If It's Wrong To Love You의 모든 챕터: 챕터 11 - 챕터 20

TITIG na titig si Kaye sa kaharap. Ganadong kumakain ito ng almusal na inihanda niya. Matapos siyang sermunan nito'y mabilis na umupo sa harap ng mesa at sinimulan ang pagkain. "Senirmunan ako tapos kakain din pala. Tsk! May sayad yata ang taong ito," naghuhumiyaw na sabi ng isipan niya. "I'm full," sabi nito habang nagpupunas sa bibig. "Maliligo na ako, maaga pa ang meeting ko." Tumayo na ito't nagtungo sa silid. Habol-tingin siyang nakanganga. "May menstruation siguro iyon. Pabago-bago ng ugali. Tsk."Naghuhugas na siya nang lumabas sa silid si Earl. Bago ito tuloyang lumabas ng condo ay nagpaalam muna sa kanya. Binilinan din siya nito, "In case na may mangyari, tumawag ka lang sa akin at huwag ka munang lalabasTumango na lang siya. Pagkalabas ni Earl ay ipinagpatuloy na niya ang paghuhugas. "Teka, nakalimutan kong itanong kung lilinisin ko ang kuwarto niya!" naibulalas niya. Pumunta siya sa harap ng pinto. "Kapag naka-lock, hindi ko lilinisin." Huminga siya ng malalim at pinihi

PATIHAYA, naka-upo, nakatagilid at kung minsa'y tutuwad, iba't iba ang posisyon ni Kaye habang kausap si Earl sa telepono. Nasa kabilang silid lang ito pero tumawag pa at habang kausap niya ito'y kilig na kilig siya sa mga pa-sweet nitong salita. Sweet message pa lang nito'y parang mamatay na siya sa sobrang kilig. Sa silid nito siya pinapatulog ngunit tumanggi siya, bagama't pumayag ito'y ramdam niya ang labis na pagkadismaya nito. Gusto niya itong makasama't makapiling, sa bawat oras, minuto na dumaraan ngunit may bahagi ng kaniyang pagkatao ang pumipigil. Hindi niya alam kung bakit at ang kung ano ang dahilan. "Sweetheart," paulit-ulit ang salitang iyon sa isipan ni Kaye. Katatapos lang nilang mag-usap, ang cellphone niya'y nasa kaniyang dibdib at ang mata niya'y nakatutok sa puting kesame. Nakapaskil din ang matamis na ngiti sa labi niya. Sweetheart, iyon ang tawag sa kanya ni Earl, ang katagang halos magpa-ihi sa kaniya dala ng kilig na nararamdaman. Nanunuot iyon sa kaibuturan

"PARAUSAN mo lang ba ako, Earl?""Of course not, sweetheart. Mahal kita. Mahal na mahal--""Sinungaling!" putol niya agad. "Kunsabagay, isa nga lang pala akong parausang babae, hindi ba? Binayaran mo nga ako sa bahay-aliwan, 'di ba? Ang tanga ko naman kasi napaniwala mo ako. Sino ba namang lalaki ang iibig sa akin, e ang dumi-dumi ko." Tila kutsilyong tumarak sa dibdib niya ang mga katagang binitiwan niya. Nakagat pa niya ang pang-ibabang labi upang pigilan ang paglakas ng iyak. "No, sweetheart. Mali ka ng iniisip mo. Kailanman ay hindi ko inisip ang dati mong trabaho. Para sa akin, malinis ka. Hindi mo kasalanan kung--""Sinungaling!" muling sigaw niya. Ayaw niyang paniwalaan ang sasabihin nito. Ayaw niyang pakinggan ang dinidikta ng kaniyang puso, mas nanaig ang galit na isinisigaw ng isipan niya. Tumakbo siya patungo sa silid at doon ay nagkulong. Nasasaktan siya nang sobra dahil mahal na mahal niya ito. Inialay niya ang buong pagkatao rito, pati na rin ang kaniyang kaluluwa, nilo

NAPATIIM-BAGANG si Earl matapos nilang mag-usap ni Sandra at simula nang umalis ang huli'y hindi na mawala-wala ang galit sa mukha niya. Naging aborido at mainitin ang ulo. Kaunting pagkakamali lang ng isang empleyado ay naninigaw na siya. Hindi niya matanggap ang sinabi ng asawa niya. Pahihirapan pa pala siya nito. "Shit!" mura ng isipan niya. "Why, Sandra? Why? Hindi ba't ikaw ang unang nag-suggest ng annulment, bakit ngayo'y biglang nagbago ang isip mo? Shit you!" angil niya na tila ba'y nasa harap niya ito. Naiisip niya si Kaye, paano na ito? Tiyak na magagalit ito sa kaniya. Well, magagawan naman niya ng paraan kung sakali, pero mukhang matatagalan. Gusto na niyang ibigay kay Kaye ang apelyido niya at para matapos na ang alalahanin nito. Alam niya at ramdam niya na iniisip nito ang tungkol sa asawa niya. He took a deep breath. Saglit pa ay pumasok si Jacob, ito ang Head of Finance sa company niya kaya madalas ito sa office niya. Madalas din siya nitong asarin lalo na kapag main

NAKANGITI si Earl habang pabalik sa kainan. Nasa kamay niya ang isang maliit na kahon na may lamang singsing. Isang diamond ring ang kanyang napili na tiyak niyang magugustuhan iyon ni Kaye. Kung sakali na mapawalang bisa ang kasal nila ni Sandra, aalukin na niya ito ng kasal. Nakikini-kinita na niya ang mangyayari kung sakali. Ang kanina lamang ngiti ay unti-unting napawi nang matanaw si Sandra. Minadali niya ang paghakbang patungo sa kainan. At habang papalapit ay napagtanto niyang wala na roon si Kaye. Ang asawa na niya ang naroon at isa-isang tinitingnan ang mga damit na binili niya. Hindi siya pansin ni Sandra dahil abala ito sa pag-isa-isa ng mga damit. "What the hell are you doing?" mahina ngunit mariing tanong niya nang makalapit na rito. "Ow, nandito ka na pala, asawa ko!" Nilakasan nito ang pagbitiw ng salita upang marinig ng mga naroon. Hindi pinansin ni Earl ang mga nagbulongan sa paligid nila. "Anong ginawa mo kay Kaye?" Madilim ang titig niya rito. Yung tipong tingin