Mas mabilis ang hakbang niya paatras hanggang sa tinalikuran niya si Law at mabilis na tumakbo palayo. Tumakbo siya ng tumakbo hanggang sa muntik na siyang mabunggo sa taxi na padaan. At nang makitang wala iyong sakay, mabilis siyang sumakay doon at nagpahatid sa bahay niya. Pakiramdam niya ay lumalayo siya sa nakaraan. Pakiramdam niya ay iyon ang tamang gawin sa ngayon. Ang takbuhan si Law. This night... was a mistake. This whole day is a mistake. Since this morning 'till dawn. Lahat yon isang pagkakamali na ayaw na niyanh balikan pa. She wants to forget everything about Law. She wants to forget every pain she felt because of her scumbag ex-fiance. She wants to forget everything that has happened today. Everything. Malalim na napabuntong-hininga si ng matapos ang pagdaloy ng memorya niya sa nangyari sa kanila ni Law ng gabing iyon na pilit niyang winala sa isip niya. Now that she remembered, she realized, hindi naman niya kaagad nakalimutan si Law. She keeps on thinki

"MANANG nasa an si Law?" Tanong ni Maxine sa katulong ni Law ng pagbuksan siya nito ng gate. Kanina pa kasi siya nagdo-doorbell at walang nagbubukas sa kaniya. "Nasa loob po si Sir Law, ma'am." "Puwede ba akong pumasok?" Gaya ng maluwag na pag tanggap sa kaniya ng mga maids ni Law noon ay ganun pa rin siya nito tinggap. "Oo naman ho. Pasok po kayo." Nilakihan nito ang pagkakabukas ng gate at pinapasok siya. Nang makarating siya sa sala, tamang-tama naman na kabababa lang ni Lenzi sa hagdanan mula sa ikalawang palapag. Nang magtama ang mga mata nila, tumikwas pataas ang kilay nito at ngumisi na parang nang-uuyam. "Maiwan ko na ho kayo, ma'am." Paalam nito. "Marami pa kasi akong gagawin." "Sige po, Manang." Aniya. Nang makaalis si na ito, umakyat siya sa hagdan, wala siyang balak na pansinin si Lenzi pero wala talaga itong balak na padaanin siya ng walang gulo dahil hinawakan pa siya nito sa braso para patigilan siya. "At saan ka pupunta?" Mataray nitong tanong.

Para naman ma libang ang sarili, pumunta sa Mall si Maxine at nag pa-ikot-ikot. Wala naman siyang bibilhin na nasa isip niya pero dinala siya ng mga paa niya sa Department Store kung saan naroon ang mga damit pambata. Hinaplos niya ang pambinyag na damit na nasa harapan niya saka napangiti. Kung babae ang anak niya, tiyak babagay dito ang damit na 'to. Napapangiti si Maxine tuwing maiisip ang iluluwal niyang bata na dadalhin niya ng ilang buwan. Imbis na mainis ito at ipalaglag ang bata. Pakiramdam niya ay isang kabaliwan iyon. Kaya naman niyang buhayin ang bata ng magisa. Wala sa sariling hinaplos niya ang tiyan niya. "Magugustuhan din kaya ng Daddy mo ang damit na 'to?" Tanong niya at may nahulog na luha sa pisngi niya. Napapatanong siya sa sarili niya kung bakit na iisip niya pa rin si Law. Kahit na iniwan na siya nito. Mabilis niya iyong pinahid at huminga ng malalim para pakalmahin ang sarili. Ayaw na muna niyang isipin si Law. Kagabi pa siya umiiyak. Mugtong-mugto

Tinuyo niya ang ang luha sa pisngi niya, "just give me this one and i'll give you a chance when i get back. Huwag lang ngayon, sobrang sakit pa e. Pagpahingahin mo muna yong puso ko. Alam mong minsan na akong nasaktan dahil sa kabaro mo, tapos sinaktan mo rin ako ngayon, kaya masyadong masakit kasi pinaniwala mo ako na hindi ka katulad nila." Tumiim ang bagang ni Law kapagkuwan ay hinaplos ang pisngi niya saka umatras ito. "Fine. I'll give you your space, just promise me, hindi mo ako iiwan, na babalik ka. Kasi hindi ko alam kung ano pa yung magiging rason kung bakit ako mabubuhay. Maxine." Tumango siya hanang namamalisbis ang luha sa pisngi niya. "Promise. I just neeed space, Law." Nag-iwas ng tingin si Law pero hindi nakatakas sa tingin niya ang panunubig ng mga mata nito. "Maghihintay ako, Maxine." Wika nito bago umalis ng nakakuyom ang kamao. Siya naman ay pumasok sa condo niya at isinara ang pinto saka napasandal do'n at napadaosdos ng upo sa sahig habang yakap niy

Mabilis itong tumango saka napangiwi at napa-igik. "F*ck. Ang sakit." Nilukob siya ng pag-aalala. "Wait… stay still tatawagin ko si Doc." Tumakbo siya palabas ng ICU saka lumapit sa Nurse Station. "Si Law..." hinihingal siya, "ang pasyente ko... gising na." Nang marinig ng Nurse ang sinabi niya, kaagad ang mga itong pumasok sa ICU, ang isa naman ay nagpa-iwan para tawagan ang Doctor ni Law. Siya naman ay kaagad na bumalik sa tabi ni Law. "Maxine..." naabutan niya si Law na panay ang tawag sa pangalan niya. Hinawakan niya ang kamay nito saka hinalikan ang likod niton. "Nandito lang ako. Hindi ako aalis. Hindi kita iiwan." Hindi umimik si Law, basta nakatitig lang ito sa kaniya habang sinusuri ito ng mga Nurse na naroon. Hindi nito inalis ang mga mata sa kaniya kahit na dumating na ang Doctor. "Mr.Del Fierro," tawag ng Doctor sa atensiyon ni Law na nakatuon lang sa kaniya. "May I have your attention, please?" Napakurap-kurap si Law saka dahan-dahang tuming