NAPATIGIL SA PAGHAKBANG si Daphne nang marinig ang sunod-sunod na katok ni BK. Pilit din niyang buksan ang pintuan. Papunta sana siya noon sa banyo. Bumalik na lang siya at nahiga ulit."Daph! Buksan mo ang pintuan!""Manigas ka!" aniyang siya lang ang nakakarinig. "Baby!" "Baby mong mukha mo!" Naiinis pa rin siya talaga kaya tinakpan niya ang taingang unan para hindi niya ito marinig.Tumingin siya sa malaking orasan niya. Alas tres na pala ng hapon.Hindi niya alam kung nagtagal ba ito sa pintuan dahil ibinalik niya ang sarili sa pagtulog sa sobrang inis. Akala niya, okay na siya kanina. Hindi pa pala.Nagising siya na madilim na. Papungas-pungas na bumangon siya. Pumasok muna siya ng banyo para umihi. Sumakit ang pantog niya tuloy kakapigil sa ihi kanina. Tinulugan niya kasi.Wala si BK sa kuwarto at sa kahit saang sulok ng kuwarto. Nakahinga siya ng maluwag.Nalungkot siya bigla nang makita ang kaserola na pinaglutuan ng sabaw. Kahit ang pinaglutuan niya din ng tapa kanina. Napa

ILANG BESES NA nagpakawala si Daphne ng hininga bago umalis sa puwesto. Nakasunod sa kan’ya ang guard dahil may hawak siyang pera. Pangalawang araw niya ngayon bilang cashier. Ginusto niyang pumasok ulit ng trabaho kaysa tumambay. Ayaw niyang iburo ang sarili sa bahay. Mabuti pa rito masaya. May nakakausap rin siya.Maaga ang out niya ngayon. Eeight hours lang ang duty niya kasi.Dumaan siya sa palengke para mamili ng ulam na lulutuin. Mamaya pa kasi ang labas ni Amelie. Maganda na iyong luto na ang pagkain pagdating nito.Napangiti siya nang makita ang babaeng tindera ng manok. As usual, napakaingay niya, walang pinagbago."Uy, suki! Long time no see!" anito nang makita siya."Nakarami na bang kita?" nakangiting tanong niya rito. "Marami, ako pa ba?" Ngumiti pa ito sa kan'ya ng matamis. "Ilan ba?""Kalahati lang. Dalawa lang naman kami."Nag-chop ito ng manok at tinimbang. "Ayan, sobra 'yan suki, kaya sobrahan mo rin ang bayad." Humagikhik pa ito.Naiiling na binigay niya ang pera

“MAY IPAPABILI KA ba anak sa bayan?" tanong ina sa kan'ya nang lapitan siya. "Wala na po, 'Ma. Nabili ko na po kahapon." "Ganoon ba. Sige, aalis na ako. May pagkain naman na diyan, kumain ka na lang kapag nakaramdam ka ng gutom." Tumango siya sa ina. Hinatid niya rin ito ng sa tarangkahan ng bahay nila mayamaya.Mag-grocery daw ito dahil wala ng stock ng ilang pangangailangan nila. Pero hindi naman ganoon karami ang nasa listahan ng Mama niya. Actually, puwede 'yon bilhin sa susunod na bahay na may tindahan, ang kaso may kamahalan nga. Pero baka may iba pang sadya ang ina. Siya sana kahapon ang mamimili kaso ayaw ng ina dahil baka mapano daw ang nasa loob ng kan’yang sinapupunan.Simula nang malaman niyang nagdadalangtao siya, hindi na siya nito pinapagdala ng mga mabibigat na bagay. Pagwawalis, luto at paghuhugas puwede siya. Pero ang mag-igib ng tubig mula sa balon, hindi. Sabagay, tatlong bahay mula sa kanila ang tinutukoy niyang igiban. Ang layo pa. Kaya nga naliligo siya minsa

"WHAT?!" singhal niya nang magtawanan ang mga kaibigan niya. Nasaktan na nga siya, pinagtawanan pa siya! Grabe ka-supportive! Kakarating lang nila noon sa Maynila at narito sila ngayon sa helipad ng Spotlight. "May paluhod-luhod ka pang nalalaman, e may Amber ka pa! Langya. Paano ka babalikan ng asawa mo niyan?" tawang-tawa na sabi ni Kevin. "Sirarulo! Mahal na niya ang asawa niya kaya hayaan niyo siya. Mawawala na rin sa kan'ya ang isla niya at mapapasakamay ko na. For real!" singit ni Rixi na ang laki ng ngiti. "Magsitigil nga kayo! Hindi niyo alam ang nararamdaman ko kaya manahimik kayo!" aniya at tumayo pagkuwa'y hinigit ang leather jacket na ipinatong niya kanina sa sofa ng opisina ni Paul. "Legit?" dinig niyang tanong ni Paul sa ibang kaibigan. Ngayon lang kasi siya nag-walkout. 'Yan na nga ba ang sinasabi niya, sasama lang ang mga ito sa kan'ya para pagtawanan siya. Sabi, susuportahan siya. Mukhang sumama lang ang mga ito dahil siguro sa sekretong pustahan. Muli niyang

“B-BK,” ANIYA NANG harapin ang asawa.Lungkot naman ang nakikita niya sa asawa kay hindi niya maiwasang mapakunot ang noo.Hinigit ni BK ang dalawang kamay niya kapagkuwan at dinala iyon sa labi. Masuyo na itong nakatingin sa kanya ngayon.“Patawarin mo ako dahil ngayon ko lang nakompirma. It has been on my mind, waiting for you to say it is mine. Pero nang makita ko ang pangalan ko sa report, it stated that you were married to me. Obviously, I am the baby's father. Ako anman talaga, ‘di ba?” masuyong tanong nito na ikinatango niya. Napasinghap siya nang bigla siya nitong yakapin ng mahigpit.“Ang tiyan ko, BK!” aniya nang maramdaman ang paggalaw ng anak nila sa loob. Nasa tabi niya kasi si BK kaya naglulumikot na naman.“Aww! Sorry, baby! Masakit ba?” aniyang sinilip pa siya. “Hindi naman, nakakakiliti lang minsan kasi ang likot na niya, lalo ‘pag nasa paligid ka.”“Talaga?” masayang tanong nito sabay baba ng ulo para halikan ang tiyan niya. “Pwede na ba siyang kausapin, baby?” Tuma