All Chapters of Someone Is Secretly In Love With You: Chapter 31 - Chapter 40

"HINDI NYO BA TALAGA AKO TITIGILAN, HA MOMMY?" Naiirita nang tanong ko sa ina nang sagutin ko ang tawag nito. Wala na sana akong balak sagutin ito ngunit mukhang hindi ito hihinto hangga't hindi ko kinakausap, "What is it this time?""Hindi na kami makikialam ng Ninong Rodrigo mo, basta wag kang bumitaw sa project na iniaalok saiyo ni Enrico," nakikiusap na sabi nito sa akin.Napahinga ako ng malalim. Alam kong pinasasakay lang ako nito. "Sorry Mommy pero nakapagpasya na ako," giit ko, "Ayoko ng kahit na anong may kinalaman kay Ninong Rodrigo. Mabuti nga at habang maaga pa narealize kong may connection ang asawa nyo sa lahat ng business dealings ni Enrico kaya habang hindi pa nagsisimula ang lahat, iniuurong ko na ang kasunduan namin.""Anak. . .""Naalibadbaran ako sa tuwing tinatawag ninyo akong anak dahil hindi naman kayo nagpakaina sa akin kahit na kailan! Ngayon, kung wala na kayong ibang sasabihin. . .marami akong documents na kailangang pag-aralan!" Pagkasabi niyon ay mab

POV OF DON RAMON JAMBOY:AKO SI DON RAMON JAMBOY, ang ama ni Rommel or Omeng kung tawagin ko nuong bata pa ito. Ilang taon na ang nakakalipas simula nang maglayas ito at hindi na bumalik pa. Inutusan ko na ang aking mga tauhan na hanapin ito ngunit bigo pa rin ang mga ito. Parang gusto ko nang iulat sa media ang pagkawala nito ngunit pinipigilan ako ng aking asawa na gawin iyon. Baka makaladkad lang daw ang pangalan ng aming mga negosyo at magkaroon ng masamang repustayon. Tama nga naman ito lalo pa at hindi ko alam kung anong ginagawa ni Omeng. Kung may pinasok itong katarantaduhan ay baka nga madamay pa ang aking pangalan na matagal ko na rin namang iniingatan.Huminga ako ng malalim at napatitg sa larawan nitong nakapatong sa ibabaw ng piano. Naalala ko ang Mama ni Omeng. Mahilig tumugtog ng piano ang Mama ni Omeng kaya nga binili ko ang mamahaling piano na ito. Natatandaan ko pang nasa tabi nito si Omeng habang tumtogtog ito ng mga paborito nitong piyesa. Ngunit nang mam

HIRAP PA RIN AKONG IGALAW ANG ISA KONG PAA kung kaya't napapangiwi ako habang naglalakad palabas ng aking kwarto. Inabutan ko si Omeng na nagkakape sa labas, kumunot ang nuo nito nang makitang hindi ako nakabihis."Hindi muna ako papasok ngayon," sabi ko dito, "Ipapahinga ko lang muna itong paa ko."Hindi ito umimik pero mabilis ako nitong inalalayan paupo. Napalunok ako nang bigla na lamang nitong hawakan ang paa kong naapektuhan ng pagkatalisod ko kagabi, "May napilipit sigurong ugat dito," sabi nito sa akin, minasahe nito iyon. Medyo napapatili ako sa sakit ngunit habang tumatagal ay nagiging banayad ang mga haplos nito and in fairness ay unti-unting nawawala ang kirot niyon."Masakit pa ba?"Tanong nito sa akin. Napalunok ako. Hindi ko maipaliwanag ang naramdaman ko nang magtama ang aming mga paningin. Feeling ko, may mga kabayong nagsipulasan sa dibdib ko sa hindi ko maintindihang kadahilanan. Bakit habang tumatagal ay mas lalong gumagwapo sa paningin ko ang lalaking ito?

KANINA PA AKO NAKAKAILANG BUNTONG HININGA. Mag-iisang linggo nang wala si Omeng. Di ko alam kung saan ba talaga nagpunta ang lalaking iyon dahil wala namang sinasabi sa akin. Nahihiya naman akong magtanong kay Daddy. Teka, bakit ba parang nami-miss ko ang presensya ng lalaking iyon? Naiinis ako sa aking sarili sa mga ka-cheapan kong ito kung kaya't pinilit ko na lamang ang aking sarili na magtrabaho.As usual, tanghali ay dumating si Mommy. Pinagbigyan ko ito nang yayain akong kumain sa labas. Hindi ko alam kung dahil ba nabobored lang ako kaya kailangan ko ng excitement sa buhay ngayong araw na ito. Ewan ko nga ba pero bakit parang hindi na ako sanay na hindi ko nakikita si Omeng? "Good. Tatawagan ko si Enrico para sumabay sa ating mag-lunch." excited na bulalas ni Mommy sa akin."Ma, can't you see, may asawa na ako at hindi magandang tingnan na. . .""Bullshit! Tigilan mo ako sa mga litanyang ganyan! Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin ina-acknowledge ang hampas lupang lal

KAILANGAN KONG MAGPUNTA SA ZAMBOANGA PARA macheck ang site namin duon. Nagkaroon kasi ng expansion ang aming textile factory at dumating duon ang aming mga Indian partners. Sinamahan ako ni Omeng patungo sa Zamboanga. Sa isang five star hotel kami nag-check in. Syempre, magkahiwalay kami ng kwarto.Dinner time ay hinahanap ko si Omeng. Natigilan ako nang makitang may kausap itong isang magandang babae. Hindi ko na ito nilapitan pero ewan ko kung bakit biglang nag-init ang ulo ko. Nawalan na tuloy ako ng ganang kumain kaya umakyat na ako sa aking kwarto para magpahinga. Babaero talaga ang lalaking iyon. What is going on with me?Kung dati ay balewala lang sa akin kahit na anong gawin or kung sinuman ang kausapin ng lalaking iyon, bakit ngayon ay apektado na ako? Masyado ko naman yatang dinidibdib ang palabas naming ito kahit hindi naman namin kaharap si Mommy ngayon.Pinilit ko na lamang matulog. Hindi ko namamalayang dinadalaw na naman ako ng aking mga panaginip. Sa aking pa