Library

Search

Home / Romance / Revive the Escape / Chapter 11 - Chapter 20

All Chapters of Revive the Escape: Chapter 11 - Chapter 20

27 Chapters

Chapter 11

There's a people...in the dark?Pinagkibit-balikat ko na lamang ang lahat. Para bang wala 'yong pinagkaiba sa mga nobelang nabasa ko. A plotline? Is he just gives me idea for a story, then?“I'll drive you home,” siya nang napansin ang pagtila ng ulab. “Good idea,” paghinga ko nang malalim at hindi na pumalag sa suhestiyon niya. Lumiwanag lamang ang mukha niya. Hindi ko na pinansin nang biglang mapansin ang hindi ko inaasahan sa ilalim ng kaniyang table.“Libro...” “Tayo na?” pagtayo niya na tumabon sa liwanag na sumisilay sa libro. Napansin ko ang paglunok niya at hindi na ako nag-usisa nang mapagtanto ang isang bagay. Pinagbuksan niya ako ng pinto ng sasakyan niya na labis kong kinagulat. Nagulat na nga ako na hindi ko man lang ito kanina napansin, isa pa itong mga galawan niyang nagpabalik sa mga imahinasyon kong saglit atang napiga dahil sa mga nangyari. “Thanks,” sabi ko nang tuluyang makapasok. Bitbit ko ang basahan at nagsimula nang isipin kung ano ang sasabihin kung saka

Last Updated : 2022-11-09

Chapter 12

Just as usual I'm on my journal. Rinig na rinig sa katahimikan ng silid ang pagsulat ko roon.Darkness. What accompany the darkness?Naalala ko ang lalaki, ang kaniyang matalinhagang binanggit sa kubo. Kahit sinabi kong mas makatotohanan pa ang kwento kaysa roon, binabagabag pa rin ako.Napalukso ako nang biglang may busina sa labas. Dali-dali kong tinago ang journal at namamawis na tinungo ang pinto. Bumungad sa pagbukas ko ang pamilyar na sasakyan. At hindi 'yon kay Dan!Hinintay kong bumaba ang kung sino. Abot-abot ang talahip ng dibdib ko. Nag-guilty ako sa hindi ko malamang dahilan. Naririnig ko ang boses ni Dan sa likod ng aking isipan. Nanlalamig akong tinatanaw ang pgbaba nang lalaking may malawak na ngiti sa mga labi.“Hi,” aniya.“A-anong ginagawa mo rito?” halos hindi ko mahanap ang boses sa sumasabay na kabog ng dibdib.“Hindi pala ako welcome?” biro niyang tinatago ang sakit sa mukha.Hindi ko na lamang pinansin. Sana nagbiro na lamang siya. Nag-guilty ako sa hindi ko ka

Last Updated : 2022-11-12

Chapter 13

Hindi ko naman talaga inisip ang paggising nang wala siya. Ngunit nang marinig ang sinabi ay natanto ko. Bakit nga ba wala ito? Sino ang pinuntahan nito?Hindi ko man gusto ngunit nakukuryos ako. Gusto kong maging masaya para sa kaniya at hayaan siya sa kaniyang ginagawa.“Hindi. Okay lang, Dan,” pagbitiw ko sa kaniyang malagkit na tingin. Naduduwag sa kumakabog na dibdib sa gustong usisain.“Okay lang talaga. Hindi mo kailangang hintayin ako sa paggising-” napasinghap ako sa kamay niyang napadpad sa buhok ko.Inayos niya ang pagkagulo no'n habang hindi mawala ang kakaibang tingin. “Pero gusto ko. Hindi ayos sa aking wala ako sa tabi mo,” may himig ng paghihirap ang kaniyang tinig.“Dan...” kinakapos sa hingang sambit ko. Gusto kong pigilan ang paglambot ng aking mukha. Ang simpleng reaksiyon niya nga lang ay nagpabilis nang tibok ng puso ko. Kaya paano pa ang mga salitang binabanggit niyang halos paulit-ulit nag-replay sa utak ko?“M-may gagawin pa ako Dan,” ulit ko sabay layo sa

Last Updated : 2022-11-14

Chapter 14

Noon o ngayon, walang pagbabago. O mas mainam sabihing mas lumalala ang pakiramdam na nabibilanggo sa sariling bahay mo. Kung nang nakaraan ay walang pag-alinlangan sa akin ang lakbayin ang kastilyo, ngayon ay nagdadalawang isip ako. Dati ay inakala kong walang ibang naninirahan at masukal ang lugar na ito, ngunit kahit sa gubat ay may napapadaan, at hindi ako tangang hindi nalalaman ang ibig niyong ipakahulogan.Nanatili lamang ako sa bintana ng aking silid, sa pagkakataong 'to ay napansin ko ang pagdaan ng pamilyar na sasakyan. Hindi ito huminto ngunit humina ang takbo. Bumakas pa ang windshield at tumambad ang hindi man nakatingi sa pagkakataong 'to ay nababakas ng karismang lalaki. Sa pagbaling nito sa silid na kinaroroonan ko ay ang siyang pagsilaw ng diyamante sa tainga nito.“Baliw talaga,” bulong ko. Hindi ito ang unang pagkakataon na halos huminto ito sa tapat ng gate, bumubusina pa ng ikatlong beses. Sa tuwing napadaan siya ay wala si Dan, kaya hindi ko siya pinagbuksan. Ni

Last Updated : 2022-12-15

Chapter 15

“Not the whole town,” sabi niya, napakamot sa batok at para pang nahihiyang hindi makatingin ng deritso. “Just this part of the town....”“Ah, right!” Natanto ko at nanlalaki ang mga mata sa mangha. “This town is so far big and wide for you to manage it yourself... Wow!” “I just told you I'm not alone in this,” singit niya.“Oh!” Natawa ako. “Yeah, you said that. My bad!”“That's fine,” natawa na lang rin siya. “You know, only few know exactly how big this landmass of the entire town, so understandable!”Nang marinig 'yon ay gumaan ang dibdib ko. “Kung gano'n ay ayos lang na nagkamali ako,” sabi ko at napangiti na lamang. “Saan banda ka ba nagkamali?” seryoso naman siyang bumaling.Bigla tuloy akong nagtaka. “I mean,” napalunok ako. “Though it's a bit of mistake, it's still a mistake. That's what I thought...” Nawala na ang ngiti sa mga labi kong sinisilip ang reaksiyon niya. “Don't you think I'm right?”“I don't think so,” nagkibit-balikat siya. Nagtaka naman akong napakurap-kur

Last Updated : 2022-12-17

Chapter 16

Akto akong kakawayan nang babae ngunit umiwas na ako ng tingin. Pumasok akong mabigat Ang dibdib.Hindi alam kung bakit naiinis ako. Walanghiyang Dan na 'yon at nagdala pa ng babae! Ano ang gusto niyang palabasin do'n?Naninikip ang dibdib ko at ilang oras rin akong sa banyo. Naririnig ko ang pagbukas ng silid at pagpasok ng kung sinong may marahang mga hakbang. Hindi ko na lamang pinansin at pinakalma ang sariling hindi maintindihan.Akala ko tuluyan na akong kumalma nang lumabas ako, ngunit halos maluwa ako nang bumungad siyang may nanlalamig na mga mata sa akin.Natawa ako. “Hindi makapaghintay, huh?”Nangunot naman ang noo niya, para pang may ibang iniisip na saglit na nahiya. Hindi ko siya pinansin at naupo sa kabilang dako. Narito ba ito para pagsabihan ako nang kung ano-ano?Sa isiping 'yon ay nagpapasikip sa puso ko. Dapat ay wala akong pakialam, ngunit ito ay hiqndi makalaban sa isiping ayos lamang ang ginagawa niya habang ang bawat paglabas ko ay isang malaking usapin.Tumik

Last Updated : 2022-12-23

Chapter 17

Hindi ako nagtagal sa hapagkainan. Iniwan ko ang dalawang natulala sa bigla kong pagtayo. Sino ba ang gugustohing manatili roon kung panay ang kanilang tinginan?Binuklat ko ang journal at isinasapuso ang nilalaman. Ang mga pangarap kong nakakulong sa mga pahina ay isa-isang naglabasan!Lahat ng 'yon ay may panimula... Ang pagtakas sa seldang pinagkulongan ang daan sa kasiyahan!Hindi lamang ang bayan na lumalaking kulongan, kundi ang sumisikip na tahanan ni Dan ang kailangan kung takasan. Ito ang klase ng seldang walang sinuman ang nagnanais lisanin.Ngunit iba ako sa karamihan...Hindi ako tulad ng inakala ng mga kapatid ko. O kung gano'n man, hindi ako habang buhay na martyr, at magpadala sa bugso ng damdamin!Nagsimula kong ihanda ang sarili, pasikretong inantabayan ang kanilang mga hakbang. Bawat umaga'y wala si Dan, habang ang babaeng Vivien ang pangalan ay matiyagang nagluluto ng pananghalian. 'Yun lamang 'ata ang Kaniyang alam.Kung titingnan ay walang magdududang isa lang siy

Last Updated : 2023-01-05

Chapter 18

Hindi ko mapigilang isipin ang nangyayari sa loob habang ako ito'y nakatulala sa mdilim na langit. Inasahan kong susunod ang Vivien ngunit taliwas sa aking inaasahan. May mga bagay na kahit hindi ka sigurado ay malakas ang kutob na nasa dibdib mo. Mga ideyang hindi ko mapigilan at napaniwala ang aking isipan.Tulad ng matandang nahiwalay sa kaniyang supling...“May mga bagay na hindi natin mapigil, ija,” sabi niya minsan. “Hindi dahil natatakot tayo ay hindi na natin isipin ang posibilidad. Ikaw, bata ka pa, at ang libro ay tiyak na maglalagay sa'yo sa kapahamakan.”Habang sinasabi niya 'yon ay malalim ang kaniyang iniisip. Alam kong ang laman ng kaniyang mga salita ay nag-uugat sa kaniyang karanasan kaya sinapuso ko ang gano'ng posibilidad. Sabi ko naman makaraan, “Pero 'yon nga lang ba ang posibilidad, lola? Kapahamakan nga lang ba?”Ang tanong ko 'yon ang gumulat sa kaniya. Napangiti at may maligayang kislap sa mga mata. Sabi niya, “Napakahusay mong mag-isip, ija. Gusto mo bang sim

Last Updated : 2023-01-08

Chapter 19

Makitid ang daan at hindi abot tanaw ang pupuntahan. Ang pagtakas ko'y nauugnayan sa gano'ng kaisipan. Ngunit sa gabing 'to, luminaw ang noon ay malabo. “I have a question, Mario,” sabi kong hindi na makatingin sa kaniya. “I hope you don't mind?”“I don't!” agap niya at natawa na lamang kaming dalawa. “So where's the question?”“It's not actually a question but a direction, Mario,” napaiwas na lamang ako ng tingin.Saglita siyang natigilan. “Don't tell me you don't know the way to my post-office?”“What?” Napakurap-kurap ako, bigla ay naalala ang kaninang biro niya. “Seryoso ka bang pupunta ako?”“If you don't mind?” Kumislap ang kaniyang mga mata, ang kislap nito ay nangungusap sa hindi ko malamang dahilan.“I don't mind,” agap ko, pansin ang kaba sa kabila ng ngiti niya. Halos mapatalon siya, habang natulala na lamang ako sa kaniya. Magsusuli lang naman ng hiniram 'di ba?“Then I entertain your question the next time. I think you need time to polish that question first,” sabi niya

Last Updated : 2023-01-09

Chapter 20

Halatang nagtaka siya ngunit hindi ko na pinansin. Ang nanlalamig niyang mata ay unti-unting nagpakalma sa akin. Gusto kong magalit at mainis ngunit ang kalituhan niya ay kakaiba ang hatid sa akin.Akto akong tatalikod sa kaniya nang matigil sa higpit nang biglang pagkapit niya sa braso ko. “We need to clarify something here, Liz,” seryoso ang boses niya at natulala na lamang ako imbes na mapadaing.Gusto ko na lamang maiyak. “Clarify what, Dan?” tanong ko, pinipilit ang ngiti sa kabila nang pagkabog ng dibdib.Hindi na ba siya makapaghintay na ako na ang kusang sumuko? Marahil kilala niya ako nang lubosan, at alam niyang kahit magkamali siya'y wala siyang makukuhang ni kirot sa aking mga mata!“I actually expected you to act like nothing happene. But perhaps I don't know you really well, Dan?” pagod ang boses na saad ko.Nagdalawang isip pa siya o sadyang hindi sigurado sa sasabihin. Ngunit bakas sa mga mata ang kakaibang emosyong ayokong pangalanan. Paano niya nakakayang magkaroon

Last Updated : 2023-01-09

PREV

NEXT

SCAN CODE TO READ ON APP

DMCA.com Protection Status