Semua Bab Someone Is Secretly In Love With You: Bab 21 - Bab 30

OMENG'S POV:ALAM ko, nakilala ako ni Jay. Halos wala namang nabago sa itsura ko. Tumangkad lang ako at lumaki ang mga muscles kaya imposibleng hindi ako nito makikilala. Maliit lang naman ang mundo kaya inaasahan ko na ang mga ganitong pagkakataon.Kung handa na ba akong harapin sila? Hindi ko alam. Basta ang tiyak ko, hanggang ngayon ay sariwa pa rin sa utak ko ang lahat ng pang-aabusong dinanas ko sa aking madrasta at mga anak nito. Inagaw na ngang lahat nito sa akin, pati si Papa.Hinubad ko ang suot kong tuxedo at inayos ang aking polo dahil pakiramdam ko ay hindi ako makahinga. Ramdam ko na ang mga tumatagaktak na pawis sa aking nuo kahit malamig naman ang aircon ng sasakyan. Gusto kong muling umiyak.Gusto kong sumigaw sa sobrang galit.Kahit mas pinili ni Papa ang bago nitong pamilya kaysa sa akin, namimiss ko pa rin ito. Namimiss ko nuong masaya pa kami at magkasamang nagpi-fishing every Sunday. Nagbago lang naman sa akin si Papa nang dumating sa buhay nito ang aki

"NO!!! Hindi ka maaring pakasal sa lalaking yan," tili sa akin ni Mommy nang ipakita ko rito ang suot kong wedding ring. Linggo kahapon nang magpakasal kami ni Omeng sa huwes. Si Daddy at si Yaya Luring ang witness ko. Sinadya kong hindi ipaalam kay Mommy ang saktong petsa ng kasal namin para hindi na ito manggulo pa.Gusto ko lang itong gulatin kaya naisipan kong tawagan ngayon. Gaya ng hula ko, bigla itong napasugod sa opisina."Sorry Mommy but we are married," nakangising sagot ko dito. Napansin kong maging ang aking executive secretary na si Mrs. Albufera ay gulat na gulat sa nalaman. Sabagay, paano nga namang ang isang gaya ko ay nagpakasal kay Omeng, of all people?For sure, kakalat na sa buong bldg ang tungkol dito knowing kung gaano kadaldal ang aking E.S. pero ano bang pakialam ko? Basta gawin nila ang kanilang trabaho bilang mga empleyado ng kumpanyang ito, wala na akong pakialam kung anuman ang isipin nila tungkol sa akin. As long as alam pa rin nilang ako ang nagp

OMENG'S POV:NAKASABAY KO SA ELEVATOR SI ENRICO. Napansin kong tiningnan ako nito mula ulo hanggang paa na parang gusto akong hamunin ng suntukan. Aba, hindi ko ito uurungan. Inayos nito ang kwelyo ng suot nitong mamahaling polo shirt saka dinukot sa bulsa ang mamahaling cellphone."Ready na ba iyong inorder kong mga flowers? Gusto ko before lunch ay madeliver na iyon sa address na binigay ko," tila nanadya pang iparinig iyon sa akin. Hah, para kanino ang bulaklak na inorder nito? Kay Pamela? Sorry pero asawa ko na ito ngayon. Nang bumukas ang pinto ng elevator ay sa parehong floor rin ito lumabas. Gaya ng inaasahan, sa opisina ni Pamela ang tungo nito. Sabagay, ano pa nga ba ang aasahan ko?Kung hindi lang ako magmumukhang epal, pagbabawalan ko na itong bisitahin si Pamela. Pero alam kung may business proposal ito sa kompanya at di ko naman pwedeng pigilan iyo. Masyado ko naman yatang dinidibdib ang papel ko kung gagawin ko iyon.Napaatras ako nang dumilim ang mukha nito n

"I'M SORRY," HALOS paanas lang na sabi ko kay Omeng nang lumabas ako ng aking kwarto, "Masama lang talaga ang pakiramdam."Tumango ito, "Sorry din kung nakukulitan ka sakin."Napakunot ang nuo ko nang mapansin kong tila galing ito sa pag-iyak. Parang hindi bagay sa isang bruskong gaya ni Omeng ang umiyak. "Don't tell me nanuod ka ng nakakaiyak na drama?" Pabirong tanong ko dito, itinuro ko ang mga mata nitong mukhang namumugto.Bakas ko ang lungkot sa mga mata nito nang tingnan ako. Napalunok ako dahil parang ng mga sandaling iyon, gustong-gusto na nitong sumandal sa balikat ko at maglabas ng lahat ng sama ng loob. May pinagdaraanan rin ba itong gaya ko?"Omeng, may problema ba?"Umiling ito, "Wala, sige na, bumalik ka na sa kwarto mo at magpahinga ka na. Kapag nagutom ka, sabihin mo lang, papainitin ko iyong lugaw. Or kung ayaw mo ng lugaw. . .""Bakit ang galing mong magtago ng problema mo? Bakit ako, hirap na hirap akong itago ang totoong emotions ko?" Tanong ko kay Omeng."

EWAN KO KUNG ANONG PUMASOK SA ISIP KO. Basta gusto kong makita si Criselda ng personal. Kung anong dahilan, hindi ko alam. Sinundan ko si Omeng, bahagya akong napangiwi nang pumasok kami sa isang makipot na kalye, nagkalat ang mga basura sa daan, maraming nakatambay na nag-iinuman, ilang beses ko pa ngang narinig na sinipulan ako ng mga ito at inalok si Omeng na makipag-inuman ngunit tinanggihan lang iyon ng binata.Nagkalat rin ang mga batang naglalaro, nag-aaway, nag-iiyakan. First time kong ma-expose sa ganitong enviroment. Hindi ko akalaing ganito pala katindi ang kahirapan sa Pilipinas habang ang mga nakaupo sa gobyerno ay nagpapakasasa sa kaban ng taong bayan. Nasaan ang hustisya? Napatakip ako sa aking ilong nang maamoy ko ang sumisingaw na kanal.Paano nakakatiis ang mga tao dito sa ganitong buhay?Napakurap-kurap ako. Maswerte pa pala ako sa kabila ng mga pinagdadaanan ko. Maswerte ako na binigyan ako ng Diyos ng isang mabuti at responsableng ama. Kung nagkataon pal