Madeline's P. O. V."R-Raven.. ano bang sinasabi mo?" nauutal kong sambit.Nanghihina akong lumapit sa kaniya. Sobrang lakas ng tibok ng puso ko na para bang kahit anong oras ay babagsak ako sa lupa dahil sa nangyayare."Madeline, hanggang kailan mo ba ako lolokohin?" tanong nito habang nakatitig sa mga mata ko.Napaawang ang labi ko. Sobrang dilim ng awra niya at ang sama nito kung tumingin, para bang gusto na niya akong saktan. Nakita ko ang kamao niyang nakatikom na. Napalunok ako ng ilang beses. Naramdaman ko ang pagtulo ng luha ko."I-I'm not. Raven, please listen to me again. This time hindi ko talaga---" "Pangatlo na 'to, Maddy. Or baka mayroon pang ibang mga lalake pero hindi ko lang nalalaman, ano nga ba talaga, Maddy?" sarcastic ang boses niya ngunit gasgas ito na para bang maiiyak na siya.Dahan-dahan akong lumapit sa kaniya, wala akong pakialam kung may makakita man. Kailangan kong makausap si Raven at makumbinsi siya ulit dahil alam kong nasira ang tiwala niya sa akin."
Raven's P. O. V.All I want is to get drunk, thinking that it would help me forget all the pain I've been feeling right now. Little din I know, that everything will get worse. "Maddy!" Sinalo ko siya at napaupo ako sa sahig.Narinig kong sumisigaw ang dalawang strippers at nanghihingi ng tulong. Para akong lumulutang sa kawalan, tila ba wala ako sa sarili at nananalangin na isa lamang itong panaginip."M-Maddy, open your eyes... Please..." bulong ko sabay tapik ng mahina sa kaniyang pisngi.No response."Sir! May ambulance na sa labas, dalhin na natin siya sa hospital!" sabi ng isang lalake, may nakasulat na bouncer sa damit nito."Y-Yes please... Help me..." nanghihina kong sambit habang tumutulo ang aking luha. Binuhat ng bouncer si Maddy habang ako ay nanghihina.Hindi ako makapaniwala. She's bleeding, where? She doesn't have gunshots, wounds in her stomach. Bigla na lang sumakit ang puson niya, this can't be a menstruation sa sobrang daming dugo. She bleed, like having a miscarri
Madeline's P. O. V.Wala na akong gana magpatuloy sa buhay ko, hindi ko na alam kung paano pang pagbangon ang gagawin ko ngayong nagkagulo na ang lahat. May buhay na nawala, pakiramdam ko pati ang buhay ko nasama niya. "Anak ko..." bulong ko habang hawak ang litrato ng fetus na nilabas sa akin kahapon. Ito ang una at huli niyang litrato. Mabilis kong pinunasan ang luha ko dahil ayokong mabasa ang hawak kong picture."M-Maddy... Kumain ka na, kagabi ka pa hindi kumakain. The doctor said that you need to gain strength again..." hinawakan ni Mommy ang magkabilang balikat ko."Paano pa, Mom? I was pregnant and I didn't know that. It's already too late for everything, lalo na sa relasyon namin ni Raven---" "Maddy, you can still fix everything if you wanted to. Ang amin lang, may pagkakamali rin kami ng Daddy mo. Actually, he texted me that he felt guilty na hinayaan ka naming makasal in a young age. It's because we needed to, akala rin namin mapapabuti sa 'yo 'yon. We didn't see this co
Madeline's P. O. V.Umuwi na ang dalawa dahil malapit nang dumilim at ayoko rin namang mapagalitan sila dahil sa akin kaya hinayaan ko na silang umalis. Kahit papaano ay gumaan ang loob ko at nakaramdam ako ng kaunting lakas. "Kailangan ko kumain, uminom ng gamot, magpalakas, para bukas..." bulong ko.Muli akong napatingin sa litrato ng baby ko na nakapatong sa desk. Dahan-dahan akong tumayo nang biglang bumukas ang pinto ng silid ko."Anak! Why are you standing up, you should be laying down--"."Mom, don't panic. Iihi lang ako," ani ko."Tara, tutulungan kita. Kakagaling mo lang sa surgery, paniguradong masakit pa ang private part mo," ani Mommy."Actually, makirot nga kapag naglalakad, kaya pala bed rest ako," sabi ko at hinawakan ang braso ni Mommy.Inakay niya ako, dinala niya ako sa banyo at nahihiya naman ako magpakita sa kaniya ng pribadong parte ko kaya hindi ako agad makaupo sa toilet."Why, anak?" "Mom, can you turn around?" nahihiya kong sambit."Ow.. sure!" Hawak niya pa
