He started walking while still carrying me like a baby. Todo ang kapit ko sa kanya kasi ayaw kong mahulog. And I want to feel his hot body against my burning skin. Hindi ko na kaya pa ang mga nararamdaman ko sa oras na ito. "Sh*t," mahinang mura niya ulit at sabay kaming natigilan nang may pumutok sa labas.My eyes widened in shock. At hindi ako nakapaghanda noong binaba niya ako. I am still topless so I quickly picked my shirt before wearing it again."Ano 'yon?" natatarantang sagot ko kaya tiningnan niya ako bago suya umiling."I'll go check," sabi niya at mabilis niya akong iniwan doon habang nakaawang ang mga labi. Gusto ko siyang sundan pero imbes na gawin iyon ay tahimik na lang akong bumalik sa quarters. Namataan ko pa na may mga gwardyang nagtatakbuhan kaya mas binilisan ko ang paglalakad pabalik ng quarters. Saktong pagbukas ko ng pinto ng quarters ay tumambad sa akin sila Tiya Mila, Ate Gina, Ate Andeng at Manang Janet na mukhang biglang nagising dahil sa putok."Feigh! Sa

Dumaan ang ilang araw at ilang linggo ay hindi pa rin umuuwi ang Senyorito. Si Manang Janet ang umastang parang may-ari ng buong mansyon ay siya ang nag-utos sa amin ng kung ano-ano. Wala akong ibang magawa kundi sumunod. Matamlay ang buo kong katawan sa bawat araw na lumilipas at pilitin ko mang maging masigla ay hindi ko talaga magawa."Ayusin niyo ang paglilinis. Saka ikaw, Feigh, dalhan mo ako ng juice dito, ngayon na," striktang utos ni Manang Janet habang siya ay komportableng nakaupo sa couch at halos humiga na."Opo," sabi ko saka mabilis na sinunod ang utos niya.Lahat kami ang abala sa paglilinis ng mga sahig kahit wala namang dumi kasi pinakuskos ni Manang Janet ang bawat sulok. Sobrang kintab na ng mga tiles pero hindi pa siya kunteto kaya halos mamatay na kami sa pagod pero wala ni isang nagreklamo. Rinig kong pinalinis niya rin ang lahat ng mga sasakyan sa garahe na hindi ginagamit."Bruha, feeling may-ari," biglang sabi ni Ate Gina na sumabay sa akin kasi inutusan rin si

"Ate Gina," muling sabi ko kaya parang biglang siyang bumalik sa huwisyo.Ngumiti siya ng pilit sa akin saka tumawa ng mahina pero alam kong pilit lang rin iyon."Tara na, Feigh. Tapusin na natin 'to," sabi niya saka mabilis na nagpatuloy sa pagtatrabaho kaya dahan-dahan narin akong bumalik sa mga ginagawa ko ng hindi naaalis ang kaba sa akin.Matapos ang paglalagay namin ng mga groceries sa pantry ay kaagad kaming inutusan ni Manang Janet na maglinis sa bodega ng mansyon. Dalawa lang kami ni Ate Gina kaya matagal kaming natapos. Maraming mga alikabok at maraming mga daga. Itong parte lang yata ng mansyon ang talagang madumi dahil sa mga nakatambak na mga gamit na matagal na yatang hindi nagagamit. Kain lang ang naging pahinga namin ni Ate Gina. At gabi na kami natapos kaya wala na talagang lakas ang katawan ko."Feigh, diretso tulog na kaagad ako," sabi ni Ate Gina habang naglalakad kami pabalik sa quarters. I am dead tired so when we got to our quarters I immediately cleaned mysel

I didn't expect this kind of pain. Para akong binabawian ng buhay ng paunti-unti. I am not hurting physically but my heart is in pain. I am in deep pain. Parang ayaw ko na. Ayaw ko na."Tiya Mila, ayaw ko na po. Uuwi na lang po ako kina Tatay," humahagulgol na sabi ko."Sa quarters bilis," tarantang sabi ni Tiya Mila saka sabay nila akong inalalayan ni Ate Gina para dalhin sa quarters. Hinang-hina at humahagulgol akong naglakad at pagkarating sa quarters ay pabagsak akong umupo sa kama ko saka napatakip sa buong mukha gamit ang palad."Anong problema mo, Feigh?" nag-aalala na tanong ni Tiya Mila saka pinilit akong tingnan siya. Puno ng mga luha ang mga mata ko pero klaro pa rin siya sa paningin ko."U-uuwi na po ako—""Bakit? Anong problema? Bakit? sabihin mo sa akin," sabi niya pero iling lang ang sinagot ko doon.I fell in love with our boss. Hindi maaari pero hindi ko na nagawa pang pigilan. I gave myself to him, all of me. Simula pa lang alam ko na dapat na paglalaruan niya lang ak

Napabuntong hininga ako matapos kong bilangin ang perang laman ng sobreng iniwan niya. Saktong dalawampung libo ang laman ng sobre tulad ng binigay sa mga kasamahan ko. Mabilis kong pinunasan ang tirang luha ko sa pisngi bago ako bumuga ng hangin.The pain is still here. At hindi ko alam kung kailan mawawala ang sakit. Pakiramdam ko hindi na mawawala ito at iyon ang nakakatakot.Matapos kong pakalmahin ang sarili ay mabilis akong naglakad palapit sa mansyon. Nasa tapat pa lang ako ng main door ay kitang-kita ko na ang maraming mga magagandang babae sa receiving area. May mga lalaki rin at lahat sila ay nagtatawanan. Kaagad akong nanliit nang makita ang mga magagandang babae na walang kapintasan sa katawan.The woman who named Daisy is also there and the guy who named Gin. Kaagad akong napalunok habang pinapanood silang nag-uusap at nagtatawanan.These people are living like a queen and king. Magkakapareho ng antas sa buhay at hindi tumatanggap ng dukha. Kaagad lumamlam ang mga mata ko