PASADO ala una na nakarating ang mga kaibigan niya kung kaya't pinapunta niya ang mga ito sa kusina para mananghalian. Alam niyang pagod ang mga ito sa byahe at gutom pa."Natutuwa akong nagkita-kita ulit tayo!" Masaya niyang sambit habang nasa kalagitnan sila ng hapagkainan."Chris, finally, kasama ka na ulit namin." Nakangiting pahayag ni Trist."Oo nga, long time no see. Simula noong nawala si Simon, ikaw naman ang pumalit sa kanya." Turan naman ni Clement.Malalim siyang bumuntong ng hininga. "Wala akong nagawa e, ginusto iyon ng mga magulang ko." Malungkot niyang komento."Wait, tatlo na lang pala ang kulang satin para makumpleto na tayo!" Hirit ni Simon."Wala ba kayong balita kina Fackly at George? Simon, nakauwi ka na ba sa inyo. Kumusta si Samuel?" Sunod-sunod niyang tanong.Napansin niyang parehong nagkatinginan sina Simon, Trist at Clement sa isa't isa. Sa tingin niya ay parang may tinatago ang mga kaibigan niya kung kaya't kinunotan niya ng noo ang mga ito."Anong nangyari

LUMIPAS ang dalawang araw ay nabalitaan na lang niya sa television na totoo ngang pinaghahanap siya ng mga pulis sa bahay niya sa condominium. Pinagbibintangan siya ng pamilyang Zhao sa pagkawala ng padre de pamilya nito kahit ang totoo ay siya naman talaga ang gumawa ng karumaldal kay Mr. Zhao at hindi niya iyon pinagsisisihan kailanman.Bagamat madilim ay heto siya sa kanyang balkonahe nakatanaw sa bilog na buwan habang umiinom ng wine. Nag-iisip siya ng maaari niyang hakbang para luminis ang kanyang pangalan. Pero sa paanong paraan? Bagamat alam niyang pulis si Fackly hindi niya hahayaan madagdagan pa ang trabaho nito para sa kanya. Ito na nga ang nagbibigay ng dadaan sa kapwa pulis nito para hanapin siya sa buong lungsod ng kamaynilaan.Napawi ang pagmuni-muni niya nang tumunog ang phone niya. Agad naman niya iyon dinukot sa kanyang bulsa kapagkuwan ay natigilan siya nang mabasa niya ang pangalan nakarehistro sa contact number niya. Sandali siyang napaisip kung sasagutin ba niya a

NAKITA niya si Lian nakatayo sa malapit sa pool habang umiinom ng alak na sinabayan pa ng pag-iyak nito. Nakaramdam siya ng guilty para sa dalaga, alam niyang parehas silang nasasaktan ngayon. Pero hindi niya maitatanggi na ginusto niya ang ginawang panghahalik nito sa kanya. Para sa kanya maganda at matalino si Lian pero hindi nito nakuha ang atensyon nito sa kanya lalo na ang puso niya. Unlike kay Jiliaveen na madali siyang na-attractive rito."Lian," tawag niya sa pangalan ng dalaga dahilan para lingunin siya nito. "Hindi ko sinasadyang saktan ka."Humugot ito ng malalim na hininga bago sumagot. "Bakit, bakit siya?" Tukoy nito kay Jiliaveen. "Ni katiting ba wala kang pagtingin sa'kin ha!?" Garalgal na sambit nito."Lian--" sa banggit pa lang ng pangalan nito ay pinutol ng dalaga ang sasabihin niya."Alam ko na ang sasabihin mo Chris. At ayoko pang madagdagan pa ang sakit na nararamdaman ko sa mga salitang lalabas d'yan sa bibig mo!" Mariing sumbat ni Lian sabay tungga nito ng alak

NAPATINGIN siya sa direksyon nina Owen at Yancheng nang pumasok ang dalawa na may pagkataranta sa itsura ng mga ito. Pareho pang naghahabol ng hininga ang dalawa at tagaktak ang pawis ng mga ito."Anong nangyari sa inyo?" May pagtatakang tanong ni Lian. Tumayo pa ito mula sa pagkakaupo nito sa pahabang sofa."May problema!" Pahayag ni Owen."Hindi namin mabuksan 'yong gate," dugtong na sabi ni Yancheng. "Sa tingin ko may naglocked satin dito. Sigurado akong ikaw 'yon!" Pandudurong bintang sa kanya nito.Napalunok siya nang marinig niya ang pansisisi sa kanya ni Yancheng. Kapagkuwan ay matalim niyang tinignan si Lian nang may takot sa mga mata ng dalaga. Muli niyang hinarap sina Yancheng at Owen nang may mapanuring tingin sa kanya."Anong pinagsasabi mo?" Maang-maangan niyang sagot."Chris, hindi nakakapagtakang sinadya mong sinira ang sasakyan ni Jiliaveen. At hindi totoong tinawagan mo ang kaibigan mo, tama? Gusto mo kaming i-trapped sa bahay mo." Panghuhulang turan ni Yancheng.Pina

HUGOT hiningang binitiwan niya ang buhok ng dalaga na ngayon ay umiiyak na nakasalampak ng upo sa semento at nagmamakaawang huwag niya itong sasaktan. Nakaramdam siya ng hindi pagiging kuntento at 'di nasiyahan sa simpleng pagpapahirap niya sa dalaga. Nag-isip siya ng ibang paraan ngunit tila walang pumapasok na ideya sa kanyang utak dahil tanging pag-iyak lang ni Jiliaveen ang kanyang naririnig na sinabayan pa ng pagmamakaawa nito kung kaya't 'di niya maiwasan marindi."Please.. Chris, pakawalan mo na ko ayoko sa mabahong lugar na 'to kasama ang mga malalamig na bangkay!"Hindi niya pinansin ang sinabi nito sa halip lumapit siya sa kinaroroonan ni Mr. Zhao, may pinunit siyang kapirasong tela sa damit nito kapagkuwan ay isinalpak niya sa bibig ni Jiliaveen ang kapirasong tela, dahilan para manahimik ang dalaga.Pikit-matang dinamdam niya ang katahimikan sa paligid ng basement saka niya hinarap si Jiliaveen na may ngiti sa kanyang labi. Muli niyang nilapitan ang dalaga saka niya sinapa