Madeline's P. O. V.Kinabukasan, nagising ako sa boses ng mga taong nag-uusap sa paligid ko. Pagdilat ko ay bumungad sa akin si Mommy kasama si Dad, may kausap silang dalawang nurse at si Doktora na nag-surgery sa akin."Anak, you're awake." Napatingin sa akin ang lahat.Dahan-dahan akong naupo, agad na lumapit ang nurse para alalayan ako."Good news, anak. Makakalabas na tayo dito, magpapagaling ka na lang sa bahay," sabi ni Mommy sabay hinawakan ang aking kamay.Tila ba nabunutan ako ng tinik. Ang mahalaga wala na sa alanganin ang buhay ko, kailangan ko na lang maging matatag. "I'll pray for your fast recovery, Mrs. Aguilar," ani ng Doktor.Ngumiti ako sa kaniya. "Maraming salamat po." "Mauuna na po ako, Mrs. Rosario," ani Doktora.Nang lumabas ang doktor ay sumunod ang dalawang nurse sa kaniya. Naiwan kaming tatlo, lumapit sa akin si Daddy at hinawakan ang ulo ko."Big girl na talaga ang baby ko, ang galing na mag-handle ng mga problema," sabi ni Dad."Still, baby pa rin natin si
Madeline's P. O. V.Tinulungan ako ni Mommy at Daddy na bihisan si Raven, dahil basang-basa ito ng ulan. Nakahiga na ito sa aming kama habang ang doktor ay chine-check ito. Tumawag na lamang si Dad ng private doctor para kay Raven dahil hindi na kami pwede bumalik sa hospital dahil mainit kami ngayon sa media. "His vitals are normal, napansin ko lang na mukhang pagod at wala siyang tulog. He also smells like alcohol or something, did you already talked to him bago siya himatayin?" tanong ng lalakeng doktor.Napayuko ako, mukhang mas grabe ang sinasapit ni Raven ngayon at hindi ko lang nakikita. Bumigay ang katawan niya sa kaniyang pagluluksa."N-No, Doc. Pero magiging okay naman po ba siya?" tanong ko."Of course, he just needed some rest. Mayroon akong vitamins na ire-recommend para mas lumakas siya after he woke up." "Good to hear he's okay," sambit ni Daddy.Ngumiti ako sa kaniya ng tipid. Nagsimula namang magsulat ang doktor ng reseta na ibibigay niya para kay Raven."If somethi
Raven's P. O. V.Something inside me broke, pakiramdam ko huminto ang mundo ko. Hinawakan ko ang kamay ni Maddy, she's also stunned. Tila ba hindi mag-sink in sa amin ang boses na narinig namin."Track her location," ani ng pulis. Kinuha nila ang cellphone at dinala sa computer. Napayuko ako, pakiramdam ko nanghihina ang buong katawan ko. I can't accept nor believe that my own sister will betray me. Alam ko at naiintindihan kong galit sila kay Maddy because of their own reasons but this have gone too far."F*ck it..." bulong ko."S-Sino ang Rebecca na 'yon?" takang tanong ni Tita."H-His sister, ang kapatid ni Raven..." "W-What!? Ang babaeng naka-away mo noon!?" gulat na sigaw ni Mommy.Napatingin ako kay Maddy na ngayon ay lumuluha na. Hinila ko ang braso niya para yakapin siya."Kapatid mo pa talaga!?" Nagulat ako nang bigla niya akong itulak, hinampas niya ng malakas ang dibdib ko, nakaramdam ako ng sakit sa hampas nito pero hindi ko ininda."M-Maddy, wala akong alam at hindi ko
Madeline's P. O. V.Hindi matigil ang pagtulo ng luha ko. Punong-puno ng galit at sakit, magkahalo ang aking nararamdaman. Hindi ko matanggap at kahit kailan ay hindi ko matatanggap ang kawalang-hiyaan na ginawa nila."Police officer, nandito na si Chief." Napatingin kami sa pulis na dumating, iba ang uniporme nito at halatang may mataas na ranggo. Nakaupo kami sa upuan at nasa harapan namin sina Rebecca, magkakatabi ang tatlong manloloko. Habang ako ay katabi si Raven, Mommy at Daddy. Narito kami sa prisinto at hinihintay ding dumating ang magulang ni Raven."We need to close this precinct. Ang daming reporters sa labas, they are asking kung nandito kayo," tumingin sa amin ang chief."Pwede naman kasing i-settle 'to in private! Now pinagpepyestahan ako ng bashers sa social media dahil sa inyo---" "Good for you, para maramdaman mo kung anong pinaramdam mo sa akin! Inutusan mo siyang harasin ako sa eskinita na 'yon para ano? Para ipamukha sa lahat ng tao na madumi akong babae!?" siga