All Chapters of His Sweet Lies : Chapter 21 - Chapter 30

“Didn’t the sisters said that daddy is gwapo?” bulong ni Lezzie kay Juancho habang papasok kami sa horror house.“Ganon ba? Is it true?” tanong sa kaniya ng ama na may tonong hindi naniniwala unless sabihin ng babaeng anak. Lezzie enthusiastically nodded at tinanong pa ang nanahimik na kapatid.“Diba Sato?” “Yes, mommy is pretty,” sagot ni Sato na labis na nag pangiti sa akin. Kanina pa ito nakatulala at mukhang alam ko na ang iniisip nito kanina pa.“No, Sato, I mean yes mommy is pretty, but my question is gwapo ba si daddy,” paliwanag pa ni Lezzie na gumimbal kay Sato. Nag panic ang mukha niya ng mapagtanto ang nasabi. Saglit siyang tumingala sa akin at ng makitang nakatingin ako ay umiwas muli. Even in the dark surrounding of the horror house I could see his blushing face. This kid, napapadalas na yata ang pamumula niya kapag pinag uusapan ang mga ganitong usapan. Ito na b

 Ilang araw ng hindi pumupunta si Orelia sa likod bahay upang mag-aral. Tinitiis niya na lamang ang mag basa sa maid’s quarter upang maiwasan ang lalaki.Sa tuwing iniisip ni Orelia ang nakita sa gate ng mansyon ay kumikitot ang kaniyang puso. Nais niyang kumpronathin ang lalaki, kung sino ang babaeng nakakabit sa kaniya, ano ang relasyon nila, at kung bakit hindi ito nakapunta sa duyan noong araw na iyon?Ngunit alam din ni Orelia na wala siyang ni katiting na karapatan. Paano niya pa matitingnan ng diretso ang lalaki, kung sa bawat pagkakataong magkakaroon siya ay naaalala niya ang pangyayaring iyo. Isang araw sa kusina habang naghuhugas ng mga plato si Orelia ay biglang pumasok ang lalaki. Pawisan ito at halatang galing sa pangangabayo. Muntik ng mapatalon ang dalaga, mabuti na lamang at napigilan niya ang kaniyang sarili. Pumunta si Juancho sa likurang bahagi ng kuusina upang kumuha ng tubig.Pilit na ibinuhos ni Orelia ang ka

 “You what?!” Sigaw ko matapos malapit ng matumba dahil sa biglaan kong pagtayo sa aking pagkaka upo upang makalayo sa lalaking nakatungo sa akin.Gumawa ng ingay ang upuang natumba sa sahig. I worriedly glanced at the kids’ room, scared that they might wake up.“I’ll receive your forgiveness and I will court you,” sagot ni Juancho na ngayon ay humahakbang na naman patungo sa akin. Itinaas ko ang aking kamay bilang senyas na tumigil siya at wag ng lumapit pa.“At gaano ka naman ka sigurado na patatawarin kita?” bwelta ko sa kaniya.“I know you’ll forgive me, give it some time. Before you know it, you’ll be clinging back to me,” siguradong saad ni Juancho.Ang lalaking ito, bakit ganito na siyang magsalita ngayon? I mean this is how we usually talk to each other, kung may nag iba sa kaniya ngayong araw ay iyon ang pagiging tahimik at marahan niya kanina sa amusement

“Oh, boss, is she with you? Pasensiya na I held her up because of my clumsiness,” paumanhin ng lalaki ng makita si Juancho na nakatayo sa kaniyang likod. “Mr. Lorenzo, you have a meeting today, why are you dawdling here?” giit ni Juancho “Just a little late boss, I’m going now. Chill boss,” magaang sambit ng lalaki.“I’m Michael Lorenzo miss, I’m sorry for bumping to you, and you are?” Bigla niyang baling sa akin at pasimpleng inilahad ang kaniyang kamay.Sasagot na sana ako ng may humila sa aking kamay na patanggap sa nakalahad na kamay ng lalaki. Diretso akong hinila ni Juancho ng may katamtamang bilis upang maka sabay ang mga bata. Naiwan ang lalaking ngngangalang Michael Lorenzo doon na sigurado ay nagulat sa mga nangyari.“Hey, the man was being courteous,” sambit ko.Juancho did not even look back, sa halip ay binigay niya sa akin ang mga katagang, “No need

 “Wow! So big daddy! This is really your house?” labis na paghangang turan ni Lezzie.Sinalubong kami ng tahimik at magarang bahay, mas tama yatang sabihin na isa itong mansiyon. Ngunit sa pagpasok palang ay napansin ko nan a walang tao dito maliban sa amin.“Wala bang mga katulong?” tanong ko sa kaniya.“I can hire one if you want it,” aniya na agad ko namang inilingan.“No, nagtatanong lang ako dahil parang walang tao dito,” paliwanag ko sa kaniya.“Yes, I’m usually the only person here during the night, the cook goes home and the cleaner comes every three days,” paliwanag rin niyaTumango ako saka lumapit sa mga batang naglilibot sa sala ng mansiyon.“Hey babies, let’s take a bath na, so you can sleep you have school tomorrow pa,” wika ko sa kanila.“But mommy, just another hour pleash…” ngusoo ni Lezzie. Hinil