“How's playing with the fire, Miss Jones? Oh, I forgot that you're now tied with one of us and you're now Mrs. Fonteverde?” pang-uuyam niya habang nakapaskil ang malaking ngisi sa kaniyang labi.Hindi ko siya kayang titigan ng matagal kung kaya’y napaharap ako sa dingding na salamin. Mula rito ay makikita ang mga gusali na nakikipagkompetensyahan sa laki at taas katulad ng gusaling kinatutungtungan namin ngayon. Napansin ko ring napatingin siya sa tanawin na pinukulan ko ng tingin.“I’m not going to do what you’ve been ordered me to do, Sir. I won't take Alas’ properties that he work hard with.” Nakita ko sa gilid ng aking peripheral vision na napaharap sa akin si Mr. Segundo Fonteverde.Humarap ako sa kaniya na ngayon ay halos hindi makapaniwala sa inihayag ko. Umanga

Una po sa lahat ay nagpapasalamat ako sa inyo; sa pag unlock ng chapters, pagbabasa, pagbibigay ng magandang komento at pagreregalo ng mga gems po. Super nasisiyahan ang puso ko dahil sa pag welcome po ninyo kina Ava at Alas; sa pagtangkilik ng kuwento ko. This is my first story po sa gn at super overwhelm po ako. Thank you. Love love, lahams. <3 <3 <3   Ngayon po ay nasa bagong yugto na po tayo ng story; bagong yugto, bagong karanasan at bagong pagdurusa. Continuation lang po ito dahil sa ginawang pagsisinungaling at panloloko ni Ava kay Alas. Hope y'll read it until the end. Muahugs!   About the errors: ngayon ko lang po napansin na maraming names ang secretary ni Alas haha, super yamans papalit-palit. Sa totoo po talaga is hindi ko po namalayan, huhu. Sorry po kung medyo naguluhan kayo. Ang secretary lang po talaga ni Alas ay sina Mr. Salazar Samson, si Belle at ngayon si Seven. Dumuble rin po ako ng pangalan kay Mr. Samson, mayr

Warning: Some scenes are not allowed for minors. Please read at your own risk.   Simula noon ay mas lalong naging malala. Maging siya ay naapektuhan sa mga pangyayaring iyon. Tuluyan na nga silang iniwan ng kaniyang ina na halos ikabaliw ng kaniyang ama. Nabaliw na nga ito nang tuluyan. Wala siyang nagawa kundi ang manatili sa dilim sa tuwing dumadating ang oras na humihiyaw, tumatangis, tumatawa at nagwawala ang kaniyang ama.  “P*******a n’yo! Marapat lang kayong ma****y at ibaon sa lupa! Mga manloloko kayo!” “Habulin n’yo ang mag-asawang iyon! Huwag n’yong hayaang makatakas ang mag-asawang Jones!” “Iharap n’yo sila sa akin at ako na ang k*****l ng kanilang buhay! Hindi ko sila mapapatawad sa panlolokong ginawa nila!” Mga k

“How’s your shoulder?” tanong ni Shaelza nang pareho naming ibinagsak ang katawan sa di-kahabaang malambot na sopa pagkarating ng mansyon.  “Heto, masakit igalaw pero kaya namang pilitin,” sagot ko sa kaniya habang ginagalaw-galaw ang kanang braso, ngunit kaagad ding ibinaba at napangiwi dahil sa namuong sakit.  Hindi ko pala kaya. Pinipilit ko lang dahil kailangan. Napuruhan ngang talaga ang braso ko sa paraang ginawang paghawak ni Alas kagabi.  Natigilan ako nang may maalala. “Teka. Paano mo nalaman?” balik-tanong ko rin sa kaniya. “Your twins. Maaga pa lang kanina ay binulabog na nila ako. Tinawagan nila ako dahil masakit daw ang braso mo’t hindi ka makapagmamaneho ng sasakyan. Pinakiusapan nila akong samahan ka. Nakita raw kasi nila kanina na halos

Matapos kong ayusin ang sarili at lagyan ng kahit kaunting foundation ang mukha, matakpan lamang ang bakas ng pagluha, ay nagdesisyon na akong lumabas. Nang buksan ko ang pinto ay bumulaga sa aking paningin si Alas. “K-Kanina ka pa ba d’yan?” tanong ko. Nagpapanggap na hindi napansin ang mabibigat niyang tingin. “Tara na. Baka naghihintay sa atin sina Mr—ahh,” d***g ko nang hawakan niya ang braso ko’t ipako sa pinto. Napasandal ako roon habang pilit pinipigilan ang nararamdamang sakit. Mariin niya akong tinitigan na hindi ko makuhang labanan kaya itinabingi ko ang aking ulo ngunit itinaas niya ito. “What the hell is that? What wickedness have you shown?” tanong niya habang pinanggigigilan ang aking baba. “Alas, nasasaktan ako. B-bitawan mo ’ko,” pagmamakaawa ko. Ngun