Umuwi na kami bago pa man dumilim ay nakauwi na kami. Maayos naman na daw kami nga anak ko kaya hindi na kailangan pang iconfine sa hospital. Pero ang sabi ng doktor kung dinudugo raw ay agad na ipaalam sa kanya para malaman kung ano ang dahilan. Hindi na nga bumalik pa sa senado si Stelo nung araw na 'yun. Ipinagpahinga niya lamang ako sa kanyang kwarto habang siya ay abala sa trabaho sa tabi ko. Sa bawat galaw ko ay nagtatanong siya kung ano ang kailangan ko o kung ano ang masakit sa akin o kung saan ako pupunta kapag lumalapat ang paa ko sa sahig. "Kaya ko naman. Huwag ka mag-aalala, hindi naman mamatay ang anak mo sa simpleng pagkilos ko. Kaya kung pwede sana ay huwag ka ng bantay-sarado sa akin at mag-focus ka na lang sa ginagawa mo." Tinaasan niya ako ng kilay dahil sa sinabi ko. Sinarado niya ang kanyang laptop, nilagay niya 'yon sa side table at pagkatapos ay bahagyang inilapit niya ang kanyang mukha sa akin na nasa kabilang bahagi ng kama. "Matulog na lang tayo tutal hind

Dahil sa likas na kabutihang loob ng mga kabaranggay ko ay pinasakay na ako ni Mang Elong. Nadaanan niya kasi ako at pagarahe na rin naman daw siya. Sinabi ko na baba lamang ako sa isang kanto dahil may pupuntahan akong kaibigan pero ang totoo ay ang kanto na 'yon ay may eskinita pang papasukin bago makarating sa bahay ni Stelo. Hindi naman na siya nagtanong-tanong pa, marahil ay pagod na rin, gabing-gabi na rin kasi. "Salamat po." Bumaba na ako pagkatapos magpasalamat at gamit ang flashlight ng cellphone ko ay naglakad-lakad ako upang tahakin ang daan para makauwi. Matagal-tagal ko ring hindi hinawakan ang cellphone ko na ito, ngayon ko na lang nga naalala ko na ginamit ko ito. Nakauwi naman ako ng maayos, ipinaalam ko na lang sa mga bodyguard na nakauwi na ako bago nagpahinga. Sa sulok ng kwarto ko ay hindi ko mapigilan ang umiyak dahil sa naging eksena sa bahay. Hindi nga ako halos tumagal doon ng labing-limang minuto pero ganito na ako ka-emosyonal. Hindi ko lang sila nakasama

"Gaia! Gumising ka! Binabangunot ka!"Alog ng alog ang aking katawan kaya naman ay napilitan akong magmulat ng mata. Alalang mukha ni Raul ang aking nakita pero nung mapalingon alo sa gilid ay nandoon na nakatingin si Doktora August at si Stelo."Ahh..." binuka ko ang bibig ko para magsalita pero wala namang lumabas na salita. "What happened? May nangyari bang masama sa pagtulog mo?" Tanong ni doktora. Lumunok ako at sumulyap kay Stelo bago umiling ng umiling. "Wala. Wala po."Ngumiti lamang siya ng pilit bago ako nilapitan. Pinalitan niya ang pwesto ni Raul kanina. "Kung ganoon ay maaari ko na kayong tignan ng anak mo. Pero did you experience bleeding ba?" Umiling ako at umayos ng upo. Takot na tignan si Stelo. "Hindi po. Nararamdaman ko lang ang pagsipa niya.""Good then. Ime, hand me our tools." Lumapit sa kanya ang parati niyang kasa-kasamang nurse kapag dumadalaw dito. Kakapasok pa nga lang niya. Pagkalapit niya ay lumabas na si Stelo na sinunda naman ni Raul. Katulad lang

Salamat sa dumating na si Mang Rey dahil naalis ang tension sa pagitan nila Stelo at Vicente. Si Mang Rey na ngayon ay may dala-dalang gamit ng bata. Parang foam na nilalagay sa kama na kulay pink, pastel pink at mayroon pang ibang paper bag sa kanyang kabilang kamay. "Sir..."Nang makita siya ni Stelo ay kaagad niya itong sinalubong. Biglang nag-iba ang kanyang expression sa mukha. Abot-tenga na ang kanyang ngiti ng kinuha niya ang mga dala-dala ni Kuya Rey at naglakad ulit pabalik sa pwesto niya kanina. Nagtataka ko naman siyang tinignan. Bakit siya bibili ng kulay pink na gamit? Parang ngayon lang siya bumili ng ganoong kulay at mayroon na kaming ganoon na kulay puti na may printang araw. "Bakit ka bumili niyan? Kulay pink pa talaga ah. Hindi pa nga natin alam ang kasarian.""Gaia,---"Nanlaki ang mata ko ng may marealize kaya hindi ko na siya pinatapos sa kanyang pagsasalita. "Sinabi ba sayo ni Doktora August? Bakit mo hinayaang sabihin niya sayo?!""Gaia, aksidente niya lang

"Good Morning, Pilipinas! Bringing you the latest news for today. Sa probinsya ng Alpas, ay natagpuang walang-buhay na nakahandusay sa sahig ng kanilang bahay ang mag-asawang Davino na pinaghihinalaang pinatay ng hindi kakilalang tao. Napag-alaman na ang lalaki ay dating Gobernador ng syudad at mayroong kaso dahil sa pagkuha at paggamit ng kaban ng bayan sa para sa pansariling kayamanan. Ang mag-asawa ay ngayo'y nakaratay sa morge ng hospital. Ang nag-iisang anak nito ay hindi pa nakikitang pumasok sa hospital para sa kanyang mga magulang. This is Charmaine reporting from the Alpas's General Hospital, back to the studio." Damn it! "Anong nangyari?! You all tell me what happened there!" Sigaw ko sa tatlong lalaki na nasa aking harapan. "Hindi pa kayo ang pumatay?! Lawyer Montiage, ikaw daw ang unang dumating doon bago pa man makaabot sila Raul at Agent Bert doon, did you kill them?!" Agad naman siyang tumayo pagkatapos kong akusahan. "No! What the hell! Nung dumating ako roon ay pina