Hindi ko gustong bumangon mula sa kama dahil tinatamad ako at gulong-gulo ang utak ko. I just can't think straight and it's frustrating me. I can clearly hear my son's giggles outside and it's making me problematic even more. Bakit ba kailangan niya pang sumaya kapag kasama si Alexander? I am selfish alright. And I just want the best for my son. And so far, Alexander is not the best for him. And will never be, in my opinion. My head is aching because of thinking too much. Pero kahit ganoon nagawa ko paring pilitin ang sarili ko na bumangon para diretsong pumasok sa banyo at makalìgo na. I could not concentrate under the shower. I have a lot of things to think about. I am going crazy and I don't like this. Ilang minuto lang natapos na ako kaagad sa pagligo at hindi ko na inalala pa kung nalinis ko ba ng maayos ang katawan ko kasi wala na akong sa sarili. I am too preoccupied and the last thing I want is to develop depression that will lead to anxiety. Hindi ko alam kung dapat ko ban

I was too frustrated and nervous since last night. I can't even sleep because I was too scared. Natatakot ako sa mga pwedeng gawin at isumbat sa akin ni Alice kapag nalaman na niya ang tungkol kay Andrae. Hindi ko kinakahiya ang anak ko. Gusto ko siyang ipagmalaki sa kahit na kanino pero hindi pa rin nawawala sa akin ang takot. I am not afraid of being judged or to hear negative opinions from other people. Takot lang ako na mas lalong lumaki ang galit sa akin ni Alice. She's been with me all my life and I treasure her so much. She has a special place in my heart and I want her to treat me as her friend again. Pero alam kong malabo na. If I were her I would get mad too. Kinabukasan kabado ako habang nagluluto ng breakfast. My hand is shaking and I am sweating bullets because of nervous. "Ma'am," napatalon pa ako dahil sa gulat nang biglang magsalita si Yaya Fe sa tabi ko. "Yaya, please. 'Wag mo akong gulatin," sabi ko bago abutin ang bowl na nakalahad. "Pasensya na po, Ma'am," n

Wala ako sa sarili nang makaalis sila. Andrae seems also affected. Kanina pa siya tingin ng tingin sa pintuan na parang inaabangan na pumasok si Alexander. He saw them kissed. That is not good even though he still can't understand those things. Bakit nga ba nandito pa kami? My son's father will sue me. I am not afraid because I can face him in court. Sadyang kitang-kita ko lang kung gaano na kalapit ang anak ko dito. He's looking for him for almost every hour. At alam kong kapag hindi niya ito nakikita buong araw ay magwawala na ito. He manage to enter my son's heart in a short period of time. Baka iyon na ang tinatawag na lukso ng dugo. "Mommy, Daddy?" inosenteng tanong niya sa akin habang nakaturo sa pintuan. Bahagya akong napakurap saka napatingin rin sa pintong nakasara. I sadly smiled at my son after. Puno ng pagtatanong ang berde niyang mga mata kaya mas lalo akong nangapa ng mga salita na isasagot. "Baby, it's just you and Mommy today, okay?" sabi ko habang may ngiting pi

Sumunod ako sa kanyang bumalik sa condo ng tahimik. My mind is still clouded and my heart is not at peace. "Mommy," antok na salubong sa akin ni Andrae sa sala pa lang. I slowly lifted him up and kissed his lips. "Are you hungry?" malambing na tanong ko dito pero umiling lang siya saka mabilis na tumingin kay Alexander na nasa harap lang namin. Napatikhim ako ng bahagya nang binuka ni Andrae ang parehong braso niya para magpabuhat dito. "Daddy," he cutely said, so I wholeheartedly let his father get him from me. "Ma'am, tumawag po sa akin kanina si Sir Roy kasi hindi niya raw po kayo ma-contact," Napalingon ako kay Yaya sa sinabi niya. "Anong sinabi niya?" "Tawagan niyo raw po siya kasi may importante siyang sasabihin." Mabilis akong tumango saka tahimik na pumasok sa kwarto. I quickly got my phone and message my Dad. "Dad," paunang sabi ko. "Gwen, I have to tell you something." His words were serious. Pero hindi ako matuon ng buo ang pansin ko kay Daddy na tumatawag dahil

Saktong nagising si Andrae nang makabalik si Alexander. He's alone and I am silently thanking him for that. May dala siyang mga pagkain. Binuksan ni Andrae ang lahat ng iyon habang tumatawa. Tahimik lang naman akong nakamasid sa kanila habang nakaupo dito sa pinaka sulok ng couch. "Mommy!" biglang sigaw ni Andrae saka mabilis siyang tumakbo papunta sa akin. Napaayos naman ako ng upo dahil doon bago kinuha ang chuckie na hawak niya para tusukin. "Dahan-dahan," mahinang sabi ko pero patakbo lang ulit siyang bumalik sa Daddy niya saka nagpakandong. Napalunok ako nang makita ko iyon. And when Alexander kissed Andrae's forehead I blinked how many times. I couldn't deny that I like to see them together. Kahit baliktarin ko ang mundo alam kong iba ako sa kanya. And Andrae keeps on searching for him now because he got used to. Bigla akong napaiwas ng tingin sa kanila ng lumingon bigla si Alexander sa direksyon ko. Ngayon nagdadalawang isip na akong umalis bukas. Because of what happened