"GOOD morning, Ma'am!" Nangunot ang noo ko nang makita ang isang babaeng nurse sa harapan ko. Nasa ospital na ba ako ulit? Ibinalik ba ako ni Francisco?"Dahan-dahan, Ma'am," sabi pa niya nang napabalikwas ako ng bangon. Inalalayan pa akong umupo at sumandal sa headboard."S-Sino ka? B-Bakit---?" Nilibot ko ang mga mata ko sa paligid. Nandoon pa rin ako sa kuwarto ni Francisco. Nakangiting naglahad ng kamay ang babae. "Ako po si Nurse Jean. Kinuha ako ni Sir France para maging private nurse n'yo. I'm here to help and take good care of you until you're fully recovered, Ma'am. Ano nga palang itatawag ko sa inyo?""S-Sandy..." mahinang tugon ko. Ano namang pumasok sa kukote ng lalaking iyon at ikinuha pa ako ng nurse? Gusto niya ba akong gumaling agad para mapaalis na ako ora mismo?""Okay, Ma'am Sandy. Pinsan kayo ni Sir France, 'di ba?"Napamulagat ako."Pinsan?" Tumango ang babae. "Opo. Iyon ang sabi niya. Anyway, Ma'am, kain na muna kayo ng breakfast. Inom ng gamot and then iche-c

PARA pang nakakita ako ng multo pagkabalik ng ulirat ko. Una ko ba namang nasilayan ang matiim na mga mata ni Francisco. Nakatayo siya sa harapan ko at tila kanina pa nag-aabang sa paggising ko."A-Ano'ng nangyari?" maang ko.Seryoso pa rin ang kaniyang mukha. "Ako dapat ang nagtatanong niyan. Ano'ng nangyari sa 'yo? Bigla ka na lang hinimatay nang walang dahilan. Sinasadya mo ba 'yan para iwasan ako?" But instead of answering his questions, napalingon ako sa bintana sa tapat ng hinihigaan kong kama. Nasaan kaya ako? Hindi naman ito ang penthouse niya."T-Takpan mo!" napapalunok na utos ko sa kaniya. Ininguso ko ang bintana."What?" naningkit pa ang mga mata niya."Sabi ko, t-takpan mo 'yong bintana. Ibaba mo 'yong blinds."Nagsalubong ang mga kilay niya, pero paglaon sinunod din naman niya ako."Ano? May ipag-uutos ka pa?" Namaywang pa siya sa akin. Bad mood agad?Dahan-dahan akong umupo at sumandal sa headboard. "Oo. Ikuha mo ako ng tubig."Nanlaki ang mga mata niya. "Seriously?""

NGAYON ang pinaka-official kong first day sa trabaho. Pagdating pa lang ni Francisco sa office, ibinigay niya sa akin agad itong makakapal na libro. Under training daw muna ako. Office management ang tema at ang sabi niya, basahin at pag-aralan ko raw muna ang mga 'yon bago ako mag-proceed sa trabaho ko. Ayaw niya raw ng papalpak-palpak at ng kailangan pang turuan. Tapos tatanungin niya raw ako at the end of the day kung may naintindihan ako sa mga binasa ko. Teacher-student lang ang peg?Iyong totoo, inaantok na ako. Ten pa lang iyon ng umaga at dalawang oras pa lang akong babad sa binabasa ko na sa totoo lang ay hindi ko naman talaga naiintindihan ay pakiramdam ko twenty-four hours na akong walang tulog. Sumasakit na ang sentido ko sumabay pa ang kumakalam kong tiyan. Tinapay at kape lang kasi ako kaninang umaga dahil na-late nga ako ng gising.Isa sa pinakanakakawindang na kailangan ko ring matutunan mula sa libro ay itong buwisit na steno. Akalain mo 'yon, paguhit-guhit lang, ilan

DAHIL sa nangyari, napasubo tuloy ako. Kailangan kong panindigan lahat ng sinabi ko. Kaya ko naman lahat eh, kaya kong matuto, kaya kong magpakaseryoso. Kaya lang, ito talaga ang pinakaproblema ko. Paano ako bababa? Paano ako uuwi? At paano ako papasok nang maaga bukas? At sa mga susunod pang araw. Alangan namang gawin ko talaga ang sinabi ko? Maghahagdan ako pababa't panaog? Jusko baka pagdating ko sa dulo lantang gulay na ako.Tumayo na ako sa mesa ko. Ewan ko rito kay Francisco nagbi-bisi-bisihan pa sa trabaho. Pinag-encode niya ako kuno maghapon. Bait-baitan naman ako.Pati tuloy pagtawag ko sa kaniya ng 'Sir France' natutunan ko. For me, hindi maganda pakinggan. Mas maganda pa rin ang Francisco, mas bagay sa kaniya. Mas masungit pakinggan.Paglabas ko ng office niya, nakita ko si Carlo, busy pa rin. Relaxed lang ang awra niya pero ang bilis ng type niya sa computer. Pigil ang hiningang naupo ako sa couch na halos kaharap niya."Yes, Ma'am? Pauwi ka na?" puna niya sa akin. Ito ang

MAGANDA ang naging gising ko ng mga sumunod na araw. Madalas, alas nueve na ako nagigising. Pa- cellphone-cellphone lang, nood TV habang nakahilata pa rin maghapon. Kakain kung kailan gusto. Magluluto para sa sarili, kung minsan o-order ng foods online. Malaki-laki pa naman ang natitira sa pera ko. Kaya next week ko pa balak mag-apply. Gusto ko muna i-enjoy ang moment ko mag-isa. Ngayon lang ako nagising nang stressed-free.Um-order pa ako ng mini-videoke online. Excited na akong buksan at i-try iyon. Aminado ako na sintunado ako kumanta pero mahilig ako sa music. At masaya ako marinig ang boses ko. Siyempre self-support.Isinara ko ang mga bintana. Pati mga kurtina inayos ko. Wala dapat kahit anong masisilip sa loob mula sa labas. Ni-locked ko rin ang pinto. Mula sa maliit at secondhand ref na nabili ko, naglabas ako ng ilang beer in cans. Nagbukas ng ilang malalaking sitsirya at pinaghalo-halo sa isang malalim na plato at inilapag sa ibaba ng kama ko sa kuwarto. Sumalampak ako roon