DUMIRETSO siya sa kusina kung saan naroon sina Yancheng at Owen. Natigilan siya nang makita niyang wala ng tali si Yancheng at tinutulungan nito si Owen na tanggalan ng tali. Pa-simple siyang humakbang paatras kapagkuwan ay lumabas siya't may kinuha siyang kahoy sa gilid ng halamanan. Nagtago siya sa gilid ng pinto, balak niyang abangan ang dalawa sa paglabas ng mga ito sa bahay niya saka niya aatakihin ang dalawa. Hindi naman siya nabigo sa plano niya. Agad niyang ipinalo ang kahoy sa ulo ni Yancheng dahilan para bumagsak ito. Sunod naman niyang biniktima si Owen, ngunit sa pagkakataong iyon ay umilag ito kahit ika-ika maglakad. Umakyat si Owen sa ikalawang palagpag dahilan para sundan niya ito kapagkuwan ay na-trapped si Owen sa balkonahe dahilan para ngitian niya ito."Sayang ang pagkakataon, akala niyo hindi ko alam ang binabalak niyo? Kung sabagay wala naman kayong magagawa kahit gustuhin niyong tumakas matitiyak kong hindi niyo mabubuksan ang gate." Turan niya.May idinukot siya

ALAS onse ng gabi nang matapos siya maligo't gamutin ang kanyang sugat, nilinis na rin niya lahat ng mga kalat at dumi sa buong bahay bago siya nagpahinga. Pati na rin ang natutulog na si Yancheng ay pansamantala niya munang inilagay sa lugar na hindi makikita nang sinuman. Lalo na ang mga patalim at chainsaw na ginamit niya pangputol sa paa ni Yancheng.Kinabukasan, nagluluto pa lang siya ng agahan nang makarinig siya ng pagdoorbell. Hugot hiningang napahipan siya sa kawalan kapagkuwan ay matapang niyang hinirap ang mga taong nasa labas ng gate. Bumungad sa kanya ang tatlong taong pamilyar sa kanya nang pagbuksan niya ang mga ito ng gate."Good morning, Mr. Sarmiento. Nakatanggap kami ng tawag at text sa unknown number na ito." Panimula ng isang pulis. Ipinakita pa nito ang nilalaman ng mensahe.Napalunok siya't pasimpleng ikinuyom niya ang isa niyang kamao nang makita niyang naroon sa ikalawang pangungusap ang address ng bahay. Sa mga sandaling iyon hindi niya maiwasan makaramdam ng

NAGHINTAY pa siya ng ilan minuto bago niya in-on ang kanyang phone. Kapagkuwan ay sunod-sunod na tumunog ang kanyang phone hudyat na may nagpadala sa kanya ng mensahe. Bumungad sa screen ng phone ang nakarehistrong pangalan ng kanyang kaibigan na si Trist. May pag-aalinlangan niyang tinignan ang phone ngunit naalala niya ang sinabi sa kanya ni Lian, baka mahalaga ang ipinadalang mensahe ng kaibigan niya. Ngunit kalaunan ay binasa niya ang mensahe sa kanya ni Trist. Wala sa sariling napangiti siya nang mapag-alamanan niyang pupuntahan siya ng kaibigan niya kung kaya't labis ang naramdaman niyang tuwa nang ibabalita niya sa kaibigan niya ang status nilang dalawa ni Lian.Sandali siyang napaisip sa itutugon niya sa kanyang kaibigan kapagkuwan ay nagtungo siya sa bintana para silipin ang lagay ng panahon dahil sobrang lakas ng ulan. Ngunit sa pagkakataong iyon ay natigilan siya't nanlaki ang kanyang mga mata nang makita niya si Lian sa gate. Bagamat madilim alam niyang inaabot nito ang su

SINUNDAN na lamang ni Yrannie ng tingin ang papalayong sasakyan kung saan lulan ang taong tila pamilyar sa kanya. Kung kaya't hindi niya maiwasan mapaisip kung saan nga ba niya nakita ang lalaking iyon. Ngunit kalaunan nabalik siya sa huwisyo nang marinig niyang tinatawag siya ni Mark, nilingon niya ito nang may gulat na reaksyon."Ayos ka lang?""O-Oo, nag-aalala lang ako doon sa lalaki na baka nagpapanggap siyang okay, pero in the end hindi." Palusot niya."Paano mo nasabi?" Kunot ang noo na tanong sa kanya ni Mark. "Halata naman sa kanya na walang nangyaring masama."Bumuntonghininga na lamang siya't hindi na sumagot, sa halip ningitian na lang niya ang binata. Kapagkuwan ay sumakay na siya sa kotse nito. Makalipas ang ilang minuto ay nakarating na sila sa school patungo sa kanilang club room nadatnan nilang mag-isa pa rin si Wilma."Wala pa 'yong dalawa?" Tanong niya kay Wilma. Tanging pag-iling lang ang tinugon nito kung kaya't ibinaba na niya ang bitbit niyang plastic na may lama

SA pagmuni-muni ni Yrannie sa langit bigla siyang nagulat nang may humawak sa kanyang balikat kung kaya't agad siyang naalertong lumingon. Natigilan man siya pero ningitian na lang niya si Leon."Good morning, Sir Leon." Paunang bati niya rito. Tinanguan lang siya ni Leon bilang tugon.Nakaramdam siya ng pagkailang kung kaya't ginawan niya ng kape si Leon, sabay abot ng egg sandwich. Walang salitang tinanggap naman nito ang kape at sandwich. Kapagkuwan pa-simpleng umalis siya hawak ang kanyang kape, lumayo siya ng kaunti sa kinaroonan ng mga kasama niya. Buntonghiningang napaupo siya sa malaking bato na malapit sa bangin habang pinagmamasdan ang mga puno't karagatan sa ibabang katabi ng bundok.Nang mga sandaling iyon tila nanumbalik sa kanyang alaala ang mga panahong pareho silang iniwan ng magulang nila ng Ate Ynaria niya, sa kadahilanang may ibang taong mahal ang kanilang mga magulang. Elementary pa lamang siya at ang Ate niya ay College na nang unang nangiwan ay ang Nanay nila pag