Lahat ng Kabanata ng Taming My Husband: Kabanata 61 - Kabanata 70

MABILIS NA INAYOS ni Daphne ang magulong mesa nang marinig na may kakausapin ang asawa na bisita. Gano’n siya lagi. Siya na ang lumalabas para bigyan ng privacy ang asawa at tumutulong na lang siya kay Caridad. O ‘di kaya doon ipagpapatuloy ang ginagawa. Hindi siya nakikinig sa usapan, maliban na lang kapag pinipigilan siya ng asawa. “Okay lang ba?” aniya kay Caridad nang makarating sa tapat nito. Ipinakita niya ang laptop at folder na dala. “Sure, Ma’am,” nakangiting saad ni Caridad. Kaagad na binigyan siya nito ng space sa lamesa nito at upuan. May nakahanda naman sa gilid dahil lagi niyang gawain naman iyon sa loob ng isang buwan. “Birthday ko sa Linggo, Ma’am Daphne. Iimbitahan sana kita. ‘Wag kang mag-aalala, kasama natin ang ilang empleyado ng HGC. Sure na pupunta sila.” “Wow. Advance happy birthday kung gano’n. Mukhang magiging masaya, pero papaalam ko pa kay BK.” “Hindi pa naman pasukan, Ma’am kaya I’m sure, papayagan ka ni Boss. Kasama mo naman kami. Kung gusto niya po

“BAGAY SA ‘YO, anak.” Napangiti si Daphne nang balingan ang ginang. Nasa harap siya ng salamin ng botique ng mall na iyon. Pumili na rin siya ng susuotin niya ayon na rin kasi sa ginang. Sagot daw nito, tutal ito naman daw ang nagyaya sa kan’ya. Kahapon lang bumalik ang magulang ni BK mula sa Caramoan. Sinundo naman siya nito ngayon sa unibersidad pagkatapos ng klase niya. Nabigay na kasi niya ang schedule dito kagabi kaya alam nito kung anong oras siya susunduin. “Salamat po, ‘Ma.” Muli niyang tiningnan ang sarili sa salamin. Kahit hindi niya sukatin, alam niyang kasyang-kasya sa kan’ya. Dapat hindi na siya bibili dahil marami pa naman siyang dress na galing din sa mga regalo, kaso ilang beses na giniit ng ginang na ibili siya. Baka sumama kasi ang loob nito kapag tinanggihan niya, Lumukot ang mukha niya nang may mahagip sa salamin na naghahanap rin ng dress. Bumaba ang tingin niya sa malaking umbok na tiyan nito. Talagang si Amber nga ang nakita niya noon sa labas ng bookstore

NAGISING SI DAPHNE sa yugyog ni Amelie.“Daph, gising. Wala kabang pasok bukas? Alas sieyete na, dito ka ba matutulog?”“Akala ko ba puwede ako dito?”“Puwede naman. Ang iniisip ko, ang pasok mo.”“Pahiramin mo na lang ako ng damit. Dala ko naman ang mga kailangan ko sa school.”Wala naman sigurong quiz kaya ayos lang na hindi siya mag-aral.“Sure.” Seryosong tumitig ito sa kan’ya kapagkuwan. “Nag-text ang asawa mo, anong sasabihin ko?”“Sabihin mo wala ako dito. Te-text ko na lang siya na May group work kami, kailangan kong mag-sleep over para matapos.”Tumango ang kaibigan. “Ikaw ang bahala.” “Salamat, Amelie.”Napayuko siya pero nag-angat din ng tingin sa kaibigan ng seryoso.“Anong gagawin ko? Sabihin mo nga sa akin ang maganda kong gawin. Wala akong maisip. Hindi ko rin alam kung paano sasabihing alam ko.”Bumontonghininga si Amelie at naupo sa tabi niya.“Hindi ako perpektong babae, Daph. Hindi ko alam kung puwede mong paniwalaan ang mga sasabihin ko. Pero sa tingin ko, dapat n

ILANG BESES PANG tumingin si Daphne sa orasan bago tuluyang nahiga. Hanggang ngayon, umaasa siyang uuwi si BK gaya ng sabi nito sa kan’ya. Pero pangalawang gabi na niya ito sa bahay nila na naghihintay dito, pero hindi pa rin ito umuuwi. Ayaw niyang umalis ng bahay nito na hindi ito nakakausap, at ang sabi rin kasi nito, hintayin niya ang pagbabalik nito. Pero bakit wala pa rin? Hindi na niya kayang mag-stay sa bahay nila ng ganito kalungkot. Para siyang mababaliw sa kaiisip kung ano na ba ang ginagawa ng asawa. Nag-o-overthink na siya. Mas mabuti pang hindi sila magkasama sa iisang bubong nito.Ramdam naman niya sa asawa na mahal siya nito pero kailangan pa rin nila ng space. Kailangan niya ng pahinga. Ngayon niya ramdam ang sobrang pagod dahil sa lahat ng mga nangyari sa kan’ya. Hindi pa pala siya nakaka-recover sa lahat ng hirap na naranasan, dumagdag pa ang kasalukuyang problema nila na talagang nagpapahina sa kan’ya. Pakiramdam niya, Sinalo niya ang lahat ng problema ng mundo. P

“K-KANINA KA PA?” Dayan-dahan siyang kumilos paupo. Maingat dahil baka magising si Mirielle “Kakarating ko lang.” Tulog na tulog pa rin ang anak sa tabi niya nang lingunin niya ulit. Pilit na inabot niya ang saklay niya kapagkuwan. Hindi niya maabot kaya si BK ang kumuha. Hindi na siya kumontra nang alalayan siya nito pababa. “Umuwi na si Emmanuel. Sabihin ko na lang daw sa ‘yo pag gising mo.” Nakaramdam siya ng konsensya. Tinulugan niya kasi ito kanina. Hindi tuloy siya nakapagpasalamat. “Okay. Sa couch, please,” aniya sa asawa. Nakaalalay sa kan’ya si BK hanggang sa couch. Akmang aalis ito nang magsalita siya. “Mag-usap tayo, BK. Tungkol kay Mirielle. P-paanong nangyaring nabuhay siya? Sabi mo ikaw mismo ang nag-asikaso ng lahat tapos ngayon buhay pala. Matagal mo na bang lihim ito? ‘Yong totoo, BK.” Saglit na tumitig ito sa kan’ya. Marahil nagtataka ito, nakakaalala na siya. Naupo si BK sa tabi niya na nakayuko. “Si Amber ang nakatuklas na buhay ang anak natin. Naroon siy