LIANA GUILLERMO SALVACIONLAKING pasasalamat ko na pinayagan ako ni Caden na sumama sa medical mission. Balik sa normal ulit ang aming buhay. Paminsan-minsan, hindi pa rin maiwasan na naalala ang aming anak. Hanggang ngayon, hindi pa rin namin sila matagpuan."Liana?"Napalingon naman ako kay Colt. Nandito ako ngayon sa aking tent."Kuya?"Napabuntonghininga naman ako. Alam ko na ang lahat. Si Kuya Colt, pumasok ito bilang isang tauhan ni Caden para malapit sa akin. Ikinuwento niya sa akin ang lahat. Ampon lang ako nila Tatay Liam at Nanay. Sabi ni Kuya Colt, kinuha lang daw ako sa hospital at tinakas. Halos dalawang dekada rin bago ako natagpuan ni Kuya. Sinabi niya rin sa akin na namatay na Ang aming parents sa isang ambush. Bago ito nagpakilala na kapatid ko, nakakuha na pala ito ng DNA TEST na patunay na magkapatid kami."We need to talk.""Ano po iyon?" nagtatakang tanong ko rito."Kailangan na natin bumalik sa Manila. Nakalaya na si Liam."Si Tatay?"Anong ibig mong sabihin, Kuy
CADEN SALVACION"Do you think na papatayin ko siya, kahit masaktan ka pa? May isang salita ako, Liana. Kaya lang naman siya pinatay dahil nanlaban siya. Kailangan din namin proteksyunan ang aming sarili," mahinahong saad ko sa aking asawa.Hindi ko alam kung paano ko ipaliwanag ang lahat sa kan'ya. Ang bilis ng pangyayari. Maraming namatay na tauhan ni Liam, tamang-tama na nahuli namin ito ng buhay."I-Ibig sabihin, marami kayo nandoon! Nag-iisa lang si Tatay noong nahuli niyo ito!" Umiiyak na saad niya.Napahilamos naman ako sa aking mukha. "Tanungin mo ang iyong kapatid, kahit siya, saksi sa lahat na nangyari!"Yumuko naman ito habang patuloy umiiyak.Nilapitan ko naman ito at niyakap. "Love, please. Kahit maraming kasalanan si Liam, alang-alang sa'yo, hindi ko siya ginalaw. Nagkataon lang na nanlaban siya."Umangat naman ang kan'yang ulo. Pinunasan ko ang luha sa basang-basa niyang mukha."P-Puwede ko ba siyang dalawin? Si Nanay n-nasaan siya?!""Nandoon pa siya sa morgue. Ang nana
How lucky I got Liana, to be in my life. I feel more loved than ever. It terrifies me to think she could leave at any second. It scares me and I hope that will never happen."Boss, tuloy ang transaction mamayang gabi," aniya sa akin ni Budz."Good. Ayusin mo na rin ang mga baril na i-deliver natin," saad ko rito.Isa na ako sa pinakamatanyag na negosyante sa iba't ibang bansa. Kilala na ang pangalan ko sa business world.Hindi ko ito sinasabi kay Liana. Ang alam lang niya, ang mga negosyo ko ay mga empire hotels and restaurants. Mayroon din na resorts at mga malalaking bar.Hawak-hawak ko na ang tatlong organization, kung saan lalo pa lumago ang mga negosyo ko. At kinatatakutan na ako sa business world.Lumipas ang taon, halos tumigil na rin kami kakahanap sa quads. Pero, patuloy pa rin ang imbestigasyon at sa pagkawala nila.Ang asawa ko naman, isang ganap na Doktor na ito. Hanggang ngayon, hindi pa rin kami biniyayaan ng anak. "Boss Caden, hinahanap ka pala kanina ng isang napakaga
CADEN SALVACION"Ayos na ba ang lahat?" tanong ko kay Cayeth. Isa ito sa empleyada ko na aking inutusan sa gagawing surpresa para kay Liana. "Okay na, Sir. Kinausap ko na rin ang hospital.""Good. Mamayang hapon, magpadeliver ka na agad ng roses.""No problem, Sir. Basta relax lang kayo at naka-ready na ang lahat.""Wahhhh, Caden!"Damn! "Thank you, Cayeth. Tawagan mo lang ako kapag may kailangan ka pa bilhin," saad ko rito, nagpaalam na ako at pinatay ang tawag.Halos madapa naman ako tumakbo paakyat sa taas."Love?!" saad ko naman na kinakapos ang paghinga."Si Baby Cassy," aniya sabay turo sa anak namin sa isang sulok.Nakabihis na ang asawa ko at paalis na ito papuntang hospital."Nasaan ba ang Yaya ni Baby Cassy?" nanghihinang tanong ko naman."Nag-day off. Daddy's duty," aniya ni Liana, lumapit ito sa akin at hinalikan ako sa labi. "Bye, love. Ingatan mo si Baby Cassy, iyong milk niya dapat Luke warm lang."Napapailing naman ako nilapitan si Baby at binuhat ito."Don't swallow
GABRIEL LEE"Ugh, fuck!"Napahiyaw naman ang aking kaniig sa lakas ng aking pagbayo. Napatingala ako at napapikit habang walang humpay ang paglabas-masok ng aking pagkalalaki sa kan'yang basang-basang lagusan."Ouch! Gabriel, masakit na!" umiiyak na saad niya."Ahhh...fuck! I'm near!" ungol kong saad sa kan'ya."Kanina mo pa sinasabi na malapit ka na! Ouch, tama na!" hiyaw niya.Nakatuwad ito at nakasubsob ang mukha sa unan. Malakas ko hinampas ang pisngi ng kan'yang puwet. Bumakat naman ang palad ko.Narinig ko na palakas na palakas ang kan'yang pag-iyak.Damn!Inis na hinugot ko ang aking sandata."Get out, bitch!" galit na saad ko rito. Dali-daling dinampot naman niya ang kan'yang saplot na pakalat-kalat sa sahig.Napabuntonghininga naman ako. Napatingin naman ako sa aking pagkalalaki na nahuhumindig sa tigas.Kumuha ako ng isang stick na sigarilyo at pumunta sa terrace. Hindi ko na alintana ang aking kahubdan.Hindi ko alam kung anong kulang sa buhay ko. Pera, babae, halos lahat
SALVE MATIAS"H-HUWAG!"PILIT akong nagpupumiglas habang hinuhubad ni Captain Lee ang aking saplot. Hindi ko lubos akalain na ganito ang gagawin niya sa akin. Lubos ang tiwala ko sa kan'ya. "Ayoko na sasaktan kita in physically, Salve. After this, hindi kita basta-basta itatapon lang na parang basura," aniya na inumpisahan halikan ang aking leeg."R-Rape po ito!" Umiiyak na saad ko.Hinaplos naman niya aking mukha. Napabuntonghininga ito. "I'm sorry," aniya at tumayo ito. Dinampot ang aking mga damit at nilagay sa aking harapan. Napatingin naman ako kay Sir Gabriel."Magbihis ka na. Ipapalipat kita sa guest room. Bukas puwede ka na mag-uumpisa magtrabaho dito sa mansion," aniya at lumabas na ito sa silid.Napahikbi naman ako. Natatakot na ako kay Sir Gabriel. Mas gustuhin ko na umuwi na lang sa amin. At Least doon, safe pa rin ako. Kahit konti lang ang kita namin sa pagtitinda ng ulam, nakaraos naman kami sa aming pang-araw-araw.Maya maya lang may kumatok sa labas ng pinto. Dahan-
SALVE MATIAS"Kuya Alfred, pakisabi na lang po kay Gabriel na gagabihin ako."Umalis na naman kasi si Gab. Hindi ko alam kung ano ang pinag-abalahan niya."Sige, Miss Save."Dahil sa kagustuhan ni Gab, may sariling driver/ bodyguard ako. Kahit saan ako pumunta, kasa-kasama ko ito. Sa ngayon, hindi ko pa alam kung anong relasyon na meron ba kami. Mahal ko si Gabriel. Naramdaman ko naman ang pag-aalaga niya sa akin kapag magkasama kami. Napag-usapan na rin namin na huwag daw muna ako magbuntis. Hindi pa raw siya handa. Naintindihan ko naman. Kahit ako, gusto ko muna makatapos ng pag-aaral."Alis na po ako, Kuya Alfred," aniya ko naman. "Ingat ka."Ngumiti naman ako at sumakay na sa sasakyan. Mayroon kasi kami group activities mamayang hapon, kaya gagabihin talaga ako.Wala naman problema kay Gabriel. Ang ayaw lang niya ay lumapit or makipagkaibigan ako sa mga lalaki.Medyo napapansin ko na rin ang paghihigpit niya. Kung sa mansion naman, ayaw rin niya na nakipagkuwentuhan ako sa kan'
"Umalis po ba si Gabriel?" tanong ko sa guwardiya. "Yes, Miss Salve. Kasama si Alfred." Tumango na lang ako at pumasok na ulit sa loob ng mansion. Halos wala ng pakialam si Gabriel sa akin. Basta nakikita lang niya ako na nandito sa mansion. Minsan nagpaalam ako rito na uuwi sa bahay ng parents ko at doon matutulog, pero nagalit ito sa akin. Minsan lang ako dumadalaw sa mga magulang ko. Pero, kailangan ko rin bumalik agad. Inu-orasan ni Gabriel ang bawal pag-alis ko sa bahay. Kahit pagpasok ko sa university, alam niya ang bawat schedule ko. "Babalik na dito sa mansion si Senyorita Hannah," aniya ng isang tauhan ni Gabriel. Napatigil naman ako. Paakyat na sana ako papunta sa aking silid. Hindi naman nila ako napansin. "Paano si Miss Salve?" tanong naman ng isa. "Huwag na natin iyan pag-uusapan. Bumalik na lang tayo sa pagbabantay sa labas!" Napalinga naman ako. Uuwi na dito sa mansion ang asawa ni Gabriel. Anong karapatan ko pa dito? Ang sakit! Pakiramdam ko, dinudurog