Lahat ng Kabanata ng Despised Relationships [Book 1]: Kabanata 11 - Kabanata 20
42 Kabanata
Chapter Ten
Nakatayo kami ngayon sa tapat ng isang malaking bahay sa subdivision na pagmamay-ari nina Steve. Ang bahay na ito ay regalo sa'min ng mga parents niya. Meron sana kaming dalawang maids pero tinanggihan ni Steve. Ang dahilan niya sa mga magulang namin ay para raw matuto kami. Pero, alam ko naman talaga ang totoo kaya ayaw niya.Pumasok kami sa loob ng bahay, malinis ito at kumpleto na rin ang gamit.“Dalawa ang kwarto rito, kaya tig-isa tayo. Ayoko ng may kasama sa kwarto.” Sabi ni Steve at iniwan na ako. Umakyat na ito sa kwarto niya dala ang gamit niya.Napatingin ako sa maleta ko, tapos ay sa hagdan na aakyatan ko dala ang maleta. Napabuntong hininga na lamang ako sa kawalan ng choice. Iaakyat ko mag-isa ang maleta ko.Nahirapan man, at natagalan ay na i-akyat ko pa rin ang mga gamit ko. Pagkapasok ko sa kwarto ko ay ibinagsak ko ang sarili sa kama dahil sa pagod. Muntik na akong makatulog kung hindi lamang kumatok si Steve.“Hoy! Magluto ka na ng tanghalian! Gutom na ko!” Sigaw nit
Magbasa pa
Chapter Eleven
WARNING!! RATED SPG!_______________________Napapansin ko na ilang araw na umaalis si Steve. Hindi s'ya rito kumakain, kaya naman mag-isa palagi akong kumakain.Hindi ko alam kung saan ba s'ya napunta, pero umuuwi s'ya na nakainom. Hindi man lasing na lasing dahil nakakapag maneho pa ito pauwi. Madalas akong nasisigawan nito sa tuwing may inom s'ya. Pero lahat 'yon ay binalewala ko kahit na nasasaktan ako. Inintindi ko na lamang.At ngayon nga ay naghihintay na naman ako sa kaniyang pag-uwi. Kahit ilang beses niya akong ipagtabuyan, wala akong pakialam. Hindi ko alam kung kailan nagsimula, pero...'yong crush ko lang sa kaniya noon ay biglang lumala. Bigla na lamang akong nagising na gusto ko s'yang alagaan, na gusto kong matanggap n'ya rin ako.Gusto ko rin tuparin ang hiniling ni Nicole na h'wag kong sukuan si Steve. Dahil gusto kong maniwala na, matututuhan din ako nitong mahalin.Agad akong tumayo sa pagbukas ng pinto. Hindi ako magtataka kung isang araw ay sira na ang aming pint
Magbasa pa
Chapter Twelve
Ang balak kong gigising ng maaga para hindi maabutan ni Steve ang nangyari, ay hindi ko nagawa. Dahil nagising ako na wala na sa tabi ko si Steve. Hindi ko tuloy alam kung ano ang naging reaction niya na nalamang ako ang ka-siping niya kagabi. Umupo ako at sumandal sa headboard ng kama, binalot ang sarili sa comforter ni Steve. Napapikit ako sa isiping baka nandidiri na sa'kin ngayon si Steve dahil hindi si Nicole ang katabi niya.Napamulat ako dahil sa pagbukas ng pinto ng banyo. Doon, lumabas ang hinahanap ko. Nakatabing lamang ito ng towel sa pambaba at walang saplot pang itaas. Itinaas ko naman lalo ang comforter habang napapalunok sa kaba.Walang emosyon ako nitong tinignan habang nagtutuyo ito ng kan'yang buhok.“Ano pang ginagawa mo d'yan? Bakit hindi ka pa magbihis at bumalik sa kwarto mo?” Malamig nitong tanong bago pumasok sa loob ng kaniyang walk-in-closet.Nanlulumo naman akong nagbihis habang nasa loob pa s'ya. Pagkatapos ko magbihis ay lumingon pa ako sa pinasukan niya
Magbasa pa
Chapter Thirteen
