All Chapters of The Billionaire's Twin Babies : Chapter 51 - Chapter 60

Napahigpit na lamang ang pagkakahawak ko sa cell phone ko dahil sa inis ko sa kaniya, sa galit ko sa kanilang lahat. Mariin kong ipinikit ang aking mga mata at humugot ng malalim na hininga. Hindi ko dapat hinahayaan ang sarili kong makaramdam ng matinding galit dahil sa tuwing nararamdaman ko iyun ay mas lalo kong gustong mapabilis ang pagbagsak nilang lahat. Ayaw kong mangyari yun dahil gusto ko iyung lasap na lasap nila ang hirap.Nilingon ko ang pintuan ko ng marinig ko ang katok dun.“Come in,” anas ko. Pumasok naman ang isang babae at lumapit sa akin. “What do you need?” tanong ko rito.“You need to attend a party tonight Mrs. Del Rosario with Sir Samuel. Ngayon lang din po kasi dumating iyung invitation letter kaya ngayon ka lang din nasabihan. Kung gusto niyo raw po ay mauna na kayong umuwi para makapaggayak at dito ka na lang din hihintayin ni Sir.”“Para saan ang party na iyan?&rd

Nabitawan ko ang hawak hawak kong wine glass at nauna na iyung bumagsak sa pool habang ako naman ay binabalanse ko pa ang katawan ko subalit hindi ko nagawa. Naipikit ko na lamang ang mga mata ko ng babagsak na ako sa pool. Ramdam ko ang hapdi sa mukha ko dahil nauna iyung humampas. Sinubukan kong abutin ang sahig ng swimming pool subalit kahit gaano ako katangkad ay hindi ko iyun maabot. Gaano ba kalalim ang pool na ‘to?! Iminulat ko ang mga mata ko at sinubukan kong lumangoy pataas pero hindi ko iyun magawa dahil sa bigat ng suot ko. Hindi ako marunong lumangoy! Damn you Ava! Palalim na ako ng palalim, wala man lang bang gusto akong tulungan?! Nauubusan na ako ng hininga, mula sa kinalalagyan ko ay rinig ko ang pagbagsak ng kung sino man sa pool. Nakatalikod ako sa kung saan ako sinipa ni Ava at hindi ko alam kung saan bumagsak ang narinig ko kanina. Naimulat ko na lamang ang mga mata ko ng maramdaman ko ang isang bisig na binuhat ako. Tiningnan

“Mommy, I’m scared.” Natatakot ng saad sa akin ni Sammy, lumapit naman sa akin si Samuel at bahagyang ngumiti. “Ako na magbubuhat sa kaniya.” kinuha niya naman si Sammy at naglakad na sila papalayo. Binuhat ko na rin ang anak kong lalaki at sumunod kay Samuel. Ipinasok niya si Sammy sa sasakyan ni Samuel na mas malaki sa van ko kaya sinundan ko na lang sila. Nakapasok naman kami ng walang nangyayari saka nila mabilis na isinarado at pinaandar ang sasakyan. Rinig ko naman na ang paghikbi ni Sammy kaya kinuha ko siya mula sa pagkakakarga ni Samuel. “Sssshhh, everything will be alright baby, okay? Please don’t cry.” Pagpapatahan ko sa kaniya. “I’m scared mommy, why those people want us to ask something. I heard po kanina na tinatanong po kami tungkol sa daddy namin.” “Hayaan niyo na lang muna sila okay? Huwag niyong iisipin ang mga ganung bagay.” Pinatahan ko na lang siya at tiningnan ko naman si Daniel na maiging nakatitig ka

“Ah, can we?” mahinang sagot ni Sammy, ngumiti naman ako sa kaniya saka tumango. “How about you Daniel anak?” “If this is the right time mommy,” nilingon ko naman si Samuel at isinenyas kong maupo na siya. Sinundan naman namin siya ng tingin hanggang sa makaupo siya sa harap namin. “What are you doing here Tito? Ikaw po yung nasa mall diba?” tanong pa ni Sammy. “Ako nga yun,” ngiting sagot ni Samuel. “Ah mga anak, siya si Samuel Del Rosario—“ naputol ang sasabihin ko ng magsalita si Daniel. “I know him Mommy, I saw him at the tv before.” “Yes, madalas siya ipakita sa tv dahil sa katayuan niya at siya ang ama niyo.” Saad ko, tiningnan ko naman ang reaksyon ng mga anak ko, nakatitig lang silang dalawa kay Samuel kaya palipat lipat din ang tingin ni Samuel sa dalawa. “Siya ang Daddy namin?” hindi pa makapaniwalang tanong ni Sammy. “Yes, he is.” Sagot ko pero nanatili silang walan

“Bakit naman hindi? Hindi naman na nakakapagtaka kung maging sila ay maexpose sa tv, ang Daddy nila ay may-ari ng isang entertainment company samantalang ang Mommy nila ay model at artista. Walang masama kung susunod sila sa mga yapak natin.” ngumiti naman siya sa akin. “Yun lang ba ang problema?” baling niya naman sa lalaking nandito pa. “Yes Sir, yun lang po. Mauna na po ako.” paalam niya naman saka lumabas ng opisina. Muli akong sumimsim ng tsaa ko. Magugustuhan ba ng mga bata ang tungkol sa bagay na iyun? Magugustuhan lang naman siguro nila. Saka nagiging madalas na rin ang pagtawa at pagngiti ni Daniel. Hindi ko lang siya siguro napagtuunan ng pansin, nasasabi sa akin ng yaya nila na napapadalas ang pagkatulala niya sa tuwing may mag-amang magkasama siyang nakikita. Nangungulila lang siguro siya kaya siya ganun, matagal na siguro nila akong gustong tanungin pero hindi nila magawa o baka naman nahihiya lang silang magtanong. Nang m