STELLA “KAMUSTA ang meeting with Mr.Chan?” nakangiting tanong saakin ni Eman nang dalhin nanaman ako nito sa shop na pinuntahan namin kahapon. “Ayos naman, I tried to ask him about doon sa naitanong ko sa’yo kahapon.” Kibit balikat kong sabi sa kaniya habang kumakain. Sa kaniya ko talaga unang sinadya na sabihin ang bagay na iyon at masasabi ko na magaling siyang umarte dahil hindi ko manlang nakita ang kakaibang emosyon sa kaniya. “Really? What did he say then?” napatingin ako sa kaniya at titig na titig ito saakin. Huli ka, edi naging enteresado ka ‘rin sa punto ko. “Sabi niya personal matters na daw. Akala ko may makukuha kaming sagot kasi kahit mga ka schoolmate ko nag-iintay ng sagot. Lalo na sa anak nito sigurado kami na gwapo ‘din yun! Sabi nga noong isang babae kung makikita niya daw ang batang anak ni Mr.Chan ay handa siyang bumukaka dito.” Tinignan ko ng taimtim si Eman at nakita kong napangiti siya dahil doon hanggang sa tumawa na. Tuwang-tuwa ka dahil akala mo totoo n

SINUSUNDAN ni Theo ang kotse ni Eman habang siya ay malayo sa mga ito. Hindi niya pwedeng ilapit ang sasakyan dahil makakahalata ito. Gamit niya ang isang tracker upang malaman kung saan ito nagpupunta. Maya-maya ay huminto ito sa isang malaking bahay na malayo sa mga kabahayan, tila isa itong mansion na hindi ganoong ka-luma ngunit sapat na upang mahalatang abandunado dahil sa daming dahon na nakakalat sa paligid. “Kaninong bahay ito?” tanong niya sa sarili at bumaba. Nakita niya ang kotse ni Eman sa isang tabi. Alam niya na walang ibang tao doon dahil na ‘rin sa wala siyang nararamdaman. Sumilip siya sa loob at nang masigurong walang ibang tao ay pumasok siya sa loob. Hinahanap niya kung saan dinala si Stella habang pilit na dinadama kung nasaan ang presesnya nito. Hindi siya pwedeng pumasok sa pinakang loob dahil kailangan pa niyang tawagin si Philip. Kahit na wala itong ibang kasama ay maaaring paparating na ang mga ito dahil hindi basta-basta magdadala ng hostage ang isang tao

NAKAUPO ako ngayon dito sa labas ng kwarto ni mama habang nasa tabi ko si Philip. Hindi muna kami pumasok sa loob dahil gusto ‘daw akong makausap nito. “Alam mo bang sa ginawa mo ay maaaring pumunta sila dito ng hindi natin alam?” kalmado ngunit tila napapagod na sabi saakin ni Philip. Aminado ako na mali na lumaban ako mag-isa, pero kaya ko naman. Kaya ko kung hindi ganito ka kumplikado. Nakatingin ako kanina pa sa kwintas na ibinigay ni Lilia saakin. Sa tuwing naaalala ko kung paano siya nawalan ng buhay sa harapan ko ay nanghihina ako. “Sinabi kong makinig ka saakin Stella,” hindi ko na napigilan ang sarili ko at humarap dito. “Nangyari na ang nangyari Philip, ang kailangan nalang nating gawin ay labanan sila.” Seryoso kong sabi. “Ang hirap kasi sa’yo akala mo madadaan ang lahat sa dahas,” nag-iwan ito ng tingin saakin. “Anong sinasabi mo? Hindi ba pinatay niya ang pamilya mo? Hindi ba ito ang dahilan kung bakit ka nagtayo ng agency, ang maipaghiganti mo ang pamilya mo!” umiling

HINDI makapaniwalang napayakap si Stella sa batang mabilis na lumapit papunta sa kaniyang gawi. “Princess!” napakunot ang mga noo nila Ace, Harris at Lucas dahil sa biglang dumating. Humahangos din ang isang babae na nakasoot ng makapal na jacket katulad nung batang tumakbo papunta sa gawi ni Stella. “P-Princess, anong ginagawa mo dito?” nauutal na tanong ni Stella sa anak ngunit hindi siya sinagot ng bata dahil napatingin ito sa lalaking nasa harapan nito. Napatingin din si Stella kay Ace dahil doon, sobrang bilis ng tibok ng kaniyang puso na akala mo ay galing siya sa marathon. Napalunok siya ng madiin habang pinagpapawisan na siya ng malapot kahit pa na malamig sa lugar na kinalalagyan nila. “S-Stella m-magpapaliwanag ako—” napahinto sa pagsasalita si Ave ng sumingit si Ace. “Sino siya?” kahit hindi nakatingin kay Stella ay alam niya na siya ang kinakausap nito. “A-Ah s-siya si—” muli ay hindi natapos ang kaniyang sasabihin ng si Princess naman ang magsalita. “Ikaw ba ang daddy

MABILIS na lumapit si Philip kay Ace dahil nagsisimula nang tumingin sa kanila ang mga taong nakikipaglamay. Ayaw niya na mag panic ang mag tao na nasa loob kung kaya hangga’t maaari ay itatago nila ang nangyayari. “’Wag mong isigaw Ace, maaaring malagay sa alanganin ang buhay ng lahat ng taong naririto kapag nag-panic sila.” Natigilan si Ace at napatingin sa mga tao na naroroon. Humarap si Philip sa harapan at doon kinausap niya ng mahina si Theo. “Theo gusto ko na kunin niyo ang plate number ng kahit isa sa sasakyan na dala nila. Kung maaari ay malagyan sana ng tracker ang isang kotse.” Tumango si Theo sa kabilang linya at binaba na ang telepono. “Theo tignan mo,” napatingin si Theo sa tinuro ng kaibigan at doon ay nanlaki ang mata ng makita si Eman kasama si Stella. “Patay na,” mahinang sabi nito at nakita na nagsilapitan ang mga tauhan ni Eman sa kanila upang i-assist papunta sa sasakyan nito. “Ellias, lumabas ka bilis. Ilagay mo itong tracker jan sa kotse na malapit lang.” tum