Semua Bab The Monster CEO's Twins: Bab 101 - Bab 110
127 Bab
Chapter 68.1
Pababa ako ngayon ng hagdan nang makita ko si Alas na hinihilot-hilot at iniikot-ikot ang kaniyang ulo. Nakaupo siya ngayon sa sopa. Gising na pala siya. Alas kuwatro pa lang ng umaga, ah. Marahil ay naramdaman niya na ang lamig na yumayakap sa kaniya sa labas. Lalo pa’t sa kaalamang malamig naman talaga tuwing madaling araw. Ano kaya ang naging reaksyon niya nang magising siya sa labas?“Saan ka natulog? Hindi kita napansing pumasok ng kuwarto kagabi.” Pag-agaw ko ng kaniyang atensyon. Kunwari na lang ay wala akong alam.Napatingala siya sa akin. Napahinto siya sa kaniyang kinauupuan at titig na titig sa akin habang pababa ng hagdan. I was wearing a red lingerie. Hindi hamak na mas krema ang balat ko kumpara sa batang iyon. Kaya alam kong nakikita niya ang anumang nasa loob ng suot ko. Hindi ako nagsuot ng bra kaya alam kong bakat na bakat an
Baca selengkapnya
Chapter 68.2
Isang magulo at maingay na club ang tumambad sa amin pagpasok namin ni Shaelza. Halo-halo na rin ang amoy; mapa-alak at amoy ng mga pabango. Kumukutikutitap na tulad ng Christmas lights ang loob. Nakakahilo. Ito iyong club na pinasukan ko noon para sa misyong mapalapit kay Mr. Fonteverde. ’Pag nakita ako nina Eliza at Sir Roque ay panigurado ng makilala nila ako. Kaya todo ang pagbabalatkayo ko. Inayusan ako ni Shaelza para hindi ako kaagad makilala. Pinasuot niya ako ng wig na pantay at hanggang balikat lang ang haba. Malayo sa mahaba at maalon-alon kong buhok.May itinuro sa akin si Shelza at doon ay nakita ko si Alas. Biglang umakyat ang dugo ko sa ulo nang makita rin ang batang higad na kapit na kapit sa asawa ko at balewala lang iyon kay Alas. Muli ay may tinuro si Shaelza. Isang bakanteng puwesto na malapit sa kanila. Tumungo kami ni Shaelza roon at umupo kaming pareho sa kung saan katapat lang
Baca selengkapnya
Chapter 69.1
Kinumutan ko ang dalawang kambal nang mahimbing na silang natutulog. Halos hindi sila matahan sa kaiiyak kanina at ayaw rin nila akong mahiwalay sa kanila...“Mommy, stay beside us so that Daddy won’t hurt you,” mapupungay ang mga matang wika sa akin ni Hera kanina.“And if Daddy slammed you again I will punch him or I will call for the police,” ayon naman kay Herald.At pareho nila akong niyakap ng mahigpit na para bang ayaw nila akong pakawalan. “I love you, Mom.”“I love you, Mommy.”Sabay nilang usal at ang aking tugon, “I love you too. I’m sorry.” Sabay halik ko sa kanilang mga noo.
Baca selengkapnya
Chapter 69.2
“SIGURADO KA NA ba, friend?” sa muli ay tanong ni Shaelza. Ilang beses na ba niya itong tinanong mula kaninang nagbabalot pa kami ng mga gamit ko’t gamit na rin ng aking mga anak. Ngayon ay nagtitiyempo kaming dalawa na babain na ang mga gamit at ihatid sa kaniyang sasakyan.Nakapagdesisyon na ako, kagabi pa lang.“Hello, friend. Napatawag ka?” bungad na tanong ni Shaelza nang sagutin niya ang tawag ko. Napabuntong-hininga ako at mukhang napalakas iyon. “May problema ba?” tanong niya. Kababakasan ito ng pag-aalala.Nagpunas ako ng aking luha. “Mag-empake ka na rin dadalhin kita.” Kung gagawin ko man ito ay kailangan kong isama ang kaibigan ko. Hindi ko gugustuhin na mapahamak siya nang dahil lang sa akin.“Saan?
Baca selengkapnya
Chapter 70
Bahagya akong nagitla sa aking kinauupuan nang may malakas na pagputok ng gulong ang pumuno sa aming mga tainga dahil sa itinapon ko sa labas na mga matutulis na thumbtacks. Napalingon ako sa likuran at halos umikot-ikot ang sasakyang lulan ni Alas. Malakas din ang naging agitit ng preno ng sasakyan. Pagkatapos niyon ay halos lukuban ako ng hilakbot nang malakas na bumangga sa kaniyang sasakyan ang nakasunod sa kanila na isa pang sasakyan at sinundan pa ng police car. Kumalat ang usok sa buong paligid dahil sa banggaang nangyari. “Shaelza, stop the car,” halos mapiyok kong utos kay Shaelza.“What?” hindi makapaniwala na tanong niya.“Please, stop the car,” pakiusap ko sa kaniya at nagmamakaawang binalingan siya.“No,”
Baca selengkapnya
Chapter 71
Third Person’s Point of View“Damn! Sh*t! Sh*t!” He thundered. Hinampas din niya ang kaniyang selpon na ikinawasak nito’t nagkandapira-piraso ang mga bahagi na nagkalat sa sahig.Kanina lang ay nagri-ring pa ang selpon ng kaniyang tinatawagan, ngunit bigla na lang iyong naputol, at nang tawagan niya ulit ay hindi na niya ma-contact pa. “Boss, maupo muna ho kayo at may injured kayo sa inyong braso,” pag-aalala ng isa sa kaniyang mga tauhan. Matalim ang mga matang ipinukol niya rito ang paningin kung kaya’y natahimik na lamang ang nagsalita at yumuko.Halo-halo ang nararamdaman niya ngayon. Isa-isa niyang tinitigan ang kaniyang mga tauhan na nakatayo at nakahilera sa harapan niya. Ang iba na nakaangat sa kaniya a
Baca selengkapnya
Chapter 72
Third Person’s Point of ViewHINDI NA ALAM ni Alas kung saan siya dinala ng sasakyan matapos ang harapang pagtatanggol ng kaniyang mga anak sa ina ng mga ito. Ang totoo ay nabigla siya sa kilos na iyon na ipinakita ng kambal. Nakikita niya ang sarili sa mga ito noong bata pa siya. Tila ba tinarak ng punyal ang puso niya dahil sa eksenang nasaksihan.Hindi niya makita ang pagsasakripisyo at pagmamahal na ipinapakita ni Ava dahil binulag siya ng galit at pagkapoot para sa babae. Hindi niya kasi akalain na sa simula pa lang ay nais na ng babaeng minahal niya na linlangin siya’t pabagsakin. Noon pa man ay alam na niyang ang pag-ibig ang pinakapangunahing instrumento upang mapabagsak ang isang tao. Lugmok na pagkabagsak at iiwanan kang walang kalaban-laban gaya ng nangyari sa kaniyang ama. Nilisan ng ama ang mundo na wala man lang iniisip na iba. Ni hind
Baca selengkapnya
Chapter 73.1
NAGISING SI AVA dahil sa ingay ng bungisngisan at halakhakan mula sa labas ng tinutuluyan nilang rest house. Naririnig niya ang tinig ng mga anak na tuwang-tuwa at nagtatawanan kasunod niyon ang paghalakhak ng isang malaking boses.Napakunot-noo siya dahil imposibleng kay Shaelza nagmumula ang boses at halakhak na iyon. Matinis at malakas ang tinig ng kaibigan ngunit hindi iyong klase ng malaking boses na tila ba panglalaki.Dali-daling napabalikwas ng bangon si Ava upang alamin kung sino ang maaaring maging kalaro ng mga anak sa labas. Hindi na siya nag-abala pang tingnan ang sarili sa salamin at kahit na suot pa ang pantulog ay mabilisan siyang lumabas habang bitbit sa puso ang kakaibang kaba.Paglabas ni Ava ng silid tulugan ay kaagad niyang nakita ang likod ng kaibigang si Shaelza na nagluluto sa kusina. Hindi k
Baca selengkapnya
Chapter 73.2
MATAPOS MAKAPAG-ALMUSAL ay naging abala na ang kambal sa paglalaro sa labas. Naroroon ang dalawang bata sa isang palayan na natutuyo na’t tinutubuan na ng mga damo at nagpapalipad muli ng saranggola. Natatanaw sila ng tatlong nakatatanda na sina Ava, Shaelza at Jemuel.“Teka nga pala, Jemuel, papaano mo nalaman na naririto kami?” naguguluhang tanong ni Ava.Nagkatinginan ang dalawang kaharap. Si Shaelza ang unang nagbawi ng tingin.“Ang totoo niyan ay tinawagan ako ni Shaelza,” maikling sagot ni Jemuel.Biglang bumundol ang kaba sa dibdib ni Ava. “Ano? Bakit mo naman siya tinawagan? Paano kung nasundan siya ni Alas papunta dito? E ’di masusundan tayo ng asawa ko niyan,” nag-aalalang bigkas ni Ava.“Relax, Friend, okay? Relax!” exaggerated na pagpapakalma ni Shaelza sa kaibigan na nagsisimula nang kabahan. “Everything is fine, okay? Kung nakasunod ’yon e ’di sana’y n
Baca selengkapnya
Chapter 74.1
Ava’s Point of View “Coffee.” Paglapag ko ng isang basong tasa sa bilog na mesang pinagigitnaan namin ni Shaelza. Narito kami sa veranda. Napabaling siya sa akin. “Salamat.” Ngumiti siya.  Nakuha ko ang kaniyang atensyon mula sa panonood niya kina Jemuel at sa mga bata, na wala na yatang kasawaan sa pagpapalipad ng saranggola. Mukhang ang Tito Jemuel nila ang napapagod para na kanila. Hindi mo naman masisisi ang mga bata dahil bago lamang sa kanila ang ganitong bagay at kinagigiliwan na nila. Kahit na nakikita mo na sa kanila ang pangangawit sa katitingala ay para bang tuwang-tuwa pa rin sila sa kanilang nakikita sa itaas.  It was cool afternoon for everyone. Mainit pero hindi masakit sa balat ang sinag ng araw dulot ng lamig ng hanging sumisipol sa paligid. Iba talaga kapag nasa mataas na bahagi ka ng lugar naroroon at napaliligiran ng mga puno. May malaking kapatagan na puwedeng takbuhan ng mga bata o malatagan para sa isang picnic.
Baca selengkapnya
Sebelumnya
1
...
8910111213
DMCA.com Protection Status