R-18  'Please continue my dear hubby' I don't know why did I say that, and urge him to go on. Parang ang landi pa ng boses ko lintek! Since when did I become 'maharot'? He positions himself on my top while continuing to kiss my neck. I felt him gently biting my neck while his one hand roamed on my breast. I moan as he pinches my nip*le and kisses my lips. Pakiramdam ko'y nilalagnat na ako ng dahil sa init ng katawan niya. Sa kaniya nga ba galing ang init na nadarama ko, o baka naman sa akin?"Open your mouth," he commands, almost whispered. Pero bakit ko naman gagawin 'yon?! What am I? Tanga? Of course not! My brows furrowed and keep on staring at him curiously. He just keeps

Nang iwan ko si Lucas sa kwarto niya ay kaagad akong nag tungo sa silid na inuukopa ko. Kumuha lang ako ng simpleng sando at white short sa maleta ko at tinuyo na rin ang buhok. Kung hindi rin naman ako matutulungan ni Lucas, at kung wala naman talaga siyang planong i-hired ako sa kumpanya niya, edi 'wag! Hindi ko na ipipilit pa!I get my phone and immediately call my Father, malamang na ayos na siya at makakausap na ng matino. I'm running out of time, kailangan ko ng kumilos bago ako bumalik ulit sa America. And yes! Balak ko talagang bumalik ulit doon. Wala namang rason para manirahan ako ng matagal dito. Makabangon lang ang Dela Vega's Land Corp ay aalis na ako kaagad. My brother Azul have his own company now, at may asawa't anak na rin siya, kaya naman nakakahiyang gambalain pa siya. "Dad?" bungad ko ng sagutin niya ang tawag.[Lilac?

"Lyka was just seventeen Dad! Seventeen for goodness sake! Bubot pa nga yan sa totoo lang!" Galit na galit na sigaw ni kuya pagkarating namin sa bahay. He was fuming mad while walking back and forth in front of our parents. "Hindi n'yo man lang inisip ang kalalabasan ng ginawa n'yo. Now tell me, may naitulong ba 'yong pamilyang 'yon sa kumpanya?!" giit niya pa. Nanatili lang akong nakayuko habang nakaupo sa tapat ni Mama. Tanging si kuya lang ang nakatayo at boses niya lang din ang maririnig.  Ngayon na lang ako ulit nakadalaw dito sa bahay simula ng ikasal kay Lucas, para tuloy nakakapanibago. Napansin ko rin na wala na ang iba naming gamit. Pati ang iba naming kasambahay ay wala na rin, maging si Mang Carlos ay hindi ko na nakikita. Tanging si Nay Hilda na lang yata ang nakita ko nang dumating kam

"Siya ba?"  I look at Lucas when suddenly he asks that. Halos kapapasok lang namin dito sa unit niya at dumiretso sa kusina upang kumain na. Hindi pa kami nananghalian at ngayon ay hapon na. "What do you mean?" I ask back. Hindi ko alam kung ano ang ibig niyang sabihin.I heard him sigh before he looks at me. "Arthur, is he the one you're talking about?" He asked curiously. "Do you love him?" giit niya pa.Kumunot ang noo ko ng mapagtanto kung ano ang pinupunto niya. Kung hindi lang sing lamig ng Alaska ang atmosphere sa pagitan naming dalawa malamang na humagalpak na ako ng tawa. The hell! Hindi ako pumapatol sa bakla! May tiwala pa naman ako sa karisma ko at marami pang lalaki riyan para patulan ko si Art, gosh!"Of course not!

Hindi na ako nag abala pang kumatok sa pinto ng conference room, bukod kasi sa may hawak ako sa magkabila kong kamay, medyo naka-awang din naman ang pinto. Lahat sila ay napatingin sa akin, pati na rin si Lucas na nagsasalita sa harap ay napahinto.  They were all staring at me as if I did something wrong. "Ahm, did I just interrupt or something? I just want to give this." Itinaas ko ang magkabila kong kamay na may hawak na cappuccino at bottled water. "Coffee everyone?" Alok ko pa na para bang nagbebenta ako ng kape sa kanto! "Who is she? Didn't she know that we have an important meeting right now?" "Hindi ba siya marunong kumatok?" "Hindi pa oras para sa meryenda!"