanan ang posisyong sinumpaan nila at tuparin ang mga pangako nila tuwing eleksyon.Ang totoo, umupo sila sa posisyon para sa pansarili nilang interes at kapakinabangan, para sa pera at kapangyarihan. Posisyon na magbibigay proteksyon sa interes nila at magbibigay katuwiran sa mga mali nilang desisyon na ikinapapahamak ng mamamaya

VANCE'S POVNAGKAGAT-LABI ako nang pigilan ko ang emosyong gustong kumawala sa dibdib ko. Ngayong gabi nakita ko ang pagluha ng tatlong taong mahalaga sa buhay ko at ayoko ng ganitong pakiramdam.Una si Steven, pero ganon pa man ipinagpapasalamat ko na sa gitna ng pagluha niya ay mababakas ang tapang sa mga mata niya na harapin ang lahat ng ito. Si Davion, nakita ko ang palihim niyang pagluha habang nasa medyo madilim ang kinaroroonan namin kanina. Kita ko ang sakit at pagsisisi sa mukha niya.At ngayon ulit si Wena...Kumuyom ang kamao ko. Tama bang ako talaga 'yong nasa tabi nila ngayon?Naalala ko ang sinabi ni Steven kanina bago niya ako iwan sa mga kaibigan ko. "Even if this is happening, gusto kong nasa tabi kita dahil ikaw ang pinagkukunan ko ng lakas at dahil mahalaga ka sa akin. So it is okay to let your friends know that you are here for them, dahil alam kong mahalaga ka rin sa kanila at isang kaibigan na pwede din nilang pagkunan ng lakas."Dinama ko ang malamig na pag-