Angela’s POVKasabay ng pagbagsak ng hawak ‘kong bote ng tubig sa lupa ay ang paglambot ng binti ko. Napahawak ako sa katawan ng puno. Napapikit ako, hindi ko alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko. Hindi ko naman siya kaano-ano pero bakit malaki ang epekto ng masamang balitang yun sa akin. Naging maagap silang daluhan ako na makatayo.“Are you okay?” Nag-aalalang tanong nila. Tango lang ang naging sagot ko.“Kailangan na nating umalis.” Seryosong saad ni Bernard ngayon ko lang sila nakitang sumeryoso ang mukha. Kahit hindi nila sabihin alam ‘kong apektado din sila sa pagkawala ni Lalaine dahil na rin siguro kay Rafael. Nagpaalam agad kaming umalis at babalik na lamang sa ibang araw. Tahimik kaming nakasakay sa helicopter. Narinig kong kausap ni Bernard si Xandro tungkol sa nangyari. Hindi na rin ako nagtanong pa dahil wala akong lakas ng loob. Nang makalapag na kami sa mansyon ay nagpaalam na agad sila sa akin. Nagmamadali silang umalis pagkatapos nilang magbilin na magpahinga ako

Angela’s POV Mabigat ang aking katawan nang umalis ako sa mansyon. Matapos ng nangyari sa amin ni Rafael. Nang pigilan niya akong umalis at sinabi niyang mahal niya ako ay naging marupok akong tugunin ang biglang pagkabig niya sa akin at paghalik. Matagal bago nagproseso sa utak ko ang mga nangyari nagtagpuan ko na lang ang aking sarili sa ilalim niya at pareho kaming walang saplot sa katawan. Matinding sakit ang naramdaman ko nang tuluyan niya akong maangkin. Pagkatapos ng nangyari sa amin ay tinuloy ko pa rin ang pag-alis dahil alam kong nagawa lang niya yun dahil sa kalasingan niya. Gaya nga ng sinabi niya, kahit kailan hindi ko mapapalitan si Lalaine. Wala akong pinagsisihan dahil ginusto ko ang nangyari sa amin. Dala na rin siguro ng pangungulila ko sa kanya at sa nararamdaman ko kaya hinayaan ko siyang may mangyari sa amin. Umaasa akong matagpuan rin niya ang sarili niya sa pag-alis ko. Umaasa akong makabalik siya sa dating sarili at malagpasan ang sakit na dinulot

Angela’s POVMasaya akong nakatungtong na ulit ako sa airport ng pilipinas. Isang taon na rin ang nakalipas. Kalalapag lang ng eroplano na sinakyan namin mula sa Korea. Isang linggo matapos akong i-uwi ni Ma’am Freida sa mansyon nila ay lumipad na agad kami patungong Korea. Para sa skin care products na dene-develop ng malaking companya doon at exclusibong nakapangalan sa ‘Amore Corporation’ ang kompanyang pagmamay-ari ng asawa ni Ma’am Frieda na si Sir Allen Kim isang half Korean at and half Filipino.Hindi ko alam kung paano ako naka-alis ng pilipinas na walang sapat na dukomento. Basta ang sabi sa akin ni Ma’am Frieda siya na raw ang gagawa ng paraan. Gamit ang pangalang Marinor Velez ay nagawa ‘kong maka-alis ng bansa.Ako ang nagsilbing sekretarya ni Ma’am Frieda. Taga sagot ng tawag at taga check ng appointments niya. Naging mabuti sila sa akin kaya ginawa ko ang lahat para suklian yun. Sobra-sobrang tulong ang nabigay nilang mag-asawa sa akin. Mabait parin ang diyos dahil hindi

RAFAELI am now looking at the most beautiful girl in my eyes. She’s wearing an elegant red dress, revealing every inch of curves of her body. Walking like a fragile crystal. And smiling like an angel in front of every people at these huge events. Where she is the center of attractions.Nang makita ko siyang bumaba sa mamahaling kotse habang inaalalayan ng isang koreanong business man na si Kim Jang Jun. Isa sa pinakabatang ceo na naka base sa Korea. Ay gustong-gusto ko nang takbuhin siya at agawin ang kamay niya. Isang taon,Isang taon ko ng hinahanap ang babaeng hindi ko matagpuan.Ang babaeng basta ko na lang pinaalis at sinaktan.Kulang na lang baliktarin ko ang buong Pilipinas mahanap ko lang siya. I was too desperate to ser her again.Nasa abroad ako, because of expanding our hotelier business when Fernan called me.“I found her.” He said.Nang marinig ko yun sa kanya ay tumigil ang mundo ko. Kaagad akong umuwi kahit nasa kalagitnaan pa ako ng meeting. Kung alam lang niya kung

ANGELA “Mahal mo ako? Paano nangyari yun? Diba si Lalaine ang mahal mo noon?” Tanong ko sa kanya matapos ko siyang maitulak sa pagkabigla. Napabuntong hininga siya at nakita ko ang lungkot sa kanyang mga mata. Hindi ko rin akalain na maririnig ko yun mula sa kanya.“Simula ng makilala kita, unti-unting nabuo ang pagtingin ko sa’yo. Mahirap ipaliwanag Angela, siguro kaya lagi kong gusto na makita ka at makasama dahil nabaling na ang atensyon ko sa’yo. Lalo na noong pinagtabuyan na ako ni Lalaine at sinabi niyang hindi siya nagsisisi na iniwan niya ako. Natuon lang ang buong atensyon ko sa’yo kaya siguro maluwag na rin sa loob ko na tangapin na makasal sa’yo. Pero nang malaman ko ang dahilan ng pag-iwan sa akin ni Lalaine. Nasaktan ako at na-guilty. Ang akala ko noon pareho pa rin ang nararamdaman namin sa isa’t-isa. Sinisi ko ang sarili ko nang mga oras na yun dahil sa kabila ng paghihirap niya noong bigla siyang umalis. Mas lalong lumalim ang galit ko sa kanya. Dahil hindi ko alam a