“คุณจำกฎได้ใช่ไหม”“จำได้แม่น! เริ่มเกมได้แล้ว” เขาตะคอกใส่ฉัน ฉันเลิกคิ้วขึ้นมองเขาและพฤติกรรมของเขาก่อนจะลากเก้าอี้ออกจากโต๊ะอาหารตรงหน้าเขา ฉันนั่งบนเก้าอี้เพื่อให้แน่ใจว่าทุกย่างก้าวของฉันจะต้องดูเซ็กซี่ ฉันไม่สามารถลืมสิ่งที่เขาบอกฉันเมื่อคืนนี้ อย่าแตะต้องฉัน... ฉันจะทำให้แน่ใจว่าร่างกายของเขาต้องการฉันและมีเพียงฉันเท่านั้น“งั้นเรามาเริ่มด้วยคำถามง่ายๆ กันดีกว่า” ฉันยิ้มให้เขาและเขากลอกตามาที่ฉัน“ฉันเคยเห็นคุณดูฟุตบอลเป็นส่วนใหญ่ แล้วใครชนะรางวัลนักเตะยอดเยี่ยมแห่งปี 2016 ในโลก?” ฉันถามและเขาก็เยาะเย้ยฉันว่า "คริสเตียโน่ โรนัลโด้" เขาตอบและฉันปรบมือเล็กน้อย "คำตอบที่ถูกต้อง"“ใครคือเลขาธิการสหประชาชาติ?”“อันโตนิโอ กูเตอร์เรส” เขาตอบถูกต้องโดยไม่ลังเลใดๆ“ก๊าซชนิดใดที่พบในดาวพฤหัสบดีเป็นส่วนใหญ่”“ไฮโดรเจนและฮีเลียมธรรมดา” เขาตอบอย่างภาคภูมิใจเมื่อฉันยิ้มให้เขาเมื่อตอบคำตอบที่ถูกต้อง“ตอนต่อไป ใครคือผู้ก่อตั้งบริการโซเชียลเน็ตเวิร์ก ทวิตเตอร์?” ที่คำถามนี้ ฉันเห็นเขาดูประหม่าเล็กน้อยฉันรู้ว่าเขาไม่มีความรู้เกี่ยวกับไซต์โซเชียลมีเดียเพราะเขาไม่ได้ใช้เลย แต่แล้วเขาก็ตอบว่า "มาร์

“ผมไม่มีคำพูดใดจะบอกให้คุณรู้ว่าตอนนี้ผมรู้สึกมีความสุขแค่ไหน และผมไม่รู้ว่าจะพูดอะไรที่จะทำให้คุณสบายใจกับผม แต่ผมหวังว่าคุณจะเข้าใจสิ่งที่ผมรู้สึก สำหรับคุณ มองเข้ามาในดวงตาของผม คำพูดไม่สามารถกำหนดได้ว่าผมต้องการคุณมากแค่ไหน แต่แล้วผมก็รู้ขีดจำกัดของตัวเอง ผมมีศักดิ์ศรีของตัวเอง ผมจะไม่แตะต้องคุณเลยถ้าคุณไม่ต้องการให้ผมทำ” เขาพูดจบ ก็เพียงพอแล้วที่ความประหม่าและความวิตกกังวลทั้งหมดของฉันจะลดลง รอยยิ้มเล็กๆ ปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของฉัน ขณะที่ฉันจ้องไปที่ลูกตาสีน้ำตาลของเขา เมื่อฉันเห็นความจริงในตัวเขา ฉันกะพริบตาหลายครั้ง สูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วพยักหน้าให้เขา โดยแจ้งให้เขาทราบว่าฉันพร้อมแล้ว พร้อมสำหรับเขา ขณะที่กล้ามเนื้อในมือของฉันเริ่มผ่อนคลาย เขามองลงมาที่ฉัน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความจริงใจขณะที่ฉันปล่อยให้เขาเอามือออกจากหน้าอกของฉัน สายตาที่เร่าร้อนของเขาจ้องมองไปที่ผิวหนังที่ส่องแสงของฉัน ทำให้ฉันหน้าแดงไปหมด และในขณะที่ฉันกำลังจะอ้าปากพูด เขาก็ก้มหน้าลงที่ผิวหนังที่อ่อนนุ่มระหว่างหน้าอกของฉัน เพียงแค่สัมผัสของเขาก็เติมเต็มร่างกายของฉันด้วยความคิดและความปรารถนาที่บ้าคลั่ง ฝ่ามือของฉ

พอใจกับงานของฉัน ฉันจูบกระดาษและยิ้มให้ตัวเอง แล้วเดินกลับไปที่ห้องที่ฉันพบว่าเขายังคงหลับใหลอยู่เดาว่ามีคนเหนื่อยจริงๆ เมื่อเดินไปที่ข้างเตียง ฉันวางดอกกุหลาบไว้บนหมอนพร้อมจดหมายแล้วก้มลงจูบที่หน้าผากของเขา “เดี๋ยวฉันกลับมา” ฉันกระซิบและหยิบกระเป๋าเงินขึ้นมาจากโต๊ะข้างเตียง ฉันวิ่งออกไป มีความสุขและตื่นเต้นที่จะกลับมาหาเขาและครั้งนี้ตลอดไป เมื่อฉันเดินออกจากอาคาร ผู้คนที่ผ่านไปมาก็หันกลับมามองมาที่ฉันครั้งแล้วครั้งเล่าก่อนจะเดินจากไป ฉันยังอยู่ในเสื้อเชิ้ตและกางเกงวอร์มของแซคคารี"อะไร? ฉันสวมเสื้อผ้าของสามี” ฉันยกมือขึ้นในอากาศด้วยความรำคาญ ทันทีที่ฉันบอกว่าคนมองไปทางอื่น ฉันก็บ่นว่า "คนสมัยนี้" ฉันพึมพำกับตัวเอง ทันทีที่แท็กซี่มาจอดข้างหน้าฉัน ฉันก็รีบเข้าไปบอกที่อยู่ของบ้านที่ฉันกับเคียร่าอาศัยอยู่ เขาดึงมิเตอร์ลงและขับรถออกไปโดยใช้ GPS ฉันยิ้มเมื่อมองออกไปนอกหน้าต่าง พระอาทิตย์ตกดินแล้ว และตอนนี้ก็เจ็ดโมงครึ่งแล้ว ทุกอย่างดูไม่จริงดังนั้น โลกของฉันเปลี่ยนไปอย่างไรในหนึ่งปี ฉันยังไม่อยากเชื่อเลย ฉันตกหลุมรักผู้ชายคนหนึ่งที่คิดว่าเขาเป็นรักแท้ในชีวิตของฉัน จากนั้นฉันก็เชื่อว่าการแต