Naghalukipkip siya at bahagyang napakagat-labi ng mapansing pinapasadahan siya ng tingin ng bawat studyanteng dumadaan sa harapan niya. Because of what happened, everyone now was curious and talking behind her back. Hindi nga lang niya masigurado kung mga magagandang komento o mga malisyosong usapan ang ginagawa ng mga ito. And because she don't care at all, she just ignore those curious stares and malicious talks at tahimik na naghintay doon.Muli niyang tiningnan ang kanyang cellphone. Paulit-ulit lang na pinapasadahan ng tingin ang isang partikular na numero. Naalala niya kung paano siya naghimutok ng hindi man lang niya alam ang cellphone number ni Zeth at hindi nito ibinigay. Naisip niya pa na kaya hindi nito ibinigay dahil wala naman itong interes sa kanya. Until earlier."Hanggang anong oras ang klase mo ngayon?" Tanong nito matapos ang ilang sandaling katahimikan sa pagitan nila. She was still mesmerized from his confession. Wala na siyang ginawa kundi ang kagatin ang kanya

"Ehem!" Isang tikhim sa kanilang likod ang nagpabaling sa kanilang dalawa. When they turn, they saw nanay Zeny on the kitchen entrance. Sa kamay nito ay bit-bit ang isang pitsel ng tubig na walang laman. "Kukuha lang ako ng tubig." Paalam nito pagkunwa'y dumako sa maliit na refrigerator sa gilid at kumuha ng isa pang pitsel.Mariin siyang napakagat-labi. Hindi niya alam kung ano ang iniisip nito sa nadatnang tagpo. While she so ashamed, si Zeth naman ay tila wala lang. "Hinahanap ka na pala nina Froi doon sa labas Zeth." Baling nito kapagkuwan. "Ikaw rin, Drey.. nagtatanong sina Lorna"Ahm.. opo inay. Lalabas na po kami." "Pero bago iyon..." Si Zeth. Hinawakan nito ang kanyang kamay saka tinitigan siya sa malamlam na mga mata. "Inay..." Baling nito kay Aling Zeny. "Gusto ko lang pong sabihin sa inyo, na mahal na mahal ko po si Drey."Nanay Zeny raised her brows and make a face. Pinalipat-lipat sa kanilang dalawa ang tingin."Halatang-halata nga." Natatawa at iiling-iling nitong

"Totoo? Kayo na?" Nakagat siya ng labi saka marahan na tumango."OMG!" Nanlalaki ang mga mata ni Lila ng makumpirma ang katotohanang iyon mula sa kanya. "Kailan mo sinagot? Kahapon ba matapos ka niyang hilahin sa canteen at halikan sa paningin ng buong madla? God, kung nakita mo lang ang mukha nina Jayla,Vera at ni Marga, para silang natuklaw ng ahas. Mabuti naman at sinunod mo yung advice ko na sagutin mo muna para manalo ka sa pustahan. Huh! Tingnan lang natin kung makapagyayabang pa si Marga kapag nalaman niyang kayo na ni Zeth. Napatunayan mo na rin sa kanila na wala ngang sino man ang hindi nabibighani sa taglay mong charisma. Kung maka-asta kasi, akala nila--""Lil.." Putol niya. "S-Sinagot ko si Zeth, hindi dahil meron tayong pustahan kina Marga." Kunot-noong itong bumaling sa kanya. "I-I love him. I truly do." Seryoso niyang sabi na nagpawala sa ngisi ni Lila. "Wala na akong pakialam pa sa pustahan. I will admit defeat. I will buy them the ticket." Ini-angat niya ang m

"Hi Drey, hi Zeth.." Ang ngiti sa kanyang mga labi ay unti-unting nawala nang sa pagbaling ay nakita niya sina Vera, Jayla at Marga sa kanilang harapan.Kahit si Lila ay nawala rin ang ngiti sa labi ng makita ang mga ito. Dumako ang nag-aalalalang mga mata nito sa kanya.She swallowed. Nakalimutan na naman niya ang tungkol sa pustahan. "Good to see you both together." Ngisi ni Marga. Pagkunwa'y may dinukot itong isang puting envelope sa bag nito saka makahulugang inabot sa kanya. "You've won Drey, so here's the ticket." She winced. Dumako ang tingin niya sa hawak nito, hindi niya alam kung ano ang gagawin niya. Gusto niya, siya mismo ang magsasabi kay Zeth, pero mukhang uunahan na siya ni Marga. And she don't like that fucking idea."Sana ma-enjoy mo ang bakasyon mo sa Boracay, you've worked hard for it.." Dugtong pa nito at binigyan pa ng emphasis ang huling pangungusap bago inabot ang kanyang kamay at sapilitang inilagay ang sobre.Nang ibaling nito ang mga makahulugang tingin

---Zethrius--Nagmamadali niyang tinahak ang maliit na iskinita papunta sa bahay nila sa looban. And when he reach their house, diretso agad siya sa loob."Inay anong nangyari?" Nag-aalalang tanong niya at nilapitan agad ang ina na nakahiga sa maliit nilang sofa.Dahan-dahan itong bumangon. "Nakita ko kasi siyang biglang natumba doon sa labas ng bahay ninyo Zeth. Mabuti nalang at naagapan kong alalayan, kung hindi baka napasama ang bagsak ng ulo niya sa konkreto."Napatingin siya sa gawi ni Froi. Ito ang tumawag sa kanya at ibinalita ang nangyari. "Salamat pare." Lumapit siya sa tabi ng ina. At hinawakan ang kamay nito. Her hands is cold and shaking. "Halika na inay, dadalhin ka namin sa ospital." Sabi niya at akmang tutulungan itong tumayo. Ngunit pinigilan siya nito."Kuu.. ano ka ba, Zeth, nahilo lang ako saglit, pero ayos na ako ngayon. Napagod lang marahil ako. Ipagpapahinga ko nalang ito dito sa bahay natin. Hindi na natin kailangan pumunta sa ospital, mas lalo akong mangh