Lahat ng Kabanata ng Someone Is Secretly In Love With You: Kabanata 121 - Kabanata 129

PINAUWI ko na kaagad si Nilo bago pa kung anu anong masabi nito kay Enrico. Ang totoo ay wala na akong balak kuhanin pa ito. Pinagsisihan kong naisipan ko pang kitain ito in the first place. Pinainit lang nito ang ulo ko. Kinakabahan tuloy ako. Ano bang pag uusapan na naman namin ni Enrico?Naghintay pa ako ng halos isang oras bago matapos sa pakikipagmeeting nito si Enrico. Nang matapos ito ay nilapitan ako habang ang ka meeting nito ay nakita ko nang umalis. Hindi pa rin nawawala ang inis sa mukha ni Enrico nang tingnan ako."Wala akong tiwala sa lalaking kausap mo kanina, Tiffany. Wala naman akong pakialam kung makipagrelasyon ka sa kanya. . .""Hindi ko sya karelasyon at wala akong balak makipagrelasyon sa lalaking yun!" Maagap na sagot ko dito.Tiningnan ako nito nang matiim saka huminga ng malalim, "Gaya nga ng sabi ko, malaya kang gawin ang gusto mo. Ang inaalala ko lang ay ang kapakanan ng anak ko."Hah, kung magsalita ito ay parang hindi nito tinangkang ipalaglag ang bata?"K

NAMUMUGTO ang mga mata ko sa dami ng iniiyak ko kanina. Ang lakas ng sampal sa akin ni Tatay dahil nagpupumilit itong maglabas raw ako ng fifty thousand. Ten thousand pesos lang ang naibigay ko dito kaya sinampiga ako nito sa harapan ng guard. Ang yabang yabang ko na raw. Ni hindi ko nga raw ito mapapasok sa bahay, siguro raw ay ikinahihiya ko. Ang dami pang masasakit na sinabi sa akin ni Tatay bago kami maghiwalay. Lahat iyon ay idinaan ko na lang sa iyak. Mabuti na lamang at hindi nag usisa si Talia tungkol duon. Pero nakikiramdam lang ito. Minsan kasi ay naihinga ko na rin dito ang lahat ng sama ng loob na nararamdaman ko tungkol sa aking mga magulang. Naiintindihan raw ako nito dahil ganuon rin ang sitwasyon nito sa pamilya nitong nasa probinsya.Hanggang makabalik si Enrico ay umiiyak pa rin ako ngunit sinikap kong huwag magpahalata dito. "Gusto mong kumain? Nagluto ako ng kaldereta. . ."Ngunit hindi ako nito inimikan, nalanghap ko ang amoy ng alak sa hininga nito. Ramdam ko rin

HINDI na pinalabas pa ng doctor si Enrico dahil lahat ng laboratory test ay isinagawa dito. Mataas rin ang lagnat nito kaya wala akong choice kundi samahan ito sa ospital. Gusto nga akong pauwiin nito but I insists. Sumama pa nga ang loob ko nang sabihin nitong tatawagan na lang nito si Miranda. Bakit kailangan pa nitong tawagan ang babaeng iyon, nandito naman ako? Buong maghapon itong minomonitor ng mga nurses. Kinakabahan tuloy ako. May malala ba itong sakit? Bakit kailangang ipa confine pa ito ng doktor kung simpleng allergy lang naman ito.Diyos ko, huwag nyo pong papabayaan si Enrico. Hindi ko na po alam kung anong gagawin ko kapag nagkaroon sya ng matinding karamdaman. Kailangan po sya ng anak ko. Payag na akong hindi na nya ako mahalin. Basta lang po maging safe sya. Paulit ulit na panalangin ko habang pinagmamasdan ko si Enrico na natutulog. Epekto raw iyon ng gamot na itinurok dito. Lumabas lang ako para manghalian. Sandaling sandali lang. Gusto ko kasi, nasa loob ako ng kwar

MASAKIT sa dibdib na sandali lang akong tumalikod, may kaholding hands na kaagad na ibang babae si Enrico. Kagat kagat ko ang aking pang ibabang labi habang naglalakad palabas ng ospital. Hah, ano namang panama ko sa babaeng iyon eh mukha itong diyosa na bumaba mula sa langit.Grabe sa ganda, parang hindi tao. Samantalang itong beauty ko, napaka ordinaryo lang. Sakit. Lalo pa at sa harapan ng babaeng iyon ay itinaboy akong pauwi ni Enrico. Meaning, ito ang gusto nitong makasama at hindi ako. Lumilipad ang isipan ko habang naglalakad kaya hindi ko napapansin ang isang madre na kasakubong ko at kanina pa titig na titig sa akin. Umatras itong pabalik at siguro ay hindi na nakatiis, kinalabit ako. “Tiffany?”Nagulat ako nang marinig kong tinawag nito ang pangalan ko. Sa umpisa ay hindi ko kaagad ito nakilala kaya makailang beses ko itong sinipat. Bigla akong na excite nang sa wakas ay mamukhaan ko na ito.“Natalia!” sabi ko, muli ko itong pinasadahan ng tingin mula ulo hanggang paa, hin

NAGULAT na lang ako nang dumating si Miranda at may dalang isang malaking maleta. "I'll be staying here," anunsyo nito. Napalingon ako kay Enrico na halatang nagulat rin sa biglang pagsulpot ni Miranda, "Gusto kong ako ang mag aalaga saiyo," sabi nito kay Enrico.Nakaramdam ako ng pangigigil. Bakit kailangan nitong ipagsisiksikan ang sarili eh kaya ko naman nang alagaan si Enrico?Pero hindi ko ito bahay at si Enrico lang ang may karapatan kung sino ang gusto nitong tanggapin dito sa bahay. O gustong paalisin.Nilapitan nito si Enrico at tila nanadya pang asarin ako, "Enrico, from now on, ako nang mag aalaga saiyo. Ill monitor all your food intake. Kung gusto mo, sasamahan rin kita sa opisina mo para matiyak na healthy lahat ng kinakain mo. Don't worry, behave naman ako."Gusto ko na itong sakalin."By the way, Tiffany, wag na wag mong bibigyan ng coffee si Enrico." Inagaw nito mula kay Enrico ang ginawa kong kape para dito."Hindi naman bawal ang coffee sabi ng doctor, in fact nakaka