I was in the middle of a peaceful slumber when the sound of the chopper awaken me. Ang lakas noon kaya't sapat para magising ako. Hindi pa naman ako malalim kung matulog.I rubbed my eyes. Napaka dilim, anong oras na kaya?Bumaba ako sa kama saka nag lakad palapit sa bintana. Sakto naman na pag dungaw ko ay paalis na ang chopper kaya't dahan dahang nawala ang maingay na tunog.Lumabas ako ng kuwarto at saka tumingin sa paligid. Wala na ang mga tauhan na nag kalat sa paligid. Wala akong makita.Gumapang ang kaba ko. Iniwan ba nila ako? Bakit walang kahit na sino sa paligid  ko?Nagpa linga linga ako sa paligid pero walang bakas ng kahit na sino. Kinutuban a

Nanatili lang na naka tayo si Max doon habang malamig na naka tingin sa amin ng tauhan niya.Tila naman nababasa ng tauhan niya ang expression niya kaya't bahagya itong lumayo sa akin."Topher," tawag ni Max.Lumingon ang tauhan niya. Ah, so Topher pangalan niya? Bagay naman..Wala na siyang sinabi pero nang lingunin ako ni kuya Topher ay ngumiti ito saka pinatay ang apoy ng niluluto saka tumalikod at umalis.Napa kunot ang noo ko? Hindi pa luto a? Bakit umalis siya?Sandali akong tumingin may Max ng awkward saka binalingan ang iniwan ni kuya Topher na niluluto.

Marahas na ibinukas ni Maximus ang pintuan kasunod ng pag tulak niya sa aming dalawa papasok sa loob ng silid na hindi binibitawan ang mga labi ko. Mahigpit lang akong naka yakap sa leeg niya habang iniha-hakbang paatras ang sarili kong mga paa.We're both wet. Water are still dripping off our bodies and wet clothes. Nabasa na ang sahig ngunit kapwa kami walang paki alam. Hindi ko na din magawang isipin kung nakita kami ng mga tauhan niya bago pumasok sa silid na ito o hindi, tutal wala din namang pakialam si Max doon.He stopped so I stopped too, breaking the kiss we are currently sharing. Tinitigan niya ako sa mga mata ko na may pag nanasa. Tinignan niya ako sa paraan kung paano niya ako tinitigan noong gabing iyon. Walang malinaw na kaluskos at ingay sa paligid ko maliban sa puso ko at sa mabigat naming hininga.

I was bitting my nails as I watched him nervously. He's silently studying my last move like some sort of a detective investigating a case. Bullshit. Ang tagal niyang tumira. Sandali pa ay humawak na siya ng isang piyesa saka inilipat ng tayo. Gosh! after 5 years!I studied his move only to realize something. Naka kunot ang noo kong inulit ang pag tingin sa posiyon ng mga piyesa. Damn! one wrong move and I'm dead! Huminga ako ng malalim saka sinubukang mag isip. If I move my knight, Then my queen would be in danger. If I move my rook, my king would be in danger. Damn! Kahit ang apat na natitirang poons ko ay hindi ko na alam kung paano ko igagalaw. Ang tanging pag asa  ko na lang ay ang bishop. Wala nang iba pa.I moved my last Bishop to the left where his King was open. Napa ngiti ako.

Naka upo lang ako sa may lounge habang naka masid sa madilim na dagat. Kita ko ang mumunting mga ilaw sa kabilang dako ng dagat na sigurado akong nag mumula sa mga kabayanan doon."That is Hondagua and Lopez, Quezon." Sambit ni Xena habang itinuturo ang mga ilaw na pinag mamasdan ko. "The light from there, is a part of Lopez that is named Lalaguna." She pointed the part where fewer lights can be seen.  "Mahirap ituro dahil gabi pero sa araw makikita mo ang maga building ng Hondagua."It seems like she got a brighter mood right now. She doesn't seem pissed or something na kagaya kanina. She doesn't sound that friendly though, pero mas okay kesa kanina."I guess you've been here and there before." Sambit ko."Yea