MAYOR VERNAN WALTON"BAKIT ayaw mo ba sa akin, sweetie pie!"Napahilot naman ako sa aking sentido. Halos araw-araw nandito na lang si Annie sa munisipyo. "Marami pa akong paper works, Annie. Puwede ba, pahingain mo muna ako," naiiritang saad ko sa dalagang sundalo.Nakasimangot na naman ito."Sabihin mo na kasi na ayaw mo sa akin! Para naman hindi na ako pabalik-balik dito!" aniya nagdadabog. Lumapit ito sa akin at umupo sa aking kandungan. Panay ang halik sa aking leeg, paakyat sa aking mukha at mariin akong hinalikan. Dahan-dahan ko naman itong itinulak."Stop, okay. Bigyan mo naman ng konting respeto ang sarili mo!" Nagulat ito sa sinabi ko. Kahit ako nabigla rin sa sinabi ko.Umalis ito sa aking kandungan. "Gan'yan ba ang tingin mo sa akin? Sobrang baba na talaga?" mahina itong napatawa.Napabuntonghininga naman ako. Napatitig ako kay Annie. Sa pananamit pa lang niya, sobrang layo ito sa naging babae ko. Mahilig magpantalon si Annie. Naka-ponytail ito at syempre medyo maluwag

CADEN SALVACIONHANGGANG ngayon, hindi pa rin ako makapaniwala na wala na si Annie. Si Vernan, nagbago na rin. Naging mailap na ito sa grupo. Lagi niya sinisisi si Zeus."Caden, hindi mo kasalanan kung bakit namatay si Annie. Nalulungkot din ako, naging mabait at matulungin si Annie sa akin noong pinagbubuntis ko ang mga anak natin," mahinang saad ni Liana sa akin.Humarap naman ako sa asawa ko. Pilit naman ako ngumiti rito. "Ganito na ba ako kasama? Nawala na ang mga anak natin. Si Annie, namatay na walang kalaban-laban! Pakiramdam ko kasalanan ko ang lahat na ito. Lagi na lang ako hinahabol ng kamalasan!" Niyakap naman ako ng mahigpit ni Liana. "Lahat may chance magbago, Caden. At masaya ako na nakita ko na inaayos mo ang iyong buhay.""Thank you, love. Dahil sa'yo, naitama ko ang pagkakamali ko sa buhay,"maluha-luhang saad ko. Alam kong malalampasan ko rin ito. Hindi ko rin maiwasan mag-isip at parang nawawala na naman ako sa katinuan."Cheer-up na, okay. Naniniwala ako, kung hin

LIANA GUILLERMO SALVACIONLAKING pasasalamat ko na pinayagan ako ni Caden na sumama sa medical mission. Balik sa normal ulit ang aming buhay. Paminsan-minsan, hindi pa rin maiwasan na naalala ang aming anak. Hanggang ngayon, hindi pa rin namin sila matagpuan."Liana?"Napalingon naman ako kay Colt. Nandito ako ngayon sa aking tent."Kuya?"Napabuntonghininga naman ako. Alam ko na ang lahat. Si Kuya Colt, pumasok ito bilang isang tauhan ni Caden para malapit sa akin. Ikinuwento niya sa akin ang lahat. Ampon lang ako nila Tatay Liam at Nanay. Sabi ni Kuya Colt, kinuha lang daw ako sa hospital at tinakas. Halos dalawang dekada rin bago ako natagpuan ni Kuya. Sinabi niya rin sa akin na namatay na Ang aming parents sa isang ambush. Bago ito nagpakilala na kapatid ko, nakakuha na pala ito ng DNA TEST na patunay na magkapatid kami."We need to talk.""Ano po iyon?" nagtatakang tanong ko rito."Kailangan na natin bumalik sa Manila. Nakalaya na si Liam."Si Tatay?"Anong ibig mong sabihin, Kuy

How lucky I got Liana, to be in my life. I feel more loved than ever. It terrifies me to think she could leave at any second. It scares me and I hope that will never happen."Boss, tuloy ang transaction mamayang gabi," aniya sa akin ni Budz."Good. Ayusin mo na rin ang mga baril na i-deliver natin," saad ko rito.Isa na ako sa pinakamatanyag na negosyante sa iba't ibang bansa. Kilala na ang pangalan ko sa business world.Hindi ko ito sinasabi kay Liana. Ang alam lang niya, ang mga negosyo ko ay mga empire hotels and restaurants. Mayroon din na resorts at mga malalaking bar.Hawak-hawak ko na ang tatlong organization, kung saan lalo pa lumago ang mga negosyo ko. At kinatatakutan na ako sa business world.Lumipas ang taon, halos tumigil na rin kami kakahanap sa quads. Pero, patuloy pa rin ang imbestigasyon at sa pagkawala nila.Ang asawa ko naman, isang ganap na Doktor na ito. Hanggang ngayon, hindi pa rin kami biniyayaan ng anak. "Boss Caden, hinahanap ka pala kanina ng isang napakaga

GABRIEL LEE"Ugh, fuck!"Napahiyaw naman ang aking kaniig sa lakas ng aking pagbayo. Napatingala ako at napapikit habang walang humpay ang paglabas-masok ng aking pagkalalaki sa kan'yang basang-basang lagusan."Ouch! Gabriel, masakit na!" umiiyak na saad niya."Ahhh...fuck! I'm near!" ungol kong saad sa kan'ya."Kanina mo pa sinasabi na malapit ka na! Ouch, tama na!" hiyaw niya.Nakatuwad ito at nakasubsob ang mukha sa unan. Malakas ko hinampas ang pisngi ng kan'yang puwet. Bumakat naman ang palad ko.Narinig ko na palakas na palakas ang kan'yang pag-iyak.Damn!Inis na hinugot ko ang aking sandata."Get out, bitch!" galit na saad ko rito. Dali-daling dinampot naman niya ang kan'yang saplot na pakalat-kalat sa sahig.Napabuntonghininga naman ako. Napatingin naman ako sa aking pagkalalaki na nahuhumindig sa tigas.Kumuha ako ng isang stick na sigarilyo at pumunta sa terrace. Hindi ko na alintana ang aking kahubdan.Hindi ko alam kung anong kulang sa buhay ko. Pera, babae, halos lahat