Pinalampas ko ang nangyari nang araw na 'yon. Nanahamik ako, wala s'yang narinig mula sa'kin. Wala rin naman itong binanggit na kahit ano nang araw din na 'yon. Balik kami sa normal na parang walang nangyari. Ibig kong sabihin sa normal namin ay, nagpapaka-asawa ako sa kan'ya. At hindi naman ako nag e-exist sa kaniya. 'Yon ang normal para sa pamumuhay namin bilang mag-asawa. Nagkakasabay kami kumain kung minsan, pero para lang kaming magkaibang tao na nagkasabay sa isang resto. Walang nagsasalita, kahit kumusta ay wala. Still okay for me... Akala ko okay na, dahil hindi na s'ya umuuwi ng lasing dahil dito na s'ya nag-iinom sa bahay. Not until, one night he came with a girl...Natigilan ako nang pagbuksan ko ng pinto si Steve, dahil may kasama ito. Hindi lang basta kasama dahil pagbukas ko ng pinto ay naghahalikan pa ang mga 'to. Titig na titig ako sa kanilang dalawa na halos kainin na ang mga sarili nila. Hindi ko alam kung bakit hindi ko matanggal ang tingin sa dalawa. Gayong para
Magbasa pa
Chapter Fourteen
“Be ready, we're leaving in an hour.” Sabi ni Steve bago ito umakyat sa kan'yang kwarto. 'Yon lamang ang sinabi nito pagkapasok at hindi manlang ako tinignan. Hindi ko alam kung bakit at kung para saan. Pero, may hint na ako na tungkol ito sa family gathering kaya naghanda na ako.Nag bodycon dress ako na dark blue at stilettos na black, pinatungan ko lamang ito ng black coat. Itinaas ko ang aking buhok na naka pony. Pagkatapos ay lumabas na ako dala ang aking sling bag. Paglabas ko ay saktong labas lang din ni Steve. Saglit lamang itong napatingin sa'kin bago ako nilampasan at naunang bumaba ng hagdan. Wala naman akong nagawa kundi ang sumunod na lamang sa kan'ya.Nag dire-diretso ito sa kaniyang sasakyan kaya sumunod ulit ako at naupo sa passenger seat. Pagkasakay ko ay agad niya itong pinaandar kahit hindi ko pa nakakabit ang aking seatbelt.“Saan tayo pupunta?” Tanong ko rito.“My mom's birthday.” Maikling sagot nito.Tss. Hindi manlang sinabi bago kami umalis, pupunta kami ng
Magbasa pa
Chapter Fifteen
Tumagal lang kami ng ilang oras sa bahay ng parents ni Steve bago nagpaalam sa mga ito na uuwi na.Ang pag-uusap naman namin ni Asher ay hindi na rin naman tumagal, dahil biglang lumapit sa amin si Steve. Hindi ko alam kung ako lang ba, pero para silang may alitan magkapatid dahil sa tinginan nilang dalawa. Hindi ko na lamang pinansin pa.“Bisitahin n'yo naman kami ng madalas dito sa bahay.” Sabi ng Mommy ni Steve. Hindi ko alam kung kailan pa ba kami naging close para maging ganito siya. Samantalang alam naman naming lahat na kasal lang sa pilit ang nangyari sa'min ng kaniyang anak.Umaasa pa rin talaga sila...“Kapag hindi na busy mommy..” Nakangiting sagot naman ni Steve. “O sige. Mag-iingat kayo.”“Salamat po, happy birthday po ulit.” Sabi ko naman.“Salamat iha... Hindi na nagpunta ang Mommy at Daddy mo. Busy daw kasi sila,” hindi naman na bagong balita 'yon. Lagi naman talaga silang busy.“Sige na Mom, pakisabi na lang kay Daddy umuwi na kami.”“Sige, ingat sa pagda-drive Steve
Magbasa pa
Chapter Sixteen
Masakit na katawan ang nararamdaman ko bago ko dahan-dahang imulat ang aking mga mata. Bumungad sa'kin ang amoy ng ospital at ang maliwanag nitong ilaw. Sa pagdilat ng mga mata ko ay agad may lumapit sa'kin.“Hey... May masakit ba?” Nagaalalang tinig nito.Dahan-dahan ko itong tinignan upang malaman kung sino. Nagbabaka sakali na si Steve ang aking unang makikita. Pero ..“A-Asher...” kapatid niya ang kasama ko ngayon.“May masakit ba sa'yo? Gusto mo ba tawagan ko ang doctor? Wait lang—”“H'wag na...” putol ko sa sinasabi niya dahil mukha itong natataranta. “Okay na ako, medyo masakit lang katawan ko.” Nanghihina kong saad sa kausap. Tinitigan ako nito ng ilang segundo, eto na naman ang hindi ko mabasang ekspresyon niya.“Gusto mo bang itawag ko 'to sa parents mo? O sa kaibigan mo?”“No! H'wag...” mabilis kong sagot.“Why?”“Ayoko silang maabala, ayoko silang mag-alala...” kahit na kaibigan ko lang ata ang mag-aalala. “Si Steve na lang... Baka... Naghihintay na 'yon sa bahay,”“Hindi
Magbasa pa
Chapter Seventeen
Ilang araw na akong hindi kinokontak ng kaibigan ko na si Amarah. Hindi ako sanay ng ganito kaya napagpasyahan ko na puntahan siya sa bahay nila sa San Carlos. Pero bigo ako dahil ilang araw na raw ito hindi umuuwi sabi ng kanyang Mommy. Umuwi muna ako dahil hapon na rin. Bukas ko na lang siya pupuntahan sa kan'yang resort at baka nandoon lang siya. May problema siguro ang isang iyon.Pagkarating ko sa bahay ay nagluto lamang ako ng gabihan kahit hindi naman ako sigurado kung dito kakain si Steve. Maghapon ito laging wala dahil sa trabaho sa company nila. Tapos uuwi siya rito ay gabi na at lasing pa.Kumain ako ng mag-isa pagpatak ng gabi dahil mukhang wala na namang plano na rito kumain si Steve. Habang nagliligpit ako ng aking kinainan ay bigla namang may kumatok sa pinto. Katok na para bang gusto nang sirain ito.Siguradong si Steve na 'to...Agad akong tumungo sa pinto para pagbuksan siya. Lasing na lasing na si Steve ang bumungad sa'kin. Muntik pa itong matumba sa'kin dahil nak
Magbasa pa
Chapter Eighteen
“Why are you here? May problema?” Amirah asked me. Nandito ako ngayon sa resort niya sa Isla Haven para bisitahin siya. Ilang araw pa bago ako pumunta at sinigurado na wala na akong galos o pasa.“Ikaw nga dapat kong tinatanong. Bakit ka nandito? Ilang araw ka na raw hindi umuuwi ah!” Bigla itong natahimik sa aking sinabi. Nakaupo kaming dalawa sa buhanginan sa ilalim ng puno malapit sa dagat.“They want me to marry someone,” saad nito. “Sinabi na sa'yo?”“No, I just accidentally heard them. They're talking about the family of the guy who they want me to marry with.” Tumingin ito sa'kin na may malulungkot na mata. “Now, I really understand your situation. Like you, I'm started to hate my parents.” She said with sad voice.“A...” Tawag ko sa pangalan nito bago ko ito niyakap. “H'wag kang pumayag please...”Ayokong maranasan niya ang mga nararanasan ko ngayon. Maaaring hindi sila pareho nang lalaki, pero hindi pa rin niya ito kilala. Hindi niya alam ang pwedeng mangyari sa kan'ya. A
Magbasa pa
Chapter Nineteen
Ilang araw ako pabalik-balik sa hospital para magpa-check kung buntis nga ako. And yes, I'm pregnant. I'm four weeks pregnant. Masayang-masaya ako sa nalaman, sa tuwa ko ay agad kong pinuntahan ang kaibigan sa Isla Haven. “A!” masigla kong bati sa kaibigan pagkarating ko sa rest house nito.“B?” nagtataka nitong tawag sa'kin. “Napadalaw ka?” agad itong lumapit sa'kin at niyakap ako. Ganoon din naman ang ginawa ko sa kan'ya.“I have a good news!” masayang-masaya kong balita rito na lalo niyang ipinagtaka.“Good news? Kelan ka pa nagkaroon ng good news sa buhay?” agad ko itong inirapan ng pabiro.“Bastos ka kausap! Pero, ngayon meron na. Hindi ka ba masaya?” “M-Masaya naman... Ano ba 'yon?”Hinila ko ito palapit sa kan'yang sala at pinaupo sa sofa bago huminga nang malalim. Ang aking mga ngiti ay hindi na mabura sa aking labi. Nawiwirduhan naman akong tinignan ng aking kaibigan.“A...” Tawag ko sa pangalan niya, naghihintay naman ito ng kasunod. “I'm pregnant!” Nakangiti kong sabi.A
Magbasa pa
PREV
12345
DMCA.com Protection Status