“ผมทำไม่ได้!” ฉันได้ยินเขาและทันใดนั้นรถก็หยุดด้วยเสียงร้องดังมาจากล้อ รู้สึกว่าตัวเองกระตุกไปข้างหน้าเนื่องจากการหยุดกะทันหัน แต่โชคดีที่เข็มขัดนิรภัยช่วยชีวิตฉันไว้"คุณพระช่วย! แซคคารี?” ฉันถามอย่างงงๆ เมื่อเห็นเขาใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดหน้า เครื่องปรับอากาศเปิดอยู่แต่เขาก็ยังเหงื่อออก“อะ-เกิดอะไรขึ้น” ฉันถามช้าๆ เขามองมาที่ฉันแล้วใส่ผ้าเช็ดหน้ากลับเข้าไปในกระเป๋าเสื้อของเขา“ไม่มีอะไร” เขากระซิบและขับรถไปอีกครั้ง ตลอดทางที่ฉันเฝ้ามองดูพฤติกรรมแปลก ๆ ของเขา"เกิดอะไรขึ้นกับเขา?" ฉันสงสัย บางครั้งเขาก็จะหันมาหาฉันแต่เขายังคงปากแข็ง พฤติกรรมของเขาทำให้ฉันได้สมมติฐานแปลกๆ และในทันใดฉันก็เอาแต่บ่นว่าเขากำลังพาฉันไปที่ไหน เขากำลังพาฉันไปที่ใดที่หนึ่งเพื่อทำร้ายฉัน? ไม่ เขาสามารถทำร้ายฉันได้ไหม เขาจะทำร้ายฉันไหม ฉันกำผ้าของชุดของฉันและกัดริมฝีปากของฉัน นิ้วของฉันกระตุกอย่างต่อเนื่องและดวงตาของฉันก็ถูกต่อยโดยไม่ได้ตั้งใจเพราะน้ำตาที่ขู่ว่าจะหลุดออกไปทุกขณะ ฉันกลัวไหม รถมาหยุดก่อนอาคาร อาคารมีชื่อเป็นตัวหนาว่า "Sullivan Real Estate" ฉันลงจากรถและมองขึ้นไปที่อาคาร ตึกนี้ตั้งตระหง่านข่มขู่อาคารใก

“พ่อสับสนแต่มีความสุขที่ได้เดินจากกรงของมัน พ่อกลับมาหาครอบครัวและตัดสินใจว่าจะเลิกเป็นมาเฟีย พ่อได้รู้ว่าโลกมาเฟียไม่ได้มีไว้สำหรับพ่อ พ่อไม่สามารถอยู่ที่นั่น ดูเหมือนว่าปู่จะไม่ไว้ใจพ่อจริงๆ ดังนั้นเขาจึงลงนามในความประสงค์ของเขาทั้งหมดในชื่อของลูก จูเลียต พ่อคิดว่าพ่อหาเงินได้มากพอที่จะใช้ชีวิตอย่างมีความสุขให้พ้นจากอาชญากรรมและอาชญากร แต่ทุกอย่างพังทลายในวันที่ลูกพานิโคลัสกลับบ้านโดยอ้างว่าเขาเป็นแฟนของลูก ลูกเอาแต่เรียกเขาว่าเอ็มเม็ตต์ เมื่อพ่อแน่ใจว่าพ่อเคยเห็นเขาที่ไหนสักแห่งมาก่อน ดังนั้นวันหนึ่งเขาเองก็บอกความจริงกับพ่อว่าเขาชื่อนิโคลัส ไม่ใช่เอ็มเม็ตต์ และเขาต้องการเงินที่ปู่ฝากไว้กับชื่อลูก เพราะตามพินัยกรรม จูเลียตสามารถส่งต่อพินัยกรรมให้สามีของเธอได้หลังจากอายุสามสิบเท่านั้น พ่อไม่เข้าใจว่าทำไมปู่ได้วางแผนพินัยกรรมดังกล่าวไว้ แต่เห็นได้ชัดว่านิโคลัสต้องการเงินนั้นและเขาจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้ได้มา แต่การที่เขาต้องแต่งงานกับลูกและรอจนกว่าลูกจะอายุครบสามสิบจึงจะได้รับเงิน แต่มีข้อแม้!” พ่อพูดและฉันก็จ้องมองเขาเพื่อรอให้เขาเล่าให้จบ“ความแปลกของข้อตกลงนั้นคือพินัยกรรมมีปร

"ฮึ! เกิดอะไรขึ้น?" ฉันได้ยินเสียงของตัวเองและมองไปด้านข้างก็พบว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ข้างเตียงยิ้มมาที่ฉัน“คุณตกลงไปในน้ำพุและหัวของคุณกระแทกกับขอบนั้น คุณมีอาการกระทบกระเทือน” เธอพูดและฉันก็มองดูเธอถอดเข็มขัดวัดแรงดันออกจากแขนของฉัน"ไม่เป็นไรค่ะ! ไม่มีอะไรต้องกังวลมากหรอกคุณนายซัลลิแวน” เธอพูดขณะที่มองตาฉัน และฉันก็มองไปด้านข้างและพบว่าแซกคารียืนอยู่ข้างกระจกมองมาที่เรา“ขอบคุณหมอ ที่มาที่นี่ในเวลาอันสั้น” แซคคารีบอกกับเธอแล้วเธอก็ยิ้ม ทั้งสองจับมือกัน และแซคคารีก็เดินพาเธอออกจากห้อง ขณะที่พวกเขาออกไปข้างนอก ฉันก็ลุกขึ้นนั่งได้ และเอนตัวพิงกับหัวเตียงโดยจับด้านข้างของศีรษะที่สั่นเทา"โอ๊ย!" ฉันสะดุ้งเมื่อสัมผัสส่วนที่ฉันโดนหัวโดยไม่ได้ตั้งใจ ฉันมองดูเขา 'ตัวมารเอง' เดินเข้าไปในห้อง เขาเปลี่ยนตัวเองเป็นเสื้อยืดสีขาวและกางเกงยีนส์สีดำ เขานั่งลงบนเก้าอี้ข้างเตียงของฉัน ฉันคิดว่าเขาจะตะคอกใส่ฉันโดยบอกว่า 'ฉันโง่หรือโง่แค่ไหน' แต่ฉันก็ตกใจสุดขีด ฉันเห็นข้างๆ ข้างๆของดวงตาของเขาย่น และดวงตาสีน้ำตาลหม่นเป็นประกายขึ้นก่อนที่เขาจะผงกศีรษะกลับและหัวเราะอย่างดัง“อะ-” คำพูดไม่อยู่ในปากฉัน

แซคคารี“ท่านค่ะ มิสเตอร์สตีเฟนรีบออกจากบ้านพักไปแล้วค่ะ ฉันพยายามจะหยุดเขา แต่เขาบอกว่ามันเร่งด่วนและเขาก็ขึ้นเครื่องบินลำต่อไปกลับบ้าน” คอสมินาบอกผม ขณะที่ผมลุกขึ้นจากเตียงแล้วมองย้อนกลับไปที่จูเลียตที่กำลังหลับอยู่ เธอหันหน้าไปอีกด้านหนึ่งของเตียงซ้ายมือของเธอบนหมอน ในขณะที่อีกคนนอนหงายอยู่บนหลังศีรษะ นั่นเป็นตำแหน่งที่ไม่สะดวก ..."ผมรู้แล้วนะ! เขาบอกผมเกี่ยวกับเรื่องนี้เมื่อคืน” ผมบอกแล้วผมก็นั่งบนเก้าอี้เอนกายที่จูเลียตเลือกจากร้านเฟอร์นิเจอร์ร้านนั้น และโดยความจริงฉันรักเก้าอี้เอนกายตัวนี้ ทำไมผมถึงไม่เคยคิดที่จะซื้อมาไว้ที่บ้านมาก่อน? มันทำให้ผมผ่อนคลายมากจนเมื่อใดก็ตามที่ตื่นนอนตอนเช้าหรือเมื่อใดก็ตามที่รู้สึกเหนื่อย ผมเคยชินกับการนั่งบนเก้าอี้เอนกายตัวนี้"โอ้! ดีมากเลยค่ะ เขาเพิ่งโทรหาฉันเมื่อไม่กี่นาทีก่อนและบอกให้ฉันแจ้งให้คุณทราบ” เธอพูดและตาของผมก็เพ่งไปที่จูเลียตที่กำลังหลับใหลและเอาผ้านวมคลุมตัวเองอย่าง่น่านอน"อืม มันยังเช้าตรู่ คุณทำงานได้ดีมาก แต่ตอนนี้คุณไปนอนได้แล้ว วันนี้ผมจะไม่มาออฟฟิศ! หรือถ้าคุณต้องการคุณสามารถหยุดพักผ่อนได้เช่นกัน หากคุณอยากทำเช่นนั้น โปรดแจ

ผมถอนหายใจ เมื่อถอดเสื้อแจ็กเก็ตออกและเข้าไปในห้องน้ำเพื่ออาบน้ำและโกนหนวดอย่างรวดเร็ว หลังจากที่ผมทำเสร็จแล้ว ผมก็จัดทรงผมด้วยการหวีให้เป็นทรงผมทรงถอยหลังแบบเก๋ๆ และสวมชุดทักซิโด้ของเอ็มโพริโอ อาร์มานี่สีดำเพื่อใช้งาน ตามด้วยนาฬิกาคาร์เทียร์ โรตอนเด้ คาร์เทียร์ แอสโทรทัวร์บิลลอน และรองเท้ากอร์ดอน รัทสีดำ หลังจากที่ผมทำเสร็จแล้ว ผมใช้โคโลญจ์รุ่นStraight to Heaven ที่ผมชอบซึ่งมีไม้และผสมขึ้น แต่ที่สำคัญที่สุดคือมีกลิ่นหอมของเหล้ารัม หลังจากที่ผมทำเสร็จแล้ว ผมหยิบกระเป๋าเงินของผมและเซ็นเช็คเพื่อการกุศลก่อนที่จะใส่ไว้ในซองและหยิบโทรศัพท์ของผมแล้วเดินลงไปข้างล่าง ผมตรวจสอบเวลาแล้วพบว่าเหลือเวลาอีกสิบห้านาทีถึงเจ็ดโมงเย็น ผมจึงเดินเข้าไปในครัวเพื่อหาน้ำดื่มจากแก้วของเธอ เธอสวมชุดที่ผมจัดมาเพื่อเธอ ชุดนี้พอดีตัวเธออย่างที่ผมจินตนาการไว้ และเธอก็จับคู่กับรองเท้าส้นเข็มสีเบจประดับหมุด ผมของเธอถูกทิ้งไว้ ผมขอให้คอสมินาแจ้งช่างเสริมสวยและแต่งหน้าให้น้อยที่สุดราวกับว่าใบหน้าของเธอไม่แต่งหน้า แต่มีคิ้วและขนตาหนาขึ้น จริงๆแล้วผมยังมองไม่เห็นส่วนหน้าของเธอ ขณะที่เธอยืนโดยให้ด้านหลังของเธอหันเข้าหาฉั