“BAKIT KAHIT na anong gawin ko, hindi ako maging masaya, ha Genis?” Umiiyak na tanong ni Wendy, kinuyumos nito ang hawak na papel, “Bakit lahat ng mahal ko, iniiwan ko? Ano bang nagging malaking kasalanan ko?” Pagkatapos umiyak ay bigla itong tumawa ng malakas, “Sige, iwanan nyo na lang ako. Pareho-pareho lang kayo!!!! Si Papa, nasaan siya ngayon? Bakit hindi man lang niya ako dinadalaw ditto?” Sigaw nito sa kanya. Hindi umimik si Genis. Paulit-ulit lang naman si Wendy sa mga sinasabi nito. Apat na taon na ito sa sanitarium. Ipinasok niya ito duon pagkatapos nitong malulong sa bisyo at mawala sa katinuan. Marahil ay hindi nito natanggap ang pagkamatay ng ama nito. Ang kanyang Ninang Linda naman ay bigla na lamang nawala at hanggang ngayon ay di pa rin niya alam kung nasaan. Kahit naman trinaydor siya ng kanyang Ninong Ben ay nag-aalala pa rin siya para sa kalagayan ni Wendy dahil kahit paano, kung wala ito nuon sa tabi niya, baka napariwara na rin siya. Si Wend

“MAARI KO bang mahiram ang anak ko bukas?” Tanong ni Genis nang tawagan siya nito umaga ng Sabado. Kahapon lang ay nagmessage siya rito para ipaalala ang tungkol sa annulment papers nila ngunit hindi naman ito nagreply tungkol duon. “Hindi ba dapat pinag-uusapan na natin ngayon pa lang ang tungkol sa annulment?” aniya rito, “Pirmahan mo na ang documents para maprocess na iyon sa lalong madaling panahon!” naiinip na sabi niya rito. “Hindi ka na talaga makapaghintay na makasal kay Tom. Bakit, mas magaling ba sya sa kama kesa sakin?” May sarcasm sa tonong tanong nito sa kanya. Nagpanting ang mga tenga niya. Gusto sana niyang isagot ditto na ni minsan man ay hindi niya ibinigay ang kanyang sarili sa iba ngunit naisip niyang hindi niya ito bibigyan ng satisfaction na malaman ang kung anuman sa kanila ni Tom. “Kung anuman ang nangyayari sa aming dalawa ni Tom, labas ka na dun. Pero isang bagay lang ang gusto kong tiyakin saiyo, napakalaki n

“NASAAN SI GERTRUDE?” Pormal na tanong ni Amanda sa lalaki. “Natutulog na. Nalibang ka yatang masyado sa date mo kaya nakalimutan mong may anak ka,” sarcastic na sagot sa kanya ni Genis. Nagpanting ang mga tenga niya. Wala itong karapatang sumbatan siya bilang ina. “Hindi moa lam kung anu-anong mga isinakripisyo ko para sa anak ko!” Inis na sabi niya rito saka pumasok sa loob para kuhanin ang bata. Dumilim ang anyo niya nang makita ang alak sa bar table. “May alaga kang bata pero umiinom ka? Hindi ka pa rin nagbabago! Napaka-iresponsable mo pa rin at napaka-selfish!” Sumbat niya rito. Marahas siyang hinawakan sa braso ni Genis. “How about you? Nagawa mong itago sakin si Gertrude ng limang taon? Ano sa palagay moa ng mararamdaman ko?” Galit na tanong nito sa kanya. “And what do you expect me to do, tawagan ka at ipaalam saiyo ang tungkol sa anak natin? Ni hindi mo nga ako kinikilala bilang asawa, hindi ba?” Singhal niya

NAKITA NI GENIS na sumandal si Carina sa dingding at waring nahihirapang humawak ito sa dibdib. Biglang nawala ang inis niya rito, napalitan iyon ng pag-aalala, “Hey, Carina, what’s happening?” “Please call my doctor,” nanghihinang sabi nito sa kanya, “I need to see him now. I can’t breathe,” dagdag pa nito. Natatarantang pinaupo niya ito sa couch saka tinawagan ang doctor nito. Mabuti na lamang at mabilis itong sumagot. Tumawag rin siya ng ambulance para madala si Carina sa ospital. Nagi-guilty tuloy siya. Alam niyang may kinalaman siya kaya ito nagkaganuon. Sumakay na rin siya ng ambulance, hawak niya ang isang kamay nito habang patungo sa ospital. Gusto niyang sapakin ang sarili habang nakikitang nahihirapan si Carina. Wala na ba talaga siyang alam gawin kundi ang magpahirap sa mga damdamin ng mga ito? “You’ll be fine, okay,” sabi niya rito habang awing-awang nakatingin ditto. Hindi niya mapapatawad ang sarili kapag may nangyar

“NO. THIS IS YOUR PARTY. Hindi magandang iwanan mo ang mga kaibigan mo,” sabi ni Genis sa babae, nilapitan niya ito at hinalikan sa nuo, “Just enjoy the party and don’t worry about me, okay? Tumatanda na siguro ako kaya hindi na ako nag-eenjoy masyado sa mga ganitong bagay,” pagdadahilan niya sa dalaga. “I think I’ll go ahead. I’ll see you tomorrow, okay?” “Genis?” Nagproprotesta ang mukha nito. Hinawakan niya ang baba ni Carina at itinaas ang mukha nito paharap sa kanya, “Sweetheart, it’s your special day. Pasensya ka na kung killjoy ako. Talaga lang hindi maganda ang gising ko ngayon kaya as much as I want to, hindi ko na kayang makipagsabayan. I’ll see you tomorrow, okay?” aniya at muli itong hinalikan, this time sa mga labi. Buong init naman siyang ginantihan ng halik ni Carina. Ngunit bago pa makarating sa kung saan ang halik na iyon ay mabilis na siyang kumalas ditto, “Baka hinahanap ka na ng mga friends mo. Hindi na ako magpapaalam sa