Ilang taon na ang nakalipas ngunit sinisisi pa rin ni Earl ang sarili sa nangyari kay Roief. Alam niyang siya ang dahilan kung paanong umabot sa ganung sitwasyon si Roief o kung tawagin ngayon ay si Levy. Marahil kung nalaman niyang mas maaga na may gusto pala sa kanya ang babae noon ay baka hindi na niya binalikan pa si Pia.  Ang alam niya kasi noon ay tibo ito dahil sa kilos at pananamit nito. Maski na ang paraan nitong makitungo pati na rin ang mga hilig nitong gawin. Hindi niya magawang pormahan ang babae noon dahil palagi nitong ipinaparamdam na kapatid ang turing sa kanya ng babae kaya nauwi tuloy sa pagkakaibigan ang naging relasyon niya rito.  Hindi lang takot at matinding pagsisisi ang naramdaman niya noong panahong hindi niya mahanap ang babae. Nagdusa rin siya sa pag-aakalang namatay o inanod ang bangkay nito sa

“Have this copied and filed and give them to me,” mataray na sabi ni Leila sabay hagis ng isang Manila folder sa harapan niya. Nagkalat tuloy sa lapag ang santambak na papel na inaayos ni Roief sa lamesa nang matamaan niyon.   “Shi—” Agad na nahampas ng dalaga ang mga kamay sa kahoy na mesa sabay tayo at titig sa babaeng may kagagawan. “Napakabastos mo naman!”   Napasinghap si Leila sa gulat dahil sa tinuran niya pero ilang saglit lang ay tumalim ang mga mata nito saka namaywang.   “Excuse me?” Pinanlakihan siya nito ng mata. “Bakit parang kasalanan ko na napakabagal mong abutin ang binibigay ko?”   “Kaya hinagis mo? Napakawala mo talagang modo!”   “You don

Awake____"Mommy, look! Toy car!" Narinig niyang sabi ni Luigi. "Mommy!" "Yes, yes, Luigi," sabi niya na yakap ang sariling tyan at pilit pinapakalma ang sarili. Masama ang pakiramdam niya. Kung kaninang pagbaba niya sa saging ay tila gutom na gutom siya, ngayon namang sunod-sunod ang naging subo niya sa pagkain na nakahain sa mesa ay parang gusto naman niyang masuka. Nang nag-angat siya ng tingin para sana kunin ang baso at uminom ay nakita niyang nag-iisa na lang siya sa mesa. Parang may kumuyumos sa puso niya at lalo tila nagpasirko-sirko ang tyan nya. Agad siyang napatayo at lumingon-lingon sa paligid."Luigi?" Napatakbo siya sa main

Sa ginawa ng lalaking muling paggawad ng halik sa labi ni Roief ay hindi napigilan ng babaeng itulak ito. Pinunasan niya ang labi at tinitigan ng masama ang lalaki, “get out!” malakas na sabi niya. Itinuro niya ang pinto para lumabas ang lalaki. Hindi niya alam kung papaano pa sila maghaharap mamaya nito. “I’m sorry,” tanging nasabi lang nito at saka mabilis na lumabas. Napahawak siya sa batok at hinaplos ‘yun dahil sa naramdaman niya kaninang dumaloy na maliliit na boltahe ng kuryente sa parteng ‘yun. Kung bakit naman kasi bigla siyang halikan nito, kamuntikan tuloy siyang mawala sa sarili. Ang malambot na labi nito at ang paghawak pa lang nito sa katawan niya ay sapat na para mawala siya sa katinuan. Mabuti na lang at naalala niya si Leila kaya hindi siya nagpadala sa mapang-akit at pangahas na halik nito. “Bwisit.” Gusto niyang alisin ang bakas ng halik nito sa kanyang bibig kaya nagsipilyo siya. Pagkatapos magpalit ay nagmadali siy

Hindi alam ni Roief ang gagawin nang lumapit si Earl sa kanya at makita ito ni Ren.    “Hi,” tipid na bati niya sa lalaki nang i-beso siya nito sa harapan ng boss.   “May date ka pala?” tanong ni Ren sa kanya habang sinusuri ng mga mata nito ang lalaking lumapit sa kanya. Hindi agad siya nakapagsalita dahil inunahan siya ni Earl.   “Hi! I’m Earl,” pagpapakilala ng lalaki sa sarili. Nakangiti nitong inilahad ang kamay kay Ren at inabot naman ng boss niya ang kamay nito. Kita niyang mahigpit na nagkamayan ang mga ito.   “Ren,” sagot naman ng boss niya at saka siya binalingan nito. “Hindi ko alam na may lakad ka pala, sana sinabi mo ng mas maaga para nalaman ko.”