All Chapters of His Sweet Lies : Chapter 1 - Chapter 10

 Ang mga mata niya ay mainit na nakatitig sa aking katawan, naglakbay ang kanyang mga kamay sa aking baywang. Ang mga labi niya ay unti unting bumaba mula sa aking mga labi patungo sa aking leeg at saka niya binaon ang kanyang ulo sa aking dibdib. I gasp for air, tila hindi ako makahinga sa init na aking nararamdaman. I held his head and couldn’t help but let out a moan when he touched my breast. Inangat niya ang kanyang mata at nag abot ang maalab naming mga tingin. Ang pamilyar niyang mukha ay nagpabilis ng tibok ng aking puso. “-my…” Then suddenly the scenrio changed, wala na sa aking harapan ang lalaking nag bigay init sa aking katawan. Ang tanging nakikita ng aking mga mata ay ang madilim na paligid, giniginaw ang aking hubad na katawan at higit sa lahat ako’y nag-iisa. “Mommy!”pasigaw na tawag ni Sato habang tinatapik ang aking pisngi ng maliliit niyang kamay. Napabalikwas ako at unti-unting

  Pagod na kinuha ni Orelia ang kanyang libro sa mesa. Kakatapos palang niya sa kanyang mga gawain sa araw na iyon. Lunes na bukas at magkakaroon sila ng recital sa araw na ito. Hindi niya pa nababasa ang buong coverage kay puno na siya ng pag-aalala. Patakbo siyang lumakad sa direksiyon ng likod-bahay ng mansyon. Ngayong araw ay sa duyan na ulit siya mag-aaral. Ang tahimik na paligid ay hinahayaan siyang makapag-aral ng matiwasay. Pagkarating niya sa likod-bahay ay laking hiyang niya nang makitang may tao na sa duyan. Bahagya siyang lumapit upang makita kung sino ang nakahiga. Bumilis ang tibok ng kanyang puso nang makitang ang nakahiga ay ang bisita ng hacienda.  Natigil ang titig ni Orelia sa mukha ng lalaki. Matangos ang ilong nito at mahaba ang pilik mata, mayroon itong dalawang magkasunod na nunal sa ilalim ng kanyang mata. Linilipad ng hangin ang mahaba nitong buhok dahilan upang laong makita ni Orelia ang buo nitong mukha. Lal

 Isang mahiyaing ngiti ang lihim na nagdulot ng kilos sa labi ni Juancho, hindi niya namalayang napangiti narin pala siya ng dalagang masayang nakatitig sa kaniya. Ang banayad na sikat ng araw at ang hanging nagmumula sa mga puno sa paligid ay tila nakikisaya rin sa dalaga. Napakagandang tanawin nito para kay Juancho, sa magulo niyang buhay ang tanawing ito ang nagdadala ng kapayapaan sa kaniya.  Hindi si Juancho ang klase ng taong hindi nagpapakita ng emosyon sa kahit nino man sapagkat sa kahit anong oras man hindi niya alam kung sino sa mga taong nakapaligid sa kaniya ang tauhan ng kaniyang mga kalaban. Ngunit maski ang sarili niya ay hindi niya maintindihan, bakit ganoon nalang ang kapayapaang kaniyang nararamdam kasama ang dalagang hindi niya pa lubos na kilala. Unti-unting idinilat ni Juancho ang kaniyang mga mata, nakapagtatakang kahit na kakagising pa lamang niya ay kay bigat ng kaniyang pakiramdam. Isa na namang panaginip tungkol sa baba

  “Na close mo na ba ang deal na ipinunta mo dito iho?” tanong ni Don Salvador kay Juancho habang kumakain sila ng almusal sa hapag kainan. Si Don Salvador ay tiyuhin ni Juancho sa ina at ito ang may-ari ng hacienda Louisiana na kasalukuyan niyang pinanatilihan, mas ginusto nitong manatili sa probinsiya kasama ang kaniyang mahal na asawa upang lasapin ang tahimik na buhay dito. “Not yet tito, but I’m nearly done,” sagot ng binatang si Juancho. Pansin ni Orelia ang kalmado at magalang na tono ng boses ni Juancho sa pakikipag-usap nito sa kaniyang tiyuhin, iba ito sa kadalasang malamig na boses nito. Halata na mataas ang respeto nito sa tiyuhin.  Unti-unting inilagay ni Orelia ang ulam sa mesa kasama ng iba pang mga katulong sa mansyon.  “Won’t you really try and inherit your father’s company?” tanong ni Don Salvador kay Juancho. 

 “Pinsan nandito ka lang pala,” biglang hiyaw ni Franco pagkakita sa pinsang si Juancho na naka upo sa bench katapat ng duyan sa likod bahay ng mansyon.Ang nakapikit na si Juancho ay unti unting idinilat ang kaniyang mga mata, sumulyap ito sa nagbabasang si Orelia at saka iritang tiningnan ang kaniyang pinsang si Franco.Tumayo si Juancho at kusa ng lumapit dito bago pa madisturbo ang pagbabasa ng dalaga.“Shut up Franco,” aniya kay Franco.“Sino yong nandoon sa duyan?” Nagtatakang tanong ni Franco sabay tagilid upang masilip ang taong nasa natatabunan ng nakatayong si Juancho.“What do you need?” Walang atubiling tanong ni Juancho sa pinsan na may tunong nagpapahiwatig na nais niya itong umalis.“Didn’t I tell you about the party?” sagot na tanong ni Franco na sa wakas ay sumuko ng tingnan kung sino ang kasama ng pinsan. Sa tuwing sumusubok siyang s