All Chapters of Love and Pain: Chapter 21 - Chapter 30

Sa loob ng kaniyang sasakyan, nagising ang binatang si Simoun at napansing nakasandal siya sa balikat ng isang babaeng mahimbing na natutulog. Magkahawak pa ang kanilang kamay. Dahan-dahang gumalaw si Simoun at inalis ang ulo mula sa pagkasandal sa balikat ng dalagang si Beatrize.Pinagmasdan niya ang dalaga. Hindi niya mapigilan ang kaniyang samo’t saring emosyon. Pananabik, pangungulila, sakit, saya. Kinatutuwa ng kaniyang puso ang makasama muli ang dalagang matagal na niyang sinasabik na bumalik sa kaniyang piling. Ngunit nadudurog ang kaniyang damdamin isipin na minsan na niyang nasaktan ang dalaga kahit hindi niya kagustuhan. At nangangamba siya ngayong alam niyang madadamay ang dalaga sa gulo ng kaniyang buhay. Himbing na himbing ang tulog ng dalaga, hindi man lang ito nagising nang galawin siya ni Simoun at pinasok sa loob ng kaniyang apartment. Marahan na marahan din ang galaw ni Simoun upang maiwasang magising si Beatrize. Inihiga niya ang dalaga sa kama at kinumutan. Hinal

Kanina pa ako naka-upo rito sa tapat nila pero wala pa ring nagsasalita sa kanila. Ang awkward na kaya nanatiling nasa baba ang aking tingin. Alam kong nakatitig silang dalawa sa akin. Hindi ko naman alam kung ano ang ginagawa ko rito. “Gusto ko lang naman na ipakilala kayong dalawa sa isa’t isa, not as a boss and an employee, but as my friend and my boyfriend,” basag ni Valeen sa katahimikan.Nagtaas ako ng tingin, ngunit saglit lang dahil nakatitig pa rin sa akin si Simoun. Binaba ko rin kaagad ang aking tingin pero sumusulyap pa rin ako sa kanila. “Babe, siya ‘yong sinasabi ko sayong bago kong kaibigan. Employee mo siya, isn’t it a coincedence?” malanding tanong ni Valeen habang dikit a dikit kay Simoun. Nakakapit sa braso ni Simoun ang kaniyang dalawang kamay. Kanina ko pa napapansin ang babaeng ito. Ang lagkit ng kapit kay Simoun, daig pa batang pinapasuso ng ina. Si Simoun naman, wala lang imik. Kahit maliit na galaw ng katawan, wala siyang ginawa. Gustong-gusto yata kalagk

Napunta kami sa isang boutique sa loob ng isang mall. Guess what? Magkahawak kami ng kamay. Sinubukan kong tanggalin ang kamay ko mula sa pagkahawak niya pero sadyang mahigpit at malakas siya. Ang awkward tuloy maglakad dahil halos lang ng tao, nasa amin ang mga tingin, tapos lahat ng mga nadadaanan ng trabahante, yumuyuko. Paikot-ikot sa paligid ang tingin ko habang si Simoun naman ay diretso ang lakad. Hanggang sa makarating kami sa boutique.“A-anong ginagawa natin dito?” Kanina ko pa tinatanong ‘yan pero hindi niya ako sinasagot. Ewan ko kung bigla nalang naging bingi ang lalaking ‘to o bigla nalang naging pipi.May lumapit sa amin na mga babae, mga impleyado ng boutique at nagyukuan sila sa harap namin. “Dress her,” saad ni Simoun. “Yes sir,” wika naman ng babaeng lider ng kanilang grupo. At nagsilapitan sila sa akin, siya namang pagbitaw ni Simoun sa kamay ko. “T-teka, ano meron?” tanong ko nang sinubukan akong kunin ng mga babae. Kumapit ako kay Simoun kasi hindi ko alam

THIRD PERSON’S POINT OF VIEWHindi makapaniwala ang nagdidiwang ng kaarawan na si Richmond Hord, a.k.a Richard Hord, na sinira ng kaniyang anak ang kaniyang gabi. “Uncle, Simoun is joking, right?” nababahalang tanong ni Valeen. Matagal na siyang may gusto sa binatang si Simoun kaya ginawa niya rin ang lahat ng makakaya niya upang mapasakaniya ang binata. Alam niyang boto sa kaniya ang ama ni Simoun kaya nagretiro siya sa pagmo-model at nag anunsyo ng kasal sa public. Nais niyang malaman ng media na engaged na sila ni Simoun upang walang kawala ito sa kaniya. “Ipatigil mo ang kaganapan,” utos ni Richmond sa kaniyang sekretarya.“U-uncle why? Birthday mo po ngayon, hindi maaaring masira ang gabi niyo,” Valeen insists. “Simoun ruined my night already. Pero huwag kang mag-alala, he can’t escape. Nasa control ko pa rin siya.” Richmond hold back his temper and try to calm Valeen. “He can’t be with that woman, alam ko ang kahinaan niya. This is his last chance kaya alam kong hindi niya s

“You’re not freaking serious Moun, right?” “I am freaking serious, Bea!”Nagtatalo kami rito sa loob ng sasakyan kasi ang sabi niya, papasok kami sa trabaho na magkasama. It will surely create a huge mess. “Hanggang dito ba naman magpapanggap akong fiance mo? Ano sa tingin mo iisipin ng mga tao sa’kin?” pakikipagtalo ko.“You were already exposed to the media, Beatrize. Imposibleng wala sa mga tao diyan sa loob ang nakaalam sa balita. And if you don’t want to pretend, why not try to be real then?” saad naman niya. “I’m dead serious, Moun!” babala ko. “And so I am. You are now my fiance. No turning back!” At binuksan na niya ang pinto bago pa man ako makasagot. Bumaba siya mula sa driver’s seat at saka umikot naman sa passenger’s seat upang pagbuksan ako ng pinto. Narito na kasi kami sa harapan ng kompanya at nakikipagtalo ako kanina pa kasi ayaw kong magkai-issue’ng kasama siya. But he insist kaya wala na akong magawa ngayon. Pagpasok palang namin sa loob, nasa amin na ang aten