I immediately pushed him away. Mabilis pa sa alas kwatro akong tumayo at hinawakan ang aking labi. Nanlalaki ang mga mata kong tinitigan siya. Ngunit ang gago, pikit na ang mga mata nito at kung hindi ako nagkakamali, he’s snoring!Mabilis kong pinunasan ang aking labi at nagpakawala ng marahas na hininga. Irita kong nilapitana ng switch at ini-on ito. Ang dahilan kung bakit agad akong natisod at napaupo sa kandungan ni Fox ay dahil hindi ko nakita ang paa niyang nakaharang dahil naka-off ang ilaw ng paligid. Tanging sa lampshade lamang nanggagaling ang ilaw kanina.As soon as I turned on the light, I looked back at him. Mariin kong kinagat ang aking ibabang labi.Should I continue what I did a while ago? Parang hindi ko na yata kayang lumapit pa sa kanya o hawakan man lang siya dahil sa nangyari kanina.Napahawak ako sa ‘king sintido at nagdesisyong ipagpatuloy na lang ang aking nasimulan. Nilapitan ko ito at siniguro munang natutulog ito. I tapped his cheeks first and when I finally

“I’m totally fine. Hindi mo na kailangan pang mag-alala.” “Who the hell told you I’m worried?” I rolled my eyes. Tumayo ako at umikot sa harap niya. “I am fine now, okay? Wala na, oh? Hindi na ako nanginginig. I am fine now so you can leave now.” Sinamaan lang ako nito ng tingin. Hindi ko talaga makuha-kuha ang tumatakbo sa isip ng lalaking ‘to. A moment he’s very caring and then he would suddenly act rude to me. Hindi ko alam kung may sayad ba ito o ano? Tinitigan ako nito na para bang sinusuri ako kung nagsasabi ba ako ng totoo o hindi kaya mas pinag-igihan ko ang pagngiti. Ewan ko ba sa kanya kung bakit pa ito bumalik. He was just hugging me the whole time until I calmed down. “Yeah? And you think I will believe you?” pamimilosopo nito. Tinaasan ko siya ng kilay. “May sira ka ba sa utak? Maayos na ako, oh. At saka, bakit ka pa ba kasi bumalik? Nag-aalala ka bas a ‘kin? Crush mo ba ako?” Halos hingalin na ako sa sunod-sunod na tanong na aking binitiwan. Hindi ko maintindihan k

“Fox?” Wala itong imik. He’s just staring over the horizon. Ang tanging naririnig ko lang ay ang paghampas ng alon, ang pag-ihip ng hangin, at mga kuliglig sa gabing ito. “How selfish can you get, Ivy?” Napatingin akong muli sa kay Fox nang magsalita ito. “Anong ibig mong sabihin?” Umiling ito. “Nothing. Let’s go.” Hindi na nito dinugtungan pa ang kanyang sasabihin at nauuna ng umalis. I bit my lower lip before I silently followed him. Wala na akong balak pang magsalita o kulitin siya. I am totally fine with this. Gusto ko na talaga umuwi. Nagpaalam na kami sa kanila. Wala na si Floryn dahil advisable sa kanya ang magpahinga ng maaga dahil buntis siya. We bid goodbyes to his grandparents and his Lola was the one who send us off. Sa loob ng sasakyan ay sobrang tahimik naming. His eyes are fixed on the road and not caring if I’m still here. Gusto kong mag-initiate ng usapan. Hindi ako sanay sa tahimik lalo na’t alam kong may kasalanan ako. Ewan ko ba pero rito nati-trigger ang anx

“Fox, ano ba?! Ano bang nakain mo? Why the hell are you doing this to me?!” Kulang na lang ay manginig ako sa sobrang galit. “Stop being so childish!”Ngunit tila ba ay hindi niya ako naririnig. He just continued typing shits on his laptop and not even giving me any glance. Nangingimi tuloy akong batuhin siya ng unan.He brought all my clothes! Hindi ko alam kung paano siya napayagan ng hotel na ‘yon na kunin ang mga gamit ko na walang permission mula sa ‘kin, o dahil isa siyang sikat na nilalang. But hell, sinong nagbigay sa kanya ng ideya na pumapayag akong dito ako manirahan.Inis akong umalis sa kanyang opisina at nagtungo ako sa pool area kung saan niya tinapon ang aking phone. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin natatawagan ang anak ko. Baka nag-aalala na ‘yon sa ‘kin. Ayaw ko pa naman sa lahat ay ang mag-alala sa ‘kin sin Finn.Lumapit sa ‘kin si Aling Betty at naglagay ng isang baso ng juice sa ‘king tabi ngunit hindi ko siya pinansin. This is abduction. Kini-kidnap niya ako. M

“Ma’am, ako na lang po ang papasok sa loob,” saad ni Sheeha. Hindi ako nito hinintay na makapagsalita. Basta na lang itong lumabas ng sasakyan at nagmamadaling pumasok sa loob ng building. Akmang susundan ko na sana ito nang makarinig ako ng pag-click ng sasakyan. At hindi ako tanga para hindi malamang ni-lock niya ang pinto. I took a very deep breath and sighed. “Ano ba kasi ang gusto mo? Paano mo nalamang dito kami pupunta?” He just shrugged off his shoulders. “I told you already. Si Floryn nag-utos sa ‘kin na sunduin kayo.” “Lie. Hindi alam ni Floryn na pupunta kami ngayon sa wedding cake designer niya,” I said and turned to him. “Are you stalking me? What the hell?” He licked his lower lip. “Have you finally decided?” Mariin kong pinikit ang aking mga mata. Bakit ba ganito siya? Bakit lagi niya akong iniipit sa dalawang choices na alam ko namang talo ako o lugi ako. Bakit ang galing niyang manipulahin ang buhay ko? “Seryoso ka ba roon?” I asked. “Do you really think I’m ki