"Kami na, Ma'am Sage," muling ulit nito.Naitikom ko ang bibig at marahang kinagat ang labi ko upang pigilan ang sarkastikong tawa. Ngunit hindi ako nagwagi. Mahina akong humalakhak na kinakunot ng noo ni Ashley.Tumalim ang tingin nito at nawala ang ngisi sa labi niya."Funny, Dear. Hindi ko naman alam na gusto mo pa lang maging kabit." Naiiling na bigkas ko."You are young, probably wild and free. You all have the chance to look for someone free, someone who is not tied to someone." Mas linapitan ko siya at tinapat ang aking bibig sa kanyang tainga, "Don't go after a married man, Darling," I whispered in  her ear.Nakangisi pa ako nang humiwalay sa kanya habang siya ay nanlilisik ang tinging binibigay sa akin.Marahan kong pinagpagan ang balikat niya at kunwaring sinserong ngumiti, "Just a piece of advice, Ashley, huwag puro landi, gamitin mo rin 'yang utak mo."Tumalikod na ako at humakbang ngunit nagawa pa rin niyang pigilan

"Huwag kang tatayo. Tatawag ako ng doktor." Inayos nito ang kumot hanggang sa bewang ko bago dinukot ang cellphone mula sa bulsa niya."Huwag na. Tulog pa sila," mahinang ungol ko.Hindi siya nakinig. Nagtipa siya sa kanyang cellphone at tinapat pa iyon sa tainga niya."Magpapahinga lang ako, Delton. Hindi na kailangan iyan," muling pigil ko sa kanya.Hindi niya pa rin ako pinakinggan. Nangunot ang noo niya at namewang pa habang hinihintay na sumagot ang nasa kabilang linya."Hello—Fuck you, Gustavo!" sigaw niya bago hinitsa ang cellphone sa kama.Bumuntong hininga ako at umiwas ng tingin matapos niya akong sulyapan."Sabi ko sa'yo, walang gising sa oras na ito, Delton."Umupo siya sa kama at inayos muli ang kumot ko."He's awake. He's exercising...with his girl," balewalang big

I stared blankly at the white ceiling. Sa paningin ko ay umiikot iyon na siyang nakakapagpahilo sa akin.Marahan akong bumangon na sapo ang noo. Pumikit nang mariin upang mawala ang pagkahilo. Huminga nang malalim bago muling nagmulat ng mga mata. Sakto iyon sa pagbukas ng pinto at iluwa niyon si Delton na may dalang tray ng pagkain."I made chicken porridge and bring you medicine. Kapag hanggang mamaya ay nahilo ka pa, itatakbo na kita sa ospital," malamig niyang bigkas ngunit hindi niyon naitago ang pag-aalala.Hindi ko siya pinansin. Kahit masakit ang ulo ko ay nasa isipan ko pa rin ang nangyari sa hagdan at kila Mommy."Can we talk properly now, Attorney?" mahinang bigkas ko.Maingat niyang nilapag sa kama ang tray at umupo sa harap ko, hinayaan sa pagitan namin ang tray ng pagkain. Kumibit balikat siya bago sumandok pinili ang manok sa lugaw."I am calm, you can talk to me properly anytime, Savvy. You're the one who is at rage, angry at

"W-hy did you do that?" manghang tanong ko.Hindi ako makapaniwalang inagaw niya sa akin ang cellphone ko kahit na alam niyang kausap ko pa si Yaya Nenita.I saw him tighten his jaw and look angrily at my phone."We're going to eat that's why—""That's not a valid reason, Delton! Ibalik mo ang cellphone ko, kausap ko pa si Yaya," malamig kong tanong.Ngunit madilim niya lang akong tinitigan at walang sabi pang sinuksok ang cellphone ko sa bulsa ng pants niya.Inis kong kinagat ang labi at matalik rin siyang tiningnan."It's about my father, Delton. Please, give me back my phone," mahinahon na bigkas ko.Nilahad ko ang kamay sa harap niya at naghintay ngunit umiling siya."Please, Delton. It's my father we're talking about here. Ni hindi ko alam kung kumusta na sila," hinanakit ko.Ngunit wala pa rin. Nakatitig lang siya at hindi kumikibo at iyon ang hindi ko maintindihan."Not now, Savvy. The foods ar

Nanatili pa si Delton hanggang kinabukasan ng umaga. Hindi ko magamit ang cellphone kahit pa sinabi niyang tawagan ko ang gusto kong tawagan. Natatakot akong bigla na lang niyang hablutin ang cellphone at itago muli.Hindi ako sanay na kinakabahan sa kung ano ang gagawin ni Delton. Mas sanay akong siya ang kinakabahan sa akin."I don't want to leave you here all alone, but I need to, Savvy. Just one thing I want you to do—call me from time to time."Iyon ang sabi niya habang inaayos ang necktie niya. Tamad akong umupo sa gilid ng kama at nagtaas ng kilay."Attorney ka, dapat busy ka. Isa pa, asikasuhin mo ang problema nila Daddy," maanghang kong bigkas.Tumigil siya sa ginagawa at nag-salubong ang kilay. Humakbang palapit sa akin at bahagyang dinukwang upang maabot ang mga labi ko. Hindi ako gumalaw kahit pa lumapat ang mga labi niya sa labi ko. Nagtagal iyon ng sampong segundo at noong matanto niyang wala akong balak na halikan siya pabalik