LABING-ANIM pa lamang ang kanilang napapatay at lahat ng iyon ay dinala nila sa bodega ng library. Dahil ang mga iba ay nais manlaban sa hawak nilang mga patalim kung kaya't wala silang nagawa kundi ay unahan ang mga ito bago pa makagawa ng kaluskos at anumang ingay.Kasalukuyan nasa bodega pa rin silang tatlo. Napabaling ang tingin ni Simon kay Raymond nang tignan nito ang wrist watch, kapagkuwan nakitaan niya ang pagkabahala sa mukha nito."Raymond, anong problema?" Nag-aalalang tanong ni Bashie. Nang mapansing iba ang kinikilos ni Raymond. Tagaktak ang pawis nito at panay hawi nito sa mahabang buhok."Alas-kuwatro na ng umaga, hindi pa natin alam kung sino ang pumatay kina Mrs. Ana Delos Reyes, Kirk, Alyssa at Xavier!" Nagpapanic na sambit ni Raymond. Dahilan para makatanggap ito ng mahinang batok mula kay Bashie."Maghunos-dili ka nga Raymond!" Suway ni Bashie.Pikit-matang nagpakawala siya ng buntonghininga saka niya binalingan si Bashie. "Bilangin mo kung ilan pa ang natitira."

MATALIM niyang tinignan sa mga mata si Wesley, habang ang kanyang kaharap ay nanggagalait sa galit. Sa ikalawang pagkakataon muling naging alerto sina Gray, Raymond at Bashie para pigilan ang tensyong namamagitan sa kanilang dalawa ni Wesley. Si Gray ay nasa gilid ni Wesley habang sina Raymond at Bashie ay nasa parehong gilid niya."Bakit hindi tayo maglaro?" Nakangising sambit niya."Ang tanda-tanda mo na iyan ang iniisip mo," giit ni Wesley. "Anong sa tingin mo laro ang pumatay ng tao?" Maangas nitong dugtong."Wesley, bitiwan mo si Simon!" Ani Bashie. Pinipilit nitong tanggalin ang kamay ni Wesley sa collar na damit niya."Manahimik ka, Bashie!" Sigaw ni Wesley. Saka nito tinabig ang dalaga dahilan para mawalan ito ng balanse mabuti na lamang agad itong sinalo ni Raymond at inalalayan para makatayo."Hay*p ka!" Pagmumura niya kay Wesley saka siya nagpupumiglas na bitiwan siya nito ngunit mas lalo lang humihigpit ang hawak nito sa kanyang damit.Biglang napahalakhak si Wesley sa gin

NAGING alerto naman siya't inambahan niya si Gray sa likod habang nakikipag-agawan ulit ng patalim. Napansin niyang lumabas na rin si Bashie habang inaalalayan nito si Raymond. Muli niyang ibinalik ang atensyon kay Gray, bumaba siya sa likod nito't ngayon ay kaharap na niya. Masyadong malakas si Gray kung kaya't nadaplisan siya sa kanyang kaliwang braso. Pero hindi siya nagpatinag, tiniis niya ang sakit at buong puwersa niyang sinipa si Gray ng malakas, kasabay ng pag-agaw niya ng kutsilyo. Hindi naman siya nabigo sa ginawa niya sa halip napaupong natumba pa si Gray."Simon, dapat ka ng mamatay!" Mariin sambit sa kanya ni Gray. Matalim ang tingin nito sa kanya."Alam mo bang nang dahil sa inyong mga bully ay nagkaganito ako?!" Duro niya sa kanyang sarili. "Hindi ako mamatay tao ng maaga kung 'di dahil sa inyo!" Maramdamin pag-amin niya.Pinanuod niyang tumayo si Gray mula sa pagkakasalampak nito sa sahig. "Ikaw ang pumatay kay Ma'am Ana at sa mga kaibigan ko!" Galit na sambit ni Gray.

"S-SIMON?" Hindi makapaniwalang banggit niya sa pangalan nito. Ningitian siya nito na nanatiling nakaupo at nakadekwatro sa silya. Tinignan niya ito mula ulo hanggang paa."Long time no see." Mga salitang binigkas nito dahilan para makaramdam siya ng halo-halong emosyon; saya, iyak at pagkalito.Tumayo si Simon sa kinauupuan nito, nilapitan siya at hinawakan sa magkabilaan balikat niya. Hindi pa rin siya makapaniwala na ang taong unang lumabag sa kanilang rules na magkakaibigan at nawala ng ilan taon, ngayon ay nasa harapan na niya. Sobrang namiss niya si Simon at hindi siya magsisising kaibiganin niya ulit ito."Simon, ang tagal mong nawala." Komento niya. Nag-aalangan pa niyang ningitian ito nang makaramdam ng pag-aalala. "Saan ka nagpunta noong lumayas ka sa inyo? Alam mong bang palagi ka namin hinahanap, halos lahat nilibot na namin ang buong Panggasinan para lang makita at makausap ka namin." Mahabang pahayag niya.Malalim na humugot ng hininga si Simon bago ito nagsalita. "Alam

MARAMING ala-ala ang nabuong kaligayahan para kay Chris iyon ay ang pumatay. Una niyang pinatay ang mga Maid. Sinunod niya ang kanyang mga magulang pagkatapos niya gumadruate ng college, simula noong lumipat sila sa Laguna ay palagi siyang dinidikta ng kanyang magulang. Lalo na sa pagsali sa mga competition tungkol sa instrument kahit ayaw niya. Ayaw niyang ipakita sa iba ang kanyang telento sa pagpiano kaso ang mga magulang lang niya ang mapilit. Sunod niyang pinatay ang mga nang-iinsulto sa kanya, lalo na pagdating sa trabaho. At ngayon mayroon na naman siyang bibiktimahin.Bumalik siya sa kanyang kwarto't humarap sa salamin hudyat na handa na siya sa gagawin niya para kay Mr. Zhao. Nang makuntento ay lumabas siya sa kwarto niya para bumaba. Pumunta siya sa kusina para uminom ng tubig saka niya muling sinabihan ang maid na kapag may dumating na bisita ay papuntahin ito sa kanyang music room. Tanging pagtango lang naman ang isinagot ng kanyang maid.Kumain muna siya ng pangdinner